ம்ம்ம், அது உண்மைதான்,” சரஸ்வதி முணுமுணுத்தாள். அவள் கண்கள் அவனது பேண்டில் அவனது தண்டு புடைத்து இருப்பதை கண்டது. பின்னர் அவருடைய பேண்ட் புடைப்பை அவள் நோட்டம் விட்டதை அவர் அறிந்து கொள்ளும் விதத்தில் நிமிர்ந்து அவரின் முகத்தை பார்த்தாள்,
ஒரு புன்னகையை சிந்தி அவள் கன் சிமிட்டினாள், “உங்களுக்கு தெரியுமா, நீங்க நல்லாதான் பேசுறீங்க”
அவர் அவளை பார்த்து ஆமாம் என்பது போல் தலையாட்டினார், என் மனைவி பச்சைக்கொடி காட்டுவாள் என்று எதிர்பார்த்து,,,,
என் மனைவியும் சுற்றி அக்கம் பக்கம் பார்த்தாள்,
அவளது கிரங்கிய பழுப்பு நிற கண்கள் அவரது வலிமையான முகத்தையும், அவரது திடகாத்திரமான உடலமைப்பையும் பார்த்து அதிலேயே நின்றது…அவர் உடைய பேண்டில் ஏற்பட்டு இருக்கும் பெரிய புடைப்பை பற்றி சொல்லவே வேண்டாம்,அவள் பெருமூச்சு விட்டபின் மீண்டும் அவனை நிமிர்ந்து பார்த்தாள். ” நான் எல்லாம் அப்படிதான், மனசுல பட்டத செய்வேன்,”
அவர் சிரித்தார்,சரஸ்வதியை உணர்ந்து, அவர் சாதரணமாக கிடைக்காத ஒரு மாயாஜால தருணத்தை அவர் அனுபவித்துக்கொண்டிருந்தார். ” என்ன சொல்ற? என்ன செய்வ? என்ன அர்த்தம்?”
“அதாவது,” என் மனைவி குறும்பாக சிரித்தாள், கையும் களவுமாக அவரிடம் மாட்டி கொண்டது போல் பார்வையை வேறு பக்கம் திருப்பினாள் வெட்கப்பட்டு….திரும்ப கண்கள் படபடக்க அவரை பார்த்தாள்..
“அதாவது, உங்களுக்குத் தெரியும் — எனக்கு வேணும்னா, ஆசையா இருந்தா, என்ன பண்ணனும்னமோ அதை செய்வேன் என்று நினைக்கிறேன.”
“ஓ?” அவன் அவளை இன்னும் நெருங்கினான்.. யாருக்கும் சந்தேகம் வராத அளவு என் மனைவியின் அருகில் வந்தான். கிசுகிசுத்த படி கேட்டார் “அப்போ சொல்லு உன்னோட ஆசை என்ன? சரசு!.”
என் சிறுக்கி மனைவிக்கு அவரிடம் சொல்வதில் தயக்கம் இல்லை, அவரை குறு குறு வென்று பார்த்து கையை நீட்டி அவரின் கையில் சுருள் சுருளாக இருந்த ரோமத்தை தடவி விட்டபடி அவள் ஒரு கரகரப்பான, தொண்டைக் கெட்டியான தொனியுடன் அவனுக்கான பதிலை முணுமுணுத்தாள், “மம் மம் ,வேணும்,எனக்கு பத்தல” அவரை பார்த்து சிரித்தாள்..அவளின் சிரிப்பு பல் வரிசை அவருக்கு டென்ஷன் ரில்ஃபாக இருந்தது.. “என் புருசன் புருசன், அவர் எனக்கு எனக்கு பத்த்ல,கட்டில்ல மம் அது மட்டும் இல்லாம அவர் எப்பவும் வேலை வேலைன்னு இருக்கார், நான் ஒரு உண்மையை சொல்லட்டுமா?”
ரவி டக்குனு தலை ஆட்டினார்,,,அவரது புன்னகை அவரது இனிமையான முகத்தில் காது முதல் காது வரை நீண்டது..
அவரிடம் ஒரு உண்மையை சொல்லும் முன் என் மனைவி கணுக் என சிரித்தாள். “எனக்கு எனக்கு பெருசா இருந்தா பிடிக்கும்,அவருக்கு அவருக்கு அவ்ளோ பெரு…இல்லை, எனக்கு பெருசா இருந்தா தான் பிடிக்கும் அது அவருக்கும் தெரியும், எனக்கு ஏதாவது சான்ஸ் கிடைச்சுச்சுன்னா அவர் ஒன்னும் சொல்ல மாட்டார்,யாரா இருந்தாலும்”” மறுபடியும் சொல்லி கனுக் என சிரித்தாள்….
ரவி சுற்றி கிண்டலாக என் மனைவியை பார்த்து லேசான வில்ல தனத்துடன் சிரித்தார், இந்த மாதிரி ஒரு திருமணம் ஆன பெண் சொன்னால் யாருக்குத்தான் அப்படி இருக்காது, அவள் ஈசியாக விழுந்து விட்டதாக நினைத்து அப்படி ஒரு சிரிப்பு சிரித்தார், அவருக்குத் தெரியாது என் மனைவி தான் அவரை விழ வைக்கிறாள் என்று, அதேபோல் என் மனைவியும் அவரைப் பார்த்து சிரிப்பதை கண்டார், அவர் வேண்டுமென்றே அவள் பக்கத்தில் நெருங்கி அவளுடைய இடுப்பில் இடித்தார், “ஓ அப்படின்னா நீ யார் கிட்ட வேணாலும், மம்? கிண்டல் செயதார்,
“ச்சீ சும்மா இருங்க” பொய் கோபத்துடன் சிரித்த படி அவர் கையில் பொய்யாக வேகமாக குத்தினாள் வெட்கபட்டது போல்…தான் இப்படி பட்டவள் என்று அவர் கண்டு பிடித்ததுக்கு பயப்படுவது போல் பாசாங்கு செய்தாள்,
தன்னைத் தற்காத்துக் கொள்ள கைகளை உயர்த்தியபடி சிரித்தார்,”ஹே நீதான சொன்ன அப்படி” பிறகு, அவர் தன் வாயை அவள் காது அருகில் கொண்டு சென்று, மெல்லிய குரலில் கிசுகிசுத்தார் “நீ எனக்கு ஒரு ஹெல்ப் பண்ணுறியா?”.
“ஓ”? இவர் எப்படா இப்படி கேட்பார் என்றுதான் என் மனைவி காத்து இருந்தாள்..
“மம் மம்” அவர் இந்த மாதிரி ஒரு நேரத்தில் இப்படி ஒரு செம ஐட்டம் தனக்கு கிடைத்த அதிர்ஷ்டத்தை நினைத்து சிரித்தார். “ஹே டின்னர் முடிஞ்சதும் மம் மம் ஓகேவா? உனக்கு”.
அவர் அப்படி கேக்கவும் என் மனைவி கனுக் என சிரித்து “பார்க்கலாம்” என்றாள்..”டின்னர் சாப்ட பிறகு பெரிய வாழைப்பழம் எல்லாம் சாப்ட முடியுமா தெரியல” இருவரும் அவள் அப்படி சொல்ல வாய் விட்டு சிரித்தனர்..பிறகு தொடர்ந்தாள், ” நீங்க எப்படி டின்னர் சாப்டதுக்கு அப்பரம் பால் குடிப்பீங்களா?”
“பாலா” ரவிக்கு சிரிப்பை அடக்க முடியவில்லை, “மம்” என்று கிசுகிசுத்தார்,” எனக்கு பால் னா ரொம்ப பிடிக்கும்”.
“மம்” என் மனைவி சொன்னாள், “சரி இங்க எங்க சாப்பிடுறது, அந்த பக்கம் போலாம்”…..
நான் யாரோ தெரியாத இரண்டு ஆண்களுடன் அமர்ந்து டின்னர் சாப்பிட்டு முடித்தேன், வரப்போகிற IPL பற்றி பேசிக்கொண்டே, திடீரென எங்கிருந்தோ சரஸ்வதி என் பக்கத்தில் வந்து நின்றாள், ஒரே சிரிப்பு அவள் முகத்தில், லேசாக பதட்டம், “என்னங்க ஒரு நிமிசம்” அவசரமாக சொன்னால் விரலை காட்டி என்னை அழைத்தபடி,
கையை நீட்டி விரல்களை பற்றி என் கையை இழுத்தாள்,வேகமாக என்னை இழுத்து நிர்க்கவைக்க, நான் அவசரமாக என் தட்டையும் சோடாவையும் சிறிய மேசையில் இருந்து விழாமல் பேலன்ஸ் செய்து இரண்டு பேரிடமும் சொல்லிவிட்டு எழுந்து அவள் என் கையை பிடித்து இழுக்க அவள் பின் சற்று ஒதுக்கு புறமாக சென்றேன்…
என் காதை அவள் பிடித்து அவள் வாயருகில் இழுத்து குசுகுசுத்தாள்…”என்னங்க ப்ளீஸ்ங்க நீங்கதான் எங்களுக்கு ஹெல்ப் பண்ணனும்” முனகினாள் அவள் பார்வை என்னை கடந்து அந்த ப்ரௌன் ஷர்ட் ஆசாமி மேல் இருந்தது…”நீங்க தப்பா எடுத்துக்க மாட்டீங்க இல்ல ப்ளீஸ், உங்க ஹெல்ப் எங்களுக்கு வேணும் கொஞ்ச நேரத்துக்கு, ஒகே? “அவள் கேட்டது ஏதோ ரிகொஸ்ட் போல இருந்தது, நான் என்ன சொல்வது…
“ஒஹ் ஒகே” என்றேன் என்ன என்று தெரியாமலேயே…
(அது எப்பவும் நடக்கும் ஒன்றுதான், என்ன செய்யணும் என்று தெரியாமலே நான் ஓகே சொல்வது, எனக்கு நல்ல ஞாபகம் இருக்கு போன வருஷம் தீபாவளி சமயம், அந்த மாதிரி தான் நல்ல குளிர் அப்போ, எல்லா ஞாபகம் இருக்கு இருக்கு ஒரு நாள் மதியானம் நாள் காரில் வீட்டுக்கு, அன்று சனிக்கிழமை ஆதலால் என் மனைவி ஏதும் பிளான் வைத்திருப்பாள் என்று யோசித்தபடி, என் செல்போனில் ஒரு டெக்ஸ்ட் மெசேஜ் வந்தது, அது அவள் தான், ஒரு சிக்னலில் நின்ற பொழுது நான் அந்த மெசேஜை பார்த்தேன், நல்ல வேளை நான் பார்த்தது,”என்னங்க ஏதாவது ஹோட்டலில் இன்றைக்கு ரூம் போடுங்க” வாவ் பார்க்க செம மூடாக இருந்தது எனக்கு, யாராவது நம்ம வீட்டுக்கு வருகிறார்களா என்று யோசித்தேன்.)
(நானும் சந்தோசமாக வடபழனி மெட்ரோ வில் ரூம் போட்டேன், பிறகு அந்த அறையில் இருந்து என் மனைவிக்கு போன் போட்டேன்,ஆனால் அவள் மொபைலை எடுக்கவில்லை, சிறிது நேரம் டிவி பார்த்தேன், மறுபடியும் கால் செய்தேன் அப்பாவும் ர்ஸ்பொண்ஸ் இல்லை, மூன்றாம் முறை கால் செய்தேன் ஒரு ஒரு மணி நேரம் கழித்து, அப்பவும் பதில் இல்லை,,எனக்கு சற்று பயமானது, பதட்டத்துடன் காத்திருந்தேன்…
அந்த ஹோட்டல் அறைக்கு நான் வந்து இரண்டு மணி நேரம் ஆனது அவளிடம் இருந்து கால் வந்தது..
அவளின் குரல் கம்மி வந்தது…நான் அப்செட்டா இருக்கிறதை அவளிடம் காட்டி கொள்ளவில்லை, அவளுக்கு பேசுவதற்கு அதிக நேரம் இல்லை போல, “என்னங்க ரொம்ப சாரிங்க, இப்போ எதும் கேட்காதீங்க,” ஏதோ அவசரத்தில் இருந்தாள், போனில் சத்தம் இல்லாமல் பேசினாள்,”ஆனா,நீங்க புரிஞ்சுப்பீங்கண்ணு நினைக்கிறேன், பிளீஸ்ங்க, நீங்க அங்க ஹாட்டெல்லேயே இன்னிக்கி தங்கிடுங்க நாளைக்கு வந்தா போதும், காலைல வேண்டாம், மதியானமா, மம் இன்னும் லேட்டா வந்தாலும் ஒகே,, பிளீஸ்”)
(சந்தேகங்கள் எல்லாம் ஒதுக்கி வைத்துவிட்டு உடனடியாக ஒகே என்றேன்.இப்பவும் எதுக்கு ஒகே சொல்கிறேன் என்று தெரியாமல், இருந்தாலும் என் மனைவி அப்படி என்னிடம் பாசமா அன்பா கேட்டு கொண்டதால் நான் அங்கே ஹோட்டலில் தங்கினேன், டின்னர் வரவைத்து சாப்பிட்டேன், மறுநாள் அங்க இருந்தே அலுவலகம் போய் கொஞ்சம் வேலை செய்தேன், ஒரு 4 மணிக்கு வீட்டுக்கு போனேன்,என் மனைவி கட்டிலில் தூங்கி கொண்டு இருந்தாள், அம்மணமாக,. புடவை ஹாலில் கிடக்க பாவாடையும் ப்ளவுசும் படுக்கை அறையில் கீழே கிடக்க நான் எல்லாத்தையும் எடுத்து துவைக்க வைத்து இருந்த கூடையில் போட்டபடி வீட்டை சற்று சுத்தம் செய்தேன்,, ஹாலில் டைனிங் டேபிளில் சாப்பிட்ட தட்டுகள், டம்ளர்கள் பாத்திரங்கள் கிடக்க அதை எல்லாம் எடுத்து சிண்கில் கழுவ போட்டு விட்டு நான் உள்ளே வந்தேன், நான் வந்ததை உணர்ந்த சரஸ்வதி எழுத்து ஓஹ வந்துட்டீங்களா என்று கேட்டபடி என்னை கட்டின்பிடித்து கன்னத்தில் முத்தம் கொடுத்தாள்..”என் செல்லம் நீங்க இல்லனா நான் அவ்ளோதான்,,” அவளின் அமைப்பில் நான் அனைத்தையும் மறந்தேன்)
(அன்று மாலை அவள் நடந்தது என்னவென்று சொன்னாள், யாரோ ஒருவரை கடையில் பார்த்தாலாம், அவரிடம் பேச்சு வளர்ந்து புருசன் ஊரில் இல்லை என்று சொல்லி விட்டாளாம்,அதுனால தான் என்னை ஹோட்டலில் தங்க சொன்னாளாம், எனக்கு பரிசாக அவளை அப்படியே சாப்பிட எனக்கு தந்தாள்..)