நான் அமர்ந்திருந்த இடம் அந்த அறைக்கு நேர் பின்னேயிருக்க, அவள் பின்னழகை வெகு நேரமாய் ரசிக்கும் வாய்ப்பு கிடைத்ததன்று.
அதன் அசைவுகளை மெல்ல மனதில் பதியச்செய்திருந்தேன், மனம் அதுவரை நான் ரசித்த சிற்பங்களை புகைப்படங்களை அவள் பின்னழகொடு ஒப்பிட்டுக்கொண்டிருந்தது.
அந்த நிமிடங்கள் நீள , வெளிவந்த அவளிடம் அருகில் நின்ற சில கணங்களில் அவளது மேனி வாசம் எனைக் கவர்ந்திருந்தது, பால் மனம் போலாக ஒன்று, அதிகம் பிராஃக்ரென்ஸ் ஏதுமின்றி யிருந்தது,
இன்னும் கூர்ந்து கவனிக்க அந்த வெள்ளாடை தாண்டி துப்பட்டா அருகே கழுத்தெழும்பில் அழகு மச்சம். அதன் பின்ஷிடைவெளியில் உள்ளணிந்திருந்த வெள்ளை சிம்மியும், பிராவும் என அவள் வனப்பை இன்னும் அழகாய் காட்டின, அதனூடாக அளவீடுகளை மதிப்பிட்டிருந்ததென் மனது.
அவள் பேச ஆரம்பித்த நான்கு நிமிடம் வரை முகமன்றி அவள் வாகையே பார்த்திருந்த என் கண்கள் அதன் பின் பேச்சு, குரல், கண்கள், தடித்த இதழ் என எல்லாவற்றையும் மெல்ல மேய்ந்து ஓய்ந்தன.
அவளுக்கு கீழே பணிசெய்வதென்பது கடவுள் தந்த வாய்ப்பு, எதிர்பார்ப்புகளில்லாத போதும்
அவளின்று எந்த சுடியணிவாள் என்பது என் பல நாள் ஏக்கங்களாகிக் கிடந்திருந்தது.
அப்படியொரு நாளில் அவள் அணிந்து வந்த வெளிர் மஞ்சள் சுடியும், வெள்ளை பேண்ட்டும் உள்ளிருந்து எனை கிளர்ச்சி செய்த கருப்பு பிராவும் கொண்ட தோற்றம் தான் இன்றென் மனவோட்டத்தில் சற்று நேரம் முன்பு அவள் மழை நனைந்த படி காட்டியது.
அந்த நினைப்பே அந்த மழையிலும் என் குறியை தட்டியெழுப்பியது. பொதுவாக எனக்கு சில கிறுக்குத்தனங்களின் மீதான போதை அதிகம். செய்தே பார்த்துவிட வேண்டுமென சில ஆசைகளை மனதில் வைத்திருப்பேன் நேரம் சூழல் கை கூட செய்துவிட்டு நிம்மதி கொள்வேன்.
ஏனோ அந்த மழையில் , அவ்வளவு வேகமான பயணத்தில், அவளை அப்படி நனைத்த பின் தோன்றியது
ஓராசை. சட்டென கொஞ்சம் ஓரமாய்
கண் பட்ட பழைய நிழற்குடை பக்கம் நிறுத்தியிறங்கி போன் கேலரியில் ஒளித்து வைத்திருந்த அவள் புகைப்படங்கள் திறந்து, சுற்றம் யாருமில்லையென ஊர்ஜிதம் செய்தபின்னே ஜூம் செய்து கொண்டிருந்தேன், அவள் பின்னழகை அசைய அசைய அரைகுறையாய் எடுத்த படங்களை பார்த்து ஆசுவாசம் செய்தபடி மெல்ல போனை வைத்துவிட்டு பைக்கிலேறினன்
அக்கணத்தில் அவள் மீதான ஆசையும் அவள் பிட்டத்தின் தோரணையும் மழை குளிரும் கொடுத்த விறைப்பை ரசித்தபடி என் குறியை மேலாக அழுத்திஅழுத்தி அதன் துடிப்பை உணர்ந்து சிலிர்த்து மீண்டும் வீட்டின் திசை விரைந்தேன்.
என் நினைப்பெல்லாம் எப்படியும் அவளின் உடல் வாகை இந்த மழை நனைக்க நனைக்க உடலோடு ஆடைகள் பின்னிக்கிடக்கும் காட்சியில் பார்த்துவிடவேண்டுமென்பது தான்.
அந்த நினைப்பின் வேகத்தில் ப்ளாட்டின் அருகுள்ள நிறுத்தத்தை அடைந்தேன். பெட்டிக் கடைக்காரரடினம் கடைசி பஸ் வந்ததா எனக்கேட்டுவிட்டு, வரவில்லை என்ற பதிலுடன் சந்தோசமாக அப்பார்ட்மென்ட் கேட்டை அடைந்தேன். அங்கே வந்து போகும் டேக்ஸிகளின் குறிப்பேட்டை பார்த்து புரட்டி எந்த டாக்சியும் சற்று முன் வரை வாராததைகக் கன்பார்ம் செய்து விட்டு பெருமூச்சு விட்டுவிட்டு காத்திருந்தேன்.
வாட்ச்மேன் ரூமின் அருகே நின்றபடி சிகரெட் பிடித்துக்கொண்டிருக்க, தூரத்தில் பேருந்து வருவது தெரிந்தது. அந்த வளைவத்தாண்டி பேருந்து வருவதற்குள் நான் பைக்கை கேட்டில் விட்டுவிட்டு பேருந்தின் பின் வந்து நின்றேன்.
கூட்டத்திலிருந்து ஒவ்வொருவராக இறங்க
எதிர் பார்த்தது போலவே லக்ஷ்மியும் அதிலிருந்து இறங்கினாள்
ஈரம் சொட்டச் சொட்ட படிகளிலிருந்து அவள் மெல்ல இறங்கும் போதே என் கண்கள் அவள் பெருத்த பின்னழகை வெறித்துப் பார்த்திருந்தன ஒரு நொடிதானென்றாலும் அக்காட்சி தந்த கிளர்ச்சி மிக அதிகம் எனக்கு.
இந்த நொடிக்காகத்தான் இவ்வளவு நாள் காத்திருந்தேனென்பதை அப்போது கொண்ட மகிழ்ச்சி ஈடுசெய்தது. அவளுக்கு பின்புறம் நின்றபடி அவள் நகர்வதை அந்த மழையிலும் பார்த்திருந்தேன். வெளி வந்தவள் வேகமாக நடந்தாள். நான் சில நொடிகள் அப்படியே நின்றுவிட்டு பின் அவள் பக்கம் மெதுவாக விரைந்தேன்.