லாஸ்ட் மினிட்ல வெளிய எடுத்துக்கலாம்! 409

“ண்ண்ண்ண்ணா..”
“இன்னொன்னு சொல்லவா?”
“என்ன?”
“உன் புஸ்ஸி செம டேஸ்ட்”
“ச்சீய்ய்..”
“நெஜம்மா”
“ஹ்ம்ம்.. பட் நீங்க மோசம்”

“ஏன்மா?”
“கடிச்சு வெச்சிட்டிங்க”
“எங்க?”
“பெய்ன் ஆகுது எனக்கு..”
“ஹோ.. ஸ்ஸாரி”
“பூரி”
“ஆமா. அது பூரிதான்.”
“ச்சீ..”
“மெல்லிசான சதையால ஆன அழகான பூரி”
“ச்சீய்..”
“அதை சாப்பிட்டப்போ அத்தனை டேஸ்ட்”
“சும்மாருங்க”
“இன்னும் அந்த சுவை என் நாக்குலயே இருக்கு”
“ஹ்ம்ம்.. போங்க. நான் வெக்கறேன்”
“ஹேய் வர்ஷி..”
“ஹ்ம்ம்?”
“ஸாரிடா”
“இட்ஸ் ஓகே”
“என்ன பண்ற இப்ப?”
“படுத்துட்டேன்”
“ஏன்?”
“சும்மா.. தூக்கம் வருது. நீங்க? ”
“நானும்தான்”
“அக்கா வரவரை ப்ரீதான்?”
“யெஸ். நீ வந்தா பேசிட்டிருக்கலாம்”
“நீங்க பேசற மூடுல இல்லயே?”
“இப்ப வா. பேசலாம்”
“நோ. நா வரலப்பா”
“ப்ளீஸ் ”
“ம்ம்கூம்ம்”
“ஏன்ப்பா.. பயமா?”
“…….”
“என்ன பயம்?”
“பயமில்ல…”
“வேற என்னவாம்?”
“போங்க.. எனக்கு கஷ்டமாருக்கு”
“ஹேய்.. உன்ன கஷ்டப் படுத்திருந்தா ஸாரிப்பா”
“ம்ம்.. பரவால.”
“லவ் யூ பேபி”
“ஈவினிங் வரேன். பை”
“வர்ஷ்ஷ்”
” எனக்கு தூக்கம் வருது. பை ணா” என்று அவசரமாக துண்டித்துக் கொண்டாள்.
“ம்ம். பை” ஏமாற்றத்துடன் போனை வைத்தேன்.. !!
இதற்கு இடையில் என் மனைவி அழைத்தாள். சிறிது நேரம் பேசி விட்டு வைத்தேன். பாத்ரூம் போய் வந்து கொஞ்சமாய் சாப்பிட்டேன்.
மணி இரண்டு. காலிங்பெல் அழைத்தது. எழுந்து சென்று கதவைத் திறந்தேன். வர்ஷிதா மீண்டும் அதே உடையில் வந்திருந்தாள். ரிப்ரெஷ்ஷாகியிருநுதாள். ஆனால் அவள் தலைமுடி கொஞ்சம் கலைந்திருந்தது.
பளிச்சென்று சிரித்தாள்.
“ஹாய் ணா”
“ஹாய் பேபி. கம் இன்” மெல்லிய பரவசம் என்னில் எழுந்தது.
“சாப்பிட்டிங்களா?” என் கண்களை உற்றுப் பார்த்துக் கேட்டாள்
“ம்ம்.. நீ? ”
“நான்லாம் சாப்பிட்டாச்சு”
“ஓகே. உள்ள வா” விலகி நின்றேன்.
என் பார்வை துப்பட்டா மூடிய அவளின் இளங் கனிகளை வெறித்தது. அவளின் விம்மிய இளங் கனிகள் இப்போது இன்னும் எடுப்பாய் தெரிந்தது. அதன் கூர்மை கூடியிருந்தது.
‘ஹ்ம்ம்.. எவ்வளவு அழகாய் இருக்கிறாள்? அழகான இவளின் இளம் பதமான புண்டையை சுவைத்து விட்டேன். ஆனால் இன்னும் இந்தக் கனிகளை சுவைக்கவில்லை. அடுத்தது இந்த கனிகளைத்தான் பதம் பார்க்க வேண்டும். அதற்கு இவள் மூடை ஏற்ற வேண்டும். ஒருவேளை இப்போது அவளே மூடாகித்தான் வந்திருக்கிறாளோ?’