பின்னர் அவருடைய நகை கடைக்கு சென்றோம், எவ்வளவு பெரிய நகைக்கடை என பிரமித்தோம். அங்கே ஒரு புது நகை பெட்டியை வாங்கிக்கொண்டார். அங்கே இருந்த பெண்கள் நிறைய பேர் அவரை கண் இமைக்காமல் பார்த்துகொண்டு இருந்தனர். முதலாளியின் ஒரே மகன் என்றால் சும்மாவா..!!! அவர்கள் எங்களையும் பார்த்து சிரித்த வண்ணம் அவருடன் பேசினார். ஒரு வேலை எங்களை எங்கு, எதற்கு கூட்டிபோகிறார் என்று அவர்களுக்கும் தெறித்திருக்கும்.
காரில் வந்து அமர்ந்தவுடன்..
ராஜ் : எனக்கு ஒரு கெட்ட பழக்கம் இருக்கு.. பொண்ணு , பொன்னு ரெண்டும் போட புதுசா இருக்கனும். அது தான என்ன மாரி பணக்காரனுக்கு ஸ்டைலு.
வாணி: உங்க status-கு நீங்க தினமும் புதுசு புதுசா போடலாம்.
ஏன் கீழ் உதட்டை கடித்துக்கொண்டு சொன்னேன்.
அம்ஷா:அதை தான செய்ய போறார்.
இரண்டு மணி நேர நெடுஞ்சாலை பயணத்துக்கு பின், கார் காட்டுக்கு உள்ளே செல்ல ஆரம்பித்து. உள்ளே..இன்னும் உள்ளே..
திரும்பி பார்தால் அடர்ந்த மூங்கில் மரங்களை தவிர வேறு எதுவும் தெரியவில்லை. காரில் உள்ள ஜன்னல் கண்ணாடிகளை கீழே இறக்கினர். குளிர் கற்று எங்களை சூழ்ந்து கொண்டது. ஒரு மணி நேர காட்டு பயணத்துக்கு பின் சரியாக மாலை 4 மணிக்கு அந்த பங்களா எங்கள் கண்களுக்கு தெரிந்தது. ஒரு அடுக்கு கொண்ட ஒரே பங்களா, அதனை சுற்றி மூங்கில் மரங்கள், அதற்கு அப்பால் காடு. ஒரு 55 வயது மதிக்கதக்க ஒருவன் கேட்டின் அருகில் காத்துகொண்டு இருந்தான். முதலாளிக்கு ஒரு பெரிய கும்பிடு போட்டபடி கேட்டை திறந்தான்.
அவர் கீழே இறங்கியவுடன் , நானும் வாணியும் இறங்கினோம் , அந்த வேலைக்கார கிழவன் வயசு பொண்ணுகள் எண்களை பாத்தவுடன், எண்களை எதுக்கு இங்கே கூட்டி வண்டு இருக்கிறார் என புரிந்து கொண்டான்.
அந்த அழகான பங்களாவின் உள்ளே சென்று அதன் அழகில் மெய் மறந்தோம். எங்கள் இருவருக்கும் கீழே அரை குடுத்து விட்டு எங்களை தயராக சொல்லி விட்டு அவர் முதல் மாடிக்கு சென்று விட்டார். நங்கள் இருவரும் குளித்து சுத்தமான பின் அவர் சொன்னது போல ஆடை அணிதோம்.
எங்கள் பெரிய மார்பினை பிதுங்கி தெரிய வைக்கும் விலை உயர்ந்த பிரா, அதன் மேலே கைஇல்லாத ஜாக்கெட், மேலே அழகான saree.
எனக்கு நீல நிறம் , வாணிக்கு மஞ்சள் நிறம்.
அம்ஷா: வாணி இந்த sareeல நீ ரொம்ப அழகா தெரியற, சும்மா கும்முன்னு இருக்கற..
வாணி: நீயும் தான். சும்மா செஞ்சு வச்ச சிலை மாரி இருக்கற. உண்மைய சொல்லட்டுமா!! நான் மட்டும் ஆம்பளைய இருந்தேன் , உன் காலில் விழுந்தாவது உன்கூட ஒரு நாள் படுதிருப்பேன்.
அம்ஷா: சீ போடி. என் உடம்பு என் மன்மதனுக்கு தான்.
வாணி: அப்படியா?? அக்கா எனக்கு ரொம்ப பயமா இருக்கு. நம்ம நினச்சாலும் இங்கே இருண்டு தப்பிக்க முடியாது. இந்த காட்டுக்கு உள்ள அவர் தான் ராஜா.
Pooolu mathiri iruku kathai ommala okka