நான் ஒட்டிய ரயில் வண்டி 26

அந்த பெண்ணை நான் பேச்சு கொடுக்கும்போது இந்த விஷயம் எனக்கு தெரிய வந்தது அப்போதுதான் நான் நினைத்தேன். இந்த பெண்சுகத்துக்காக ஏங்கும் பெண் என்று முடிவு செய்தேன் இந்தப் பெண்ணை தன் வலைக்குள் கொண்டு வர நான் நினைத்தேன். ஒரு நாள் நாங்கள் சுற்றுலா சென்றுவிட்டு வீடு திரும்பியபோது அந்தப் பெண்ணின் கணவன் வீட்டிற்குள் முதலில் சென்றுவிட்டான். இரண்டாவதாக இந்த பெண் உள்ளே இருந்த பைகளை எடுத்துக்கொண்டு இறங்க அந்தப் பெண் பையை எடுக்க குனிந்தாள்.

நான் அப்போது டிரைவர் சீட்டில் அமர்ந்திருந்தேன். திரும்பிப் பார்த்தபோது அந்த பெண்ணின் சேலை மாராப்பு கீழே விழுந்திருந்தது அப்போது நான் அந்தப் பெண்ணின் கையைப் பார்த்து கொண்டிருந்தேன். அந்தப் பெண் அவள் கொண்டு வந்த பையை எடுக்க பார்த்துக் கொண்டு இருந்தாள் நான் ஒரு இரண்டும் 2 நிமிடமாக அந்த பெண்ணின் பையை பார்த்துக்கொண்டிருந்தேன்.

அப்போது அந்தப் பெண்ணும் என்னை பார்த்துவிட்டாள் நான் அவள் பார்ப்பதை கண்டு கொள்ளாமல் அவளை பையை பார்த்துக்கொண்டிருந்தேன். அவள் சேலையை இழுத்து மறைத்தாள் அப்போதான் நான் சுய நினைவுக்கு வந்தேன் அவள் என்னை ஒரு மாதிரி முறைத்தாள் நான் அப்போது காரை ஓரமாக நிறுத்திவிட்டு சென்றுவிட்டேன். ஒரு எட்டு மாதங்கள் அதே போல் அங்கும் இங்கும் பார்க்கும்படி உருண்டோடியது ஒருநாள் அந்த பெண் எனக்கு போன் செய்தாள்.

என்னவென்று கேட்டேன் நான் ஊருக்கு செல்ல வேண்டும் நீ வந்து காட்டு என்றாள் நானும் வருகிறேன் என்று சென்றேன். அன்று அவளின் கணவன் வரவில்லை நானும் அந்த பெண்ணும் மட்டும்தான் சென்றோம் அந்தப் பெண்ணின் அப்பா அம்மா வீட்டிற்கு சென்றோம். அங்கு சென்று மாலை வரை இருந்தோம் இரவு நெருங்கும் வேளையில் அங்கிருந்து கிளம்பினோம்.