“சின்ன பையன் போடவே இல்லை…உல்ஃபாத் கூட போடல….அப்புறம் சாஜித்….அவன் ஓழ்த்ததும் குண்டிதான்…அப்புறம் யாரு குழந்தை இது?” என்றேன் நான்.
”நான் நம்பல” என்றாள் ஷப்னம்.
“ஏய்! அன்வர் என்ன கோடீஸ்வரனா, இவ பொய் சொல்றதுக்கு! இது உண்மை! இதை அன்வருக்கு சொல்ல போறியா அனிதா?” என்றாள் சாஹ்ரா!
“நாம இப்ப உட்கார்ந்து முடிவெடுக்கலாம் அனிதா” என்றாள் ஷப்னம்.
அனைவரும் அமர்ந்தோம்.
*******
அருண் பார்வையில் கதை முடியும்!
“வாங்க, வாங்க” என்று என்னை வரவேற்றாள் சாஹ்ரா!
நான் காரை நிறுத்தி விட்டு இறங்கினேன். ரொம்ப நாள் கழித்து , சரியாக சொல்லப்போனால், இரண்டு வருடம் கழித்து அனிதாவை பார்த்தேன். லேசாக சிரித்தாள். அவள் இடுப்பில் இருந்த குழந்தையை பார்த்தேன். அச்சு அசலாக அன்வர்! மறுபடியும் உண்டாயிருக்கா போல! வயிறு சற்று பெரியதாக இருந்தது.
“அருண்….இது ஜாவித்! ஷப்னம் பையன். 18 வயசாயிடுச்சி! இது குட்டி ரேஷம் 5 வயது. ஃபாத்திமா பையன். ஸ்கூலில் சேக்கனும். இங்கே கிராமத்திலே படிக்க வைக்க முடியாது. சென்னையில் காலேஜ்,
ஸ்கூலில் படிக்க வைங்க..இதுதான் நீங்க எனக்கு செய்யற உதவி” என்றாள் அனிதா!