சசி போடா வேலைய பாத்துட்டு 2 429

‘துணியும், அளவு ஜாக்கெட்டும் குடுக்கா, அந்த பொண்ணு நல்ல தைப்பா, உனக்கு எப்படி வேணுமோ சொல்லு அப்படி தச்சி எடுத்துட்டு வரேன்’ என்றாள் சாந்தி.

‘இந்தாடி’ திவ்யா அளவு ப்லௌசையும் தைக்க வேண்டிய துணிகளையும் கொடுக்க,

‘இதென்னக்கா இப்படி இருக்கு ஜாக்கெட் துணி இந்த துணியிலல்லாமா ஜாகெட்ட தச்சி போடுற, துணி உள்ள காத்துக்கூட போகதேக்கா, நீ இத வை நானே துணி எடுத்து நானே தச்சி எடுத்துட்டு வரேன்’

‘இங்க எல்லாம் இப்படித்தாண்டி கிடைக்குது, சரி சரி உனக்கு தச்ச மாறி மூணு ஹூக் வச்சி தைச்சிடாத’ என்று திவ்யா சொல்லி முடிக்கும் முன்பே,

‘அப்போ ரெண்டு ஹூக் வச்சி தைச்சா போதுமா’ என்று சொல்லி சாந்தி சிரிக்க.

‘ஏய் ச்சி அப்படியெல்லாம் பண்ணி துணிய பாலாக்கிடாதடி, அதெல்லாம் உன் துணியோட வச்சிக்கோ எனக்கு ஒழுங்கா எப்பயும் போல தைச்சிட்டு வா, என்றாள் திவ்யா.

‘ம்ம்ம் பாக்கலாம் பாக்கலாம், அப்போ என் மூடு எப்படி இருக்கோ அப்படித்தான் தைக்க சொல்லுவேன்’ என்று பயமுறுத்தினாள் சாந்தி.

‘ஒழுங்கா மட்டும் தைச்சிட்டு வரல அப்புறம் உன்கிட்டே குடுத்து அனுப்ச்சிடுவேன் நீதான் போட்டுட்டு அலையணும்’ என்று திவ்யா எச்சரிக்க,

‘எனக்கு என்ன நான் ஜாக்கெட் போடாமல் அலைஞ்சா கூட அங்க அத ஏன்னு கேக்குறதுக்கு ஆளு இல்ல அத ரசிக்கிரதுக்குதான் ஆளு இருக்கு’ பெருமை பேசினாள் சாந்தி.

‘ம்ம்ம் நல்லா இருந்த சரிதான், ஒழுங்கா தைச்சிட்டு வாடி’ என்று திடமாக திவ்யா சொல்ல,

‘சரி சரி’ என்றாள் சாந்தி. அன்று சாந்தியின் குடும்பம் ஊருக்கு செல்ல, வீடு மீண்டும் பழைய நிலைக்கு வந்தது. கோதண்டம் இறந்த அன்று மாலையே ஹரிஷ் திவ்யாவை கலர் புடவை கட்டி வர சொல்லும்போதே கோதண்டம் இறந்த சோகம் மறைய தொடங்க, இந்த மூன்று நாளில் நடந்த நிகழ்ச்சிகள் கோதண்டம் இறந்த சோகத்தை முழுவதுமாக அழிக்க, வீட்டில் பழைய நிலை திரும்பியது. அவ்வப்பொழுது உறவினர்கள் வந்து விசாரிக்கும்போது திவ்யாவும் செண்பகமும் கண்ணை கசக்கினார்கள், அவர்கள் போன பிறகு அவரவர் வேலையை பார்க்க தொடங்கினார்கள்.

நாட்கள் செல்ல செல்ல திவ்யாவின் வயிறு நன்றாக வளர்ந்தது. ஏற்கனவே அஜாக்கிரதையாக புடவை அணியும் திவ்யா இப்போது கேள்வி கேட்க கணவன் இல்லை என்பதாலும், வயிறு பெருத்து இருப்பதாலும் சௌகரியமாக இருப்பதற்காக சேலையை போர்த்தியது போல் போட்டுக்கொண்டு அலைந்தாள். வயிறு பெருக்க பெருக்க ஜாக்கெட் கீழ் ஹூக்கு போட கஷ்டமாக இருந்ததால் அதை கழற்றி விட்டு அலைந்தாள். மத்த நேரத்தில் விகர்ப்பமாக இல்லை என்றாலும், அவள் கொண்டை போடா கையை உயர்த்தும்போது அவள் ஜாக்கெட் தோளோடு மேலே ஏறி அவள் பால் வெள்ளை முலைகளின் அடிப்பாகத்தை வெளியே அப்பட்டமாக காட்டியது.

மாதங்கள் போக போக திவ்யா தங்கம் முலாம் போல மெருகேறிக்கொண்டே சென்றாள். அவள் வயிற்ரை தள்ளிக்கொண்டு, பாவாடையை வயிறு இருக்குகிறது என்று தன கூதி மேடு வரை கீழே இறக்கி கட்டிக்கொண்டு முழு வயிறையும் காட்டிக்கொண்டு வீட்டில் அலைவதும் அடிக்கடி முலை தரிசனம் தருவதும் ஹரிஷை படாத பாடு படுத்தியது. அப்படியே இழுத்து போட்டு அம்மாவை ஓக்க மாட்டோமா என்று மனம் அலைந்தாலும், கர்பமாக இருப்பவளிடம் எப்படி ஆரம்பிப்பது, அதோடு அம்மா ஒத்துக்கொள்ளாமல் வருத்தபட்டால், என்ன செய்ய என்று தன்னை அடக்கிக்கொண்டான். இருந்தாலும் அவனால் அடக்க முடியவில்லை.