32 இஞ்ச்…
மிகவும் சிறிய சிறுத்த இடை..
28 இஞ்ச்..
32 இஞ்ச் குண்டி..
சுமதிக்கு 8 வயதான போது அவள் அம்மா குடும்ப பிரச்சனையில் தூக்கு போட்டு இறந்தாள்..
சுமதியின் அப்பா ராஜலிங்கம் ஒரு பெண் பித்தன், பணக்காரன்..
மனைவி இறந்த பிறகு மறுமனம் செய்தான்..
அப்போது சுமதியின் வயது 8..
ராஜலிங்கத்தின் வயது 38.. அவன் திருமணம் செய்த பெண்ணின் வயது 20..
வசதி கம்மியான குடும்பத்தில் அழகான பெண்ணான அவள் சுமதியின் சித்தியானாள்..
தன் கனவனின் கொடுமை தாங்காத அவள் தனக்கு பிறந்த குழந்தையுடன் அப்பா வீட்டுக்கு சென்றுவிட்டாள்..
பணம் கொடுத்து அவளை கழற்றிவிட்டான் லிங்கம்..
தன் காம ஆசைகளுக்கு இடையூராக இருந்த தன் மகளை தன் சொந்த மூத்த சகோதரி வீட்டில் விட்டு வளர்த்தான்..
சுமதி ஒரு கான்வென்ட்டில் படித்தாள்..
சுமதி பத்தாம் வகுப்பு படித்த போது அவள் அத்தை சுமதியின் சொத்துக்கு ஆசைப்பட்டு 16 வயது சுமதியை தன் 22 வயது மகனுக்கு திருமணம் செய்ய முடிவு செய்தாள்..
அவன் ஒரு குடிகாரன்
படிக்காதவன், அடிக்கடி ஜெயிலுக்கு சென்று வருபவன்..
என்ன செய்வதென்று தெரியாத சுமதி தன் 16 ஆவது வயதில் வீட்டை விட்டு வெளியேறினாள்..
எங்கு செல்வது என்று தெரியாமல் தன் தந்தைக்கு போன் செய்தாள்..
ஆனால் அவனோ தன் அத்தை சொல்வது போல கேட்டு நடக்குமாறும் அப்படி இல்லையென்றாள் தற்கொலை செய்து சாகும் படியும் போதையில் சொன்னான்..
மனம் உடைந்த சுமதி என்ன செய்வதென்று தெரியாமல் தவித்தாள்..
அவளை சொர்னா என்ற 40 வயது பெண் பேசி தன் குடிசை வீட்டுக்கு அழைத்துச்சென்றாள்..
தன்னை நல்லவள் போல காட்டிக்கொன்டு இரன்டு நாட்கள் வீட்டில் வைத்திருந்தாள்..
அவள் மீது மிகுந்த நம்பிக்கையும் பாசமும் வைத்தாள் சுமதி..
இந்த நிலையில் சுமதியை காணவில்லை என்றும், கண்டு பிடித்து தருவோருக்கு தக்க தன்மானம் கொடுக்கப்படும் என்ற விளம்பரம் பத்திரிக்கையில் வர, சுமதி பயந்தாள்..
தன் மகன் பம்பாயில் நல்ல வேலையில் இருப்பதாகவும், அவனை நம்பி பம்பாய்க்கு செல்லுமாறும், விரும்பினாள் அவனையே திருமணம் செய்யும் படியும் சுமதியை சொர்னம் ஏமாற்றினாள்..
அந்த இனிப்பான பேச்சில் மயங்கிய சுமதி, அன்று இரவு ரயிலில் சொர்னத்தின் மகன் முத்துப்பாண்டியுடன் மும்பைக்கு சென்றாள்..
செல்லும் வழியில் அவ சுமதியிடம் நல்ல முறையாக பேசிப்பழகினான்..
தான் ஒரு விபச்சார கும்பலிடம் சிக்கிக்கொண்டதையும், ஒரு விபச்சார விடுதியில் விற்கப்போவதையும் உணராத சுமதி முத்துப்பாண்டியை தன் கனவனாக நினைத்துப்பார்த்தாள்..
2 நாட்கள் பயணம்..
மும்பையை அடைந்தாள் சுமதி..
தன் வருங்கால கனவனை நம்பி எங்கு செல்கிறோம் என்று கேட்காமல் அவன் பின்னால் சென்றாள்..
ஒரு கூட்ட நெரிசலான சாலையில் உள்ள ஒரு விடுதிக்கு சென்றான்..
அங்கு ஏதோ ஹிந்தியில் பேச, அவர்கள் ஒரு சாவியை கொடுத்து அனுப்பினார்கள்..
ஒரு மாடி ஏறி ஒரு ரூமை முத்துப்பாண்டி திரந்தான்..
அந்த விடுதி முழுதும் ஆண்களும் பெண்கலும் ஜோடி ஜோடியாக செல்வதையும் வருவதையும் பார்த்து அதிர்ச்சி அடைந்தாள்..
இருந்தும் முத்துப்பாண்டி மீது இருக்கும் நம்பிக்கையில் உள்ளே சென்றான்..
அது ஒரு சிறிய ரூம்..
ஒரு கட்டில், ஒரு ஆள் நடக்கும் அளவுக்கு இடம், ஒரு ஷெல்ஃப்..
அவ்வளவுதா..
அதில் கட்டிலில் உட்கார்ந்த சுமதியின் வாயில் முத்தமித்தான் சுமதி..
அது தான் சுமதி பெற்ற முதல் முத்தம்..
“இங்கேயே இருமா, நான் சாப்பிட என்னமாச்சும் வாங்கிட்டு வாறேன், நீ உள்ளே இரு நான் கதவ பூட்டிட்டு போறேன் என்று கிளம்பிச்சென்றான்..
சுமதி முத்துப்பாண்டியை பார்த்தது அதுதான் கடைசி தடவை..
சில மணி நேரம் யாரும் வரவில்லை..
சுமதி அழ ஆரம்பித்தாள்..
கதவை தட்டிப்பார்த்தாள்..
யாரும் திறக்கவில்லை..
கதவை தட்டி கூச்சலித்தாள்..
பயன் இல்லை..
சுமதி அழ தொடங்கினாள்..
திடீரென்று கதவு திறக்கும் சத்தம்..
வேகமாக எழுந்து முத்துப்பாண்டியை எதிர்பார்த்தாள்..
ஆனால் அங்கு ஒரு பெண்ணும் மூண்று ஆண்களும் நின்றனர்..
“ஏதோ ஹிந்தியில் சொல்ல, சுமதி புரியாமல் அழுதாள்..
அதில் ஒருவன் சுமதியின் கையை பிடித்து இழுத்துச்சென்றான்..
அந்த விடுதியின் மாடிக்கு அழைத்துச்சென்று கதவைப்பூட்டினான்..
தான் மாட்டிக்கொண்டதை சுமதி உணர்ந்தாள்..
அன்று இரவு முழுதும் கதவை தட்டி தட்டி சோர்வடைந்தாள்..
வேறு வழி இன்றி சுமதி அந்த கதவு அருகே உட்கார்ந்தாள்..
விடிந்தது..
ஆட்கள் வருவதும் செல்வதும் குரையவில்லை..
கதவு திறக்கப்பட்டது..
ஒரு பெண் உள்ளே வந்தாள்..