“நீ போடி வெளியே” என்றான் என்னை பார்த்து. நான் ஸ்டன் ஆனேன்.
“நானா?”
“ஆமாம்….போடி வெளியே” என்றான். வேறு வழியில்லை. நான் எழுந்தேன். மெல்ல ட்ரஸை போடுவதற்கு முன்னே அன்வர் புண்டையை நக்க ஆரம்பித்து இருந்தான். ஃபாத்திமா முனக ஆரம்பித்தாள். அவளை பார்க்க எனக்கு பொறாமையாக இருந்தது. தொடர்ந்து பார்த்துக்கொண்டு இருந்தேன்.
“போடி வெளியே” என்றான் கோபமாக!
”சாரி” என்று சொல்லிக்கொண்டே, மெல்ல வெளியே வந்தேன். குடிசை கதவை மூடிக்கொண்டு வந்தேன். வெளியே சாஹ்ரா, ஷப்னம் இருவரும் குடிசை முன்னாடி அமர்ந்து பேசிக்கொண்டு இருந்தார்கள்.
“உன்னை துரத்திட்டானா?” என்ற ஷப்னம் குரலில் சந்தோஷம் தெரிந்தது!
”ஆமா”
“தெரியுதா? எங்க கஷ்டத்தை புரிஞ்சுக்க முடியுதா?” என்றாள் சாஹ்ரா!
“ம்ம்” என்று தலையாட்டினேன்.
“தண்ணி குடிக்கட்டுமா/” என்று சாஹ்ரா கையில் இருந்த ஜக்கை பார்த்தேன். மெல்ல அதை வாங்கி கட, கடவென்று குடிக்க ஆரம்பித்தேன்.அப்போதுதான் ஃபாத்திமா முனகல் கேட்டது. பின்னால் சத்தமும் கேட்டது. மெல்ல சுற்றி, முற்றும் பார்த்தேன்.
“எல்லாம் விளையாட போயிருக்கு” என்றாள் சாஹ்ரா!
“அதான் எல்லாரையும் துரத்தி விட்டுடுவான் அன்வர்! நீ கூட என்னாமா சத்தம் கொடுத்தே” என்றாள் ஷப்னம். மெல்ல என் முகம் சிவந்தது.
இப்போது எனக்கு என்ன செய்வது என்று தெரியவில்லை. அன்வர் தன் மூன்றாம் பெண்டாட்டியை ஓழ்க்க ஆரம்பித்து என்னை துரத்தி விட்டான். இப்போது நான் இவர்கள் மத்தியில்….என்ன செய்வது?
”நீ ஏன் இங்கே இருக்கறே” என்றாள் சாஹ்ரா! எனக்கு என்ன சொல்வது என்றே தெரியவில்லை.
“உன்னை பார்த்தா பணக்காரி போல இருக்கே….புருஷன் இருக்கான்? பணம் இருக்கு..அப்புறம் என்ன?” என்றான் சஹ்ரா. அவள் குரலில் இருக்கும் வழக்கமான கண்டிப்பு இல்லை.
“அன்வர் இப்படித்தான்! 37 வருஷம் முன்னாடி நானும் இப்படித்தான்! என்னை தொடர்ந்து வந்து நிக்காஹ் பண்ணிட்டான்” என்று சாஹ்ரா சகஜமாக பேச ஆரம்பித்தாள்.
“என் மூத்த பெண் பேரு ஆயிஷா! உன்னை விட வயசு ஜாஸ்தி” என்று சொல்லி சாஹ்ரா சிரிக்க, நானும் சிரித்தேன். ஒரு அரை மணி நேரத்தில் சாஹ்ராவும் எனக்கு நண்பி ஆனாள்.”ஏண்டி அன்வரை பிடிச்சே?” என்று சாஹ்ரா கேட்டாள்.
சற்றே குற்ற உணர்ச்சி வந்தது. இது வரை அவர்கள் என் மேல் வெறுப்பை காண்பிக்கும்போது அந்த குற்ற உணர்ச்சி இல்லை. ஆனால், சாஹ்ரா நட்பு முறையில் கேட்கும்போது அவள் உணர்வை புரிந்துக்கொள்ள முடிந்தது. அதுவும் அவர்கள் பொக்கிஷமான அன்வரை நான் ஷேர் பண்ணிக்கொண்டு இருக்கிறேன். அவன் என்னை அவர்கள் முன்னால் ஓழ்த்து அவர்களை காண்டு ஏற்றிக்கொண்டு இருக்கிறேன் என்னும் போது எனக்கு பதில் சொல்ல வேண்டிய கட்டாயம் இருக்கிறது. என்ன சொல்லலாம்? அன்வர் என்னை மயக்கி விட்டான் என்று சொல்லலாமா? இல்லை, என் புருஷன் அருணை பற்றி சொல்லலாமா? என்று யோசித்தேன்.
“நான் ஒரு கேள்வி கேட்டேன்?” என்றாள் சாஹ்ரா அமைதியாக!
“இதுலே என்ன கேள்வி வேண்டி இருக்கு! தெவிடியாவிற்கு ரொம்ப ஓழ் வேண்டி இருக்கு..அதுவும் அன்வர் 14 இன்ச் சாமான் மேலே வெறி இருக்கு” என்று வெறுப்பாக ஷப்னம் சொல்லிவிட்டு எச்சில் துப்பினாள்.
சடாரென்று எனக்கு கோபம் வந்தது. போங்கடி என்று மனதில் நினைத்துக்கொண்டு கோபமாக நான் நடந்தேன். என் செல்லை எடுத்தேன். ஏதாவது புதுசாக செய்தி அல்லது கால் வந்து இருக்கிறதா என்று பார்த்தேன்.வழக்கம் போல நெட்வொர்க் எதுவும் இல்லை.
அருணை நினைத்தேன். கவலைப்பட்டுக்கொண்டு இருப்பான். ஏதாவது சொல்ல வேண்டும். அன்வருடன் வரும்போது ஒரு டெலிஃபோன் பூத் பார்த்த மாதிரி நினைவுக்கு வந்தது. சரி, போய் ஒரு ஃபோன் போடலாம் என்று நினைத்து கிளம்பினேன்.
“எங்கே போறே?” என்றாள் சாஹ்ரா!
“ஃபோன் பூத்துக்கு போறேன்! வந்துடறேன்” என்றேன்.
“அடியே இப்படியேவா போறே! இப்போதுதான் ஓழ் வாங்கி இருக்கே! கொஞ்சம் கழுவி சுத்தமாகிட்டு போகலாம் இல்லே! இல்லேன்னா
உன் குண்டியை மோந்துகிட்டு நாய்ங்க வரும்” என்று சொல்லி ஷப்னம் கொல்லென்று சிரித்தாள். நிச்சயம், இவளை பார்த்தால் எனக்கு கோபம், கோபமாக வந்தது. நிஜமான சக்களத்தி!
“எங்கே இருக்கு பாத்ரூம்” என்றேன்.
சாஹ்ராவும், ஷப்னமும் சிரித்தார்கள்.
“சிறுக்கிக்கு 5 ஸ்டார் ஓட்டலில் இருப்பது போல நினைப்பு! இது கிராமம், இப்படியே போனால் ஒரு குட்டை வரும். அங்கேதான் எல்லாம்….நாங்க அங்கதான் போவோம். நீயும் அங்கே போய் குளிச்சிட்டு வா” என்றாள் ஷப்னம்.