தீபிகாவும் எங்களுடன் அமர்ந்து சாப்பிட்டாள். இப்போது எங்களை பார்ப்பவர்கள் தீபிகாவும் நானும் கணவன் மனைவி என்று நினைப்பர். ஏன்னென்றால் நாங்கள் நால்வர் மட்டுமே சாப்பிட்டு கொண்டு இருந்தோம். சாப்பிடும் போது நடந்த எங்கள் உரையாடல்.
சீதா : அண்ணா இன்னைக்கு நைட் இங்க தங்குங்க
ராஜீ : எதுக்குமா
சீதா : தங்க முடியுமா முடியாதாண்ணா?
ராஜீ : அண்ணி அங்க தனியா இருக்காயில்ல
சீதா : அண்ணிக்கிட்ட நான் பேசிகிறேன்
ராஜீ : சரி அப்ப உன் விருப்பம்மா
சீதா : (தீபிகாவை பார்த்து) அக்கா அண்ணாவ உன் ரூம்ல தூங்க சொல்லு சாப்பிட்டு
தீபிகா : சரி சீதா
அனைவரும் சாப்பிட்டு முடிக்க, சீதாவை கொஞ்ச நேரம் தூங்கி ரெஸ்ட் எடுக்க சொன்னார்கள், சரியென்று அவளும் கூறினாள். அப்போது தீபிகா, “சீதா இரு நான் மாமாட சொல்லிட்டு வரேன்” என்றாள். அதற்கு சீதா “இல்லக்கா நீ இங்க அப்பா அம்மாவுக்கு துணையா இரு, அண்ணன் உன் ரூம்ல தானே தூங்க போறாங்க, உன் ரூம் சாவி மட்டும் அண்ணன்டகிட்ட கொடு நானும் அண்ணனும் ஹோட்டலுக்கு போறோம்” என்றாள். சரி என்று தீபிகாவும் அவள் ரூம் சாவியை கொடுக்க, ஹோட்டலுக்கு மூவரும் ( நான், சீதா & அவள் கணவர் ) சென்றோம். ஹோட்டல் போகும் வரை சீதாவிடம் எதுவும் பேசவில்லை. 143 ரூமைக்காட்டி “அண்ணா இது தான் அக்கா ரூம் நீங்க தூங்கி ரெஸ்ட் எடுங்க” என்றாள். சீதா 144 ரூம் கதவை திறந்தாள். அவள் கணவர் 153 ரூமுக்கு சென்றார் (அது மாப்பிள்ளைக்கு ஒதுக்கப்பட்ட ரூம்). எனக்கு தனியாக அந்த ரூமில் என்ன செய்வது என்று தெரியவில்லை, தூக்கமும் வர வில்லை. அப்போது சீதாவிடம் இருந்து போன் வந்தது. “அண்ணா உங்கள் அறையில் மற்றொரு கதவு இருக்கும் அதன் தாழ்பாளை எடுத்து விடுங்க” என்றாள். நானும் எடுத்து விட, கதவை திறந்தாள் சீதா நின்றாள். அப்போது தான் புரிந்தது இரண்டு அறைக்கும் இடையில் உள்ள கதவு தான் அது என்று. சீதா பட்டு புடவையை உருவி விட்டு நைட்டி அணிந்து இருந்தாள் , நகை அலங்காரங்களும் களைத்து முகம் கழுவி இருந்தாள்.
ராஜீ : என்ன இது
சீதா : எது
ராஜீ : இந்த கதவ ஏன் திறக்க சொன்ன யாராவது பார்த்தா என்ன நினைப்பாங்க
சீதா : அதெல்லாம் யாரும் பார்க்க மாட்டாங்க
ராஜீ : சரி அதவிடு என்னை எதுக்கு நைட் தங்க சொல்ற
சீதா : என் ஆசையை நிறைவேற்றத் தான்
ராஜீ : என்ன உன் ஆசை
சீதா : தீபிகா அக்காவ நீங்க சந்தோஷப்படுத்துறத நான் பாக்கனும்
ராஜீ : அது எப்படி முடியும் அதுவும் இன்னைக்கு
சீதா : ஏன் முடியாது
Sema stroy