ஆண்களை சுண்டி இழுக்கும் கட்டழகி – 5 67

சும்மா இருங்கக்கா… என் பாஸ்தான் விஷ் பண்ணாரு

இதைக் கேட்டதும் அவர்கள் முகம் பிரகாசமானது. அங்கிருந்து கிளம்புவதற்கு முன் தங்களுக்குள் பேசிக்கொண்டார்கள். இவளோட பாஸ் போன் பண்ணிருக்கான். இவளும் சிரிச்சி சிரிச்சி பேசுறா. ஆனா விக்னேஷ் தன்னோட ப்ரண்ட் பேசுறான்னு மறைக்கிறான். அந்த பாஸ்க்கும் இவளுக்கும் என்ன கனெக்சனோ… யார் கண்டா?

காலை –

பிறந்தநாள் என்பதால் லீவு கேட்டிருந்தாள் காமினி. காலையில் விக்னேஷும் காமினியும் ஊருக்கு சற்று தொலைவில் உள்ள குலதெய்வம் கோவிலுக்கு போய்விட்டு வந்து அதன்பிறகு வெளியே எங்காவது போகலாம் என்று ஏற்பாடு.

ராஜ்க்கு இந்த பிறந்தநாளை அவளுக்கு மறக்கமுடியாத நாளாக மாற்றவேண்டும் என்ற தணியாத ஆசை இருந்தது. முடிக்க வேண்டிய வேலைகளை அவசரம் அவசரமாக முடித்துவிட்டு கிளம்பி இதோ சென்னை ஏர்போர்ட்டில் வந்திறங்கிவிட்டான். விக்னேஷுக்கு போன் செய்தான்.

விக்னேஷ்… அங்க சீக்கிரமா வந்திட்டு உங்கள ஒரு பார்வை பார்த்துட்டு ஆபீஸ் போயிடலாம்னு இருக்கேண்டா. இப்போ எங்க இருக்கீங்க? வீட்டுக்கு வரவா?

டேய்…நாங்க கோவிலுக்கு போயிட்டிருக்கோம். வீட்டுக்கு போக லேட்டாகும். நீ நேரா கோயிலுக்கு வந்திடேன்…..

சரிடா… அங்கயே வர்றேன். லொக்கேஷன் கேட்டுக்கொண்டான்.

ராஜ் அங்கே போனபோது அப்போதுதான் விக்னேஷ் தம்பதியினரும் வந்திருந்தார்கள். புதிதாய் பூத்த மலர் போல பளிச்சென்ற முக அழகுடன் நேர்த்தியாய் கட்டப்பட்ட புடவையுடன் அழகு தேவதையாக நின்றிருந்தாள் காமினி கீதா. கூட்டம் இல்லாத அந்தக் கோவிலில் வந்திருந்த ஆண்கள் அவளை மீண்டும் மீண்டும் பார்த்து அவள் அழகுகளை ரசித்துக்கொண்டிருந்தார்கள்.

ராஜ் விக்னேஷைச் சந்தித்து கைகுலுக்கும்போது காமினி கண்கள் மூடி கைகூப்பி சாமி கும்பிட்டுக்கொண்டிருந்தாள். ராஜ் அவளது குடும்பப்பாங்கான அழகில் மெய்மறந்து நின்றான்.

என்னடா அப்படிப் பார்க்குற?

நைஸ் கப்பிள் டா நீங்க ரெண்டு பேரும். அவனுக்கு உண்மையிலேயே பொறாமையாக இருந்தது அவன்பேரில்.

தேங்க்ஸ்டா…. என்றான் விக்னேஷ்

அப்போதுதான் காமினி கண் திறந்து அவனைப் பார்த்தாள்.

ஹேப்பி பர்த்டே காமினி… – ராஜ் கைகுலுக்கினான்.

தேங்க் யு ராஜ்….. – காமினி முகம் மலர்ந்தாள்.

ஆபிஸ்க்கு போகலையா ராஜ்?

இல்ல…. ஆஃப்டர் லஞ்ச்தான் போகணும். பை தெ வே… என்னுடைய சிறிய அன்பளிப்பு. சொல்லிக்கொண்டே கையிலிருந்த சிறிய பாக்ஸை அவள் கையில் கொடுத்தான்.

எதுக்கு ராஜ் இதெல்லாம்? என்று சிணுங்குவதுபோல் சிரித்தாள். அவள் தோளைத் தொட்டு, மறுக்கக் கூடாது என்றான். ம் என்று அதை வாங்கி விக்னேஷிடம் கொடுத்தாள்.

தேங்க்ஸ் டா… என்றான் விக்னேஷ்.

எல்லாரும் காமினியையே பாக்குறாங்க. ரொம்ப அழகா இருக்கா இந்தப் புடவைல… யாரு செலக்ஷன்?

காமினி முகத்தில் பரவசம் ஏற்பட்டது.

வேற யாரு… அவ செலக்சன்தான்….

ம்… நைஸ் ஸாரி.. நைஸ் பிளவுஸ்…. இது என்ன பின்னாடி.. மணியா? என்று பின்னால் அவளது இறக்கமான முதுகில் தொங்கிக்கொண்டிருந்த கயிற்றை ஆட்டிவிட்டான்.

ராஜ்… என்று அவனை பொய் கோபத்தோடு பார்த்தாள் காமினி. விக்னேஷ் சிரித்தான்.

கோயிலை சுற்றி அப்படியே நடந்தார்கள். இருவருக்கும் நடுவில் காமினி வந்துகொண்டிருந்தாள். அப்போது அங்கே தொங்கிக்கொண்டிருந்த கோவில் மணியைக் கண்டதும் காமினி பயபக்தியுடன் சற்றே எக்கி மணியை அடிக்க….அவளது இடுப்பிலிருந்த புடவை விலகி தொப்புள் குழி அழகாக தெரிந்தது.