அதிர்ஷ்டக்காரன் பாகம் 17 57

“நானும் உங்களைமாதிரி ஒரு பொண்னுதானே?… இதிலே என்ன பார்க்கிறதுக்கு இருக்கு?…” வர்ஷினி தாவணியை கழட்டினாள்…

பத்மினி விழிகள் ஆணியடித்தாற்போல் வர்ஷனியின் முலையில் பதிந்தது….ஜாக்கெட் டைட்டா?.. இல்லை வர்ஷினியின் இளமுலைகள் திமிறுவதால் ஜாக்கெட் டைட்டாய் இருக்கிறதா என்று யோசித்தாள்…

“ஏண்டி?. நீயும், நானும் ஒண்ணா?… உன்னை பாவாடை தாவணியில் பார்க்கிற எனக்கே உன்னை கடத்திட்டு போகனும்போல இருக்கே?… எப்படிடீ இப்படி உடம்பை சிக்குன்னு வச்சிருக்கே?….
“ பத்மினி வியந்தாள்…

“போங்கக்கா!…. எங்கம்மா என்னை சமயத்திலே ஒல்லிகுச்சின்னு திட்டறாங்க!… உங்களைத்தான் பாராட்டுவாங்க…”

“என்னன்னு?….” பத்மினிக்கு ஆவல் ஏற்பட்டது..

“என்னை ஒல்லிகுச்சின்னு சொல்லி திட்டிட்டு….. பத்மினியை பாரு… எப்படி இருக்கா!…. பார்க்கிற பசங்களையெல்லாம் கிறுகிறுக்க வைக்கிறமாதிரி….. நீயும் இருக்கியே?….. ஒட்டடைக்குச்சியாட்டம்னு திட்டுவாங்கக்கா!..”

“போடி… இவளே!… உன்னை மாதிரி இருக்கிறதுதான் அழகு!…

“சும்மா சொல்லாதீங்க!… எனக்கு உங்களை மாதிரி பூசின மாதிரி இருந்தாத்தான் பிடிக்குது…… அதனாலேயே என்னவோ.. எனக்கு உங்களையும், ஆன்ட்டியையும் கண்டால் ஒரு
“கிக்”…. இதிலே புதுசா எங்க மன்னியும் சேர்ந்துட்டா!… குழந்தை பிறந்தபின்னாடி எவ்வளவு அழகா இருக்காங்க பாத்தீங்களாக்கா?…. கொழுகொழுன்னு …” வர்ஷினி சிலிர்த்தாள்…

“எனக்கு உன்னைமாதிரி ஒல்லியாக இருக்கிறவங்களை பிடிக்குது…. உனக்கு என்னை மாதிரி சற்று பூசின மாதிரி இருக்கிறவங்களை பிடிக்குது…. ஆனா நம்ம ரெண்டுபேருக்கும் ரவிங்கிற ஆம்பிளைச் சிங்கத்தைத்தான் ரொம்ப பிடிக்குது…”

ரவிங்கிற பேரு கேட்டதும் வர்ஷினி பட்டென தன் முலைகளை கைகளால் மறைத்தாள்….

“அடியே!… நான் உங்காத்துக்காரர் பேரைத்தான் சொன்னேன்….. அதுக்கே உனக்கு இவ்வளவு வெட்கமா?… கல்யாணம் முடிஞ்சபின்னாடி… உங்காத்துக்காரருக்கு எல்லாத்தையும் வெளிச்சத்தில் பண்ணினாத்தான் பிடிக்கும்…. எல்லா லைட்டையும் ஆன் பண்ணிட்டுத்தான் நம்மை செய்வார்…. அப்போ என்ன பண்ணுவே?….”

“நான் கண்ணை மூடிக்குவேன்….” வர்ஷினி தொட்டிக்குள் பாய்ந்தாள்…

பத்மினியும் சிரித்தவாறே வர்ஷினி குளிக்கும் அழகை பார்த்து ரசித்தாள்….

கரெக்ட்டாய் வர்ஷினியின் செல் ஒலித்தது….

அதை எடுக்கச்சொல்லி வர்ஷினி கண்களாளேயே ஜாடை காட்டினாள்…
பத்மினி ஆன் செய்தாள்..

பத்மினியின் அம்மா….”என்னடி பண்ணீட்டுருக்கே?…..” இரைந்தாள்…

“ஆன்ட்டி!… நான் பத்மினி….. வர்ஷினி குளிச்சிட்டிருக்கா!….”

வர்ஷினியின் அம்மாவின் குரல் தழைந்தது…” நீயா பத்மினி…. நீ என்ன பண்ணிட்டிருக்கே?….”

“வரூ என்னை காவலுக்கு வச்சிட்டு அவ குளிச்சிட்டு இருக்கா!….”

“எதுக்கு காவல்?… தோட்டத்தை பூட்டிட்டுத்தானே போனீங்க?…. அப்புறம் என்ன காவல்…. நீயும் அவளோடவே குளிச்சிருக்கலாம்ல்லே?….”

“இல்லைங்க ஆன்ட்டி!… அவதான் என்னை தொட்டிமேலேயே உட்கார வச்சுட்டா!….அவ அந்தப்பக்கமா குளிச்சிட்டுருக்கா!..” பத்மினி அப்பாவியாய் பேசினாள்…

“சரிடீம்மா!… அவளை ஜல்தியா வரச்சொல்லு…. அவ வந்தபின்னாடி கதவை பூட்டிட்டு நீயும் குளிச்சிட்டு வந்துடு…. கேட்டை பூட்டீட்டா ஒரு பயமும் இல்லை…. இன்றைக்கு தோட்டத்தை பாத்துக்கிற ஆளும் வரமாட்டார்….நீ பயப்படாம குளிச்சிட்டு வாம்மா!… இங்கே உங்க அம்மா கேட்டாங்க….. நான் என்ன சொல்லட்டும்?….”

2 Comments

Comments are closed.