என் வாழ்க்கை 1 382

அம்மாவின் முகம் முழுவதும் டீ-ஷர்ட் உள்ளே புதைந்து இருந்தது. கைகளை இறக்க முடியாமல் டீ-ஷர்ட் கழட்ட முடியாமல் கீழே நகர்ந்தாள் லுங்கி அவிழ்ந்து விடும் அபாயம். ஆனால் அபாயகட்டத்தை தாண்டி லுங்கி இருந்ததை நான் கவனிக்கவே இல்லை. மெதுவாக சத்தம் போடாமல் அவள் அருகில் சென்றேன். சுற்றுவட்டார பதினைந்து கிலோமீட்டருக்கு எங்கள் இருவரை தவிர யாரும் இல்லை. மனம் அலைபாய்ந்தது. மெதுவாக கிட்டே சென்று அவள் முலைகளை முகர்ந்தேன். நீண்ட நாட்களுக்கு பிறகு ஒரு பெண்ணின் ஸ்பரிசம். அப்பொழுது தான பார்த்தேன் அவளின் லுங்கி கீழே இறங்கி புண்டை கிட்டத்தட்ட உப்பியவாறு தெரிந்தது. என் சுன்னி விறைத்தது. அம்மா கத்தினாள் ஆனந் இங்க வாடா என்று. நான் அமைதியாக இருந்தேன். நிசப்தத்தில் அவளின் அருகாமையை ரசித்தேன். நாவின் நுனியை அவளின் முலைக்காம்புகளுக்கு அருகில் கொண்டு சென்றேன். தொடவில்லை. அழகான முலைக்காம்பு வட்டம். அவளின் கோதுமை நிற உடம்புக்கு கருவட்டம் அழகோ அழகு. ஆனால் என் மூச்சினை லேசாக உணர்ந்தாள் அம்மா. மறுபடியும் கூப்பிட்டாள். ஆனந். சுதாரித்தேன். என்னம்மா என்று அப்பொழுது தான் வருபவனை போல சொன்னேன். டீ-ஷர்ட் கழட்ட சொன்னாள். தலைவழியாக உருவினேன் அசைந்ததில் லுங்கி கீழே விழுந்தது. வினாடிகளில் நிர்வாண தரிசனம். உடனடியாக லுங்கியை எடுத்து மேலே கட்டினாள். அவள் குனியும்போது முலைகளின் அழகு என் சுண்ணியை வெடிக்க வைத்துவிடும் போல இருந்தது….அன்பாக பண்பாக இருந்த ஆனந்த் கண்களில் காமம் தெரிவதை உணர்ந்தாள் அம்மா. நீண்ட நாட்களுக்கு பிறகு அம்மாவை நினைத்து சுண்ணியை உருவினேன். அம்மா புடவையையும் லுங்கியையும் மட்டும் அணிந்தாள். என்னுடைய ஷர்ட் வேண்டாம் என்று சொல்லி விட்டு முதல் மரியாதை ராதா போல இருந்தாள். என் கண்கள் அவளின் முலையையே சுற்றி சுற்றி வந்ததை அவளும் உணர்ந்தாள். இருவருமே தனிமை காரணமாக அமைதியாக இருந்தோம்.

இரவு வந்தது. அவள் கீழே படுத்துக்கொள்வதாக சொல்லி விட்டாள். நான் கட்டிலில் படுத்தேன். தூக்கம் வரவில்லை. புரண்டு புரண்டு அவளின் முலையை ரசிக்க ஆரம்பித்தேன். அவளுக்கு கொஞ்சம் கூச்சமாக இருக்க ஆரம்பித்தது. ஆனால் வேறு வழி இல்லை.
மறுநாள் மலை மேலே சென்று புடவை கிடைக்குமா என்று பார்த்தேன். சரியான புடவை எதுவும் கிடைக்க வில்லை. பெரும்பாலும் அந்த மக்கள் குட்டை பாவாடை தான் அணிகின்றனர். மேலே கண்ணாடிகள் பதித்த ஜாக்கெட். ரொம்ப தேடி ஒரு பெண்ணிடம் இரண்டு புடவைகளை வாங்கி காசு கொடுத்தேன். பழைய புடவைகள் தான். ஆசை ஆசையாக ஓடி வந்தேன் அம்மாவிடம் புடவை கொடுப்பதற்கு. அவளிடம் ஜாக்கெட் எல்லாம் அவங்க கொடுக்கல. அதுவும் ஒரு மாதிரி இருக்கு அதனால் வந்து விட்டேன் என்று சொன்னேன். சிரித்தாள். பரவாயில்லை. ஆனால் இந்த புடவையையும் கட்ட முடியாதுடா என்று சொன்ன அவளை ஏறிட்டு பார்த்தேன். பாவாடை இல்லாம புடவை கட்ட முடியாதுடா என்று சொன்னாள். அப்பொழுது தான் எனக்கு உரைத்தது. நான் இதற்கே நான் கஷ்ட்டப்பட்டு போயிட்டு வந்தேன் என்று சொன்னேன். சரி பரவாயில்லை என்று சொன்னவள் சாப்பிட அழைத்தாள். ரொம்ப நாள் பிறகு அம்மாவின் கையால் சாப்பாடு. கண்களுக்கு அவளின் முலை தரிசனம். நாவிற்கு அவளின் கைப்பக்குவம். மறுநாள் குட்டை பாவாடை ரெண்டு கொண்டு வந்து கொடுத்தேன். சரி என்று வாங்கி அதனை வைத்து புடவை கட்டினாள். பாவாடை முழங்கால் வரை தான் இருந்தது. கீழே இறக்கி தொப்புளுக்கு கீழே கட்டினாள். கொஞ்சம் சரியாக வந்தது. மனதார அந்த திருடனுக்கு நன்றி சொன்னேன். வேலையாட்கள் வருவது தோட்டம் வரை மட்டுமே. வீடு பக்கம் வர மாட்டார்கள். அதனால் நீ தைரியமாக இருக்க சொன்னேன். அவள் சரி என்று சொல்லி விட்டு ஒரு வாரத்தில் சாதாரணமாக இருக்க பழகிக்கொண்டாள். நான் முலைகளை பார்ப்பதை தெரிந்தும் ஒன்னும் கண்டுகொள்ள வில்லை.

1 Comment

Comments are closed.