மனைவியின் மடியில் Part 3 120

கவி : மாமா உங்க னால தான் நன் ராம் கல்யாணம் பண்ணிட்டு இன்னைக்கு காலேஜ் போயிடு இருக்கேன் நீங்க இல்லனா என் வாழ்க்கையே நாசமா போய் இருக்கும் மாமா எனக்காக என் அப்பா கிட்ட போட்ட சண்டை எல்லாம் தெரியும் மாமா. உண்மையா சொல்லனும்னா உங்களுக்காக தான் ராம் கல்யாணம் பண்ணேன் மாமா
மாமா : ச்ச உங்க அதை முன்னாடியே செத்து இருந்த இந்த அழகிய நானே கல்யாணம் பண்ணி இருப்பேனே சொல்லி சுதை அம்முக இந்த முறை எதுவும் சொல்லாமல் பதில் அளித்தால்
கவி : ச்சீ பொறுக்கி மாமா கு அசைய பாரு ம்ம்மா . மாமா உங்க கிட்ட ஒன்னு கேக்கலாமா
மாமா : என்ன டா கேளு
கவி: காலையில நான் ஊருக்கு போகும் போது நீங்களும் என் கூடவே வந்துருங்க மாமா
மாமா : என்ன கவி சொல்ற
கவி : ஆமா மாமா நீங்க இங்க எப்படி இருக்கீங்கன்னு நெனச்சுட்டு அங்க நிம்மதியா இருக்க முடியல மாமா
மாமா : அதுக்கு இல்ல டா செல்லம் நீங்க சின்ன பசங்க தனியா ஜாலியா இருப்பிங்க அதுவும் இல்லாம நானும் இங்க இருந்தா பிரிய இருப்பேன் நீ இப்போ இருக்குற மாதிரி சொல்லி சூத்த அம்முக கவி தன்னை அறியாமல் உருகி கொண்டு இருந்தால்
கவி : ஹஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ் வேணும்னா நீங்களும் அங்க வந்து ஜட்டி போடாம ஏறுங்க யாரு வேணாம்னு சொன்ன சொல்லி சிரிக்க
மாமா : நான் இருக்க ரெடி ஆனா நீ தான் கண்ண மூடிகிட்டு சுத்தணும் {சொல்லி சிரிக்க }
கவி : ச்சி பொறுக்கி மாமா சொல்லி கட்டி அணைக்க வேலு அவள் சூத்தை புடிச்சு ஈஸியா தூக்கி தன்ன பாத்த மாதிரி உக்கார வைக்க

கவி : என்ன மாமா { சிறு சிரிப்போடு கேக்க }
மாமா : காலையில நானும் உன் கூட வந்துறேன் டா சரியா என்ன நல்லா பாத்துக்கணும் சரியா
கவி : மாமா என் உசுர குடுத்து உங்கள பாத்துப்பேன் மாமா சொல்லி இறுக்கி அணைத்து முத்தம் குடுக்க அந்த முத்தம் உதட்டில் பட சந்தர்ப்பத்தை வீண் ஆக்காமல் கவியை இறுக்கி அணைத்து உதட்டை சப்பினர். இருவரும் தங்களை மறந்து வேற உலகம் சென்றனர்இரவு மணி 9 ஆகி இருந்தது.
கவி : {உதட்டை துடைத்து கொன்டே } மாமா டைம் ஆகுது தூங்க போலாம் மாமா காலையில சீக்கிரமே கெளம்பணும்ல
மாமா : சரி வாடா போலாம் சொல்லி அப்படியே இடுப்பில் உக்கார வாய்த்த மாதிரி தூக்க இந்த வயதிலும் அவரின் பலம் கண்டு வியந்தாள் . கவிதா எதுவும் சொல்லும் முன் அவள் போன் அடித்தது
கவி : மாமா நீங்க போய் படுங்க ராம் தான் கூப்பிடுறாரு பேசிட்டு வந்துறேன் சொல்லி இறங்க வேலுவிற்கு அந்த நிமிடம் தான் பெட்ர மகன் வில்லனாக தெரிந்தான்
மாமா : சாரி டா நீயும் டயர்டா இருக்க சீக்கிரம் வந்து படு சரியா
கவி: சரி மாமா சொல்லி குனிந்து போன் எடுக்கும் போது அவள் சூத்து தெரிய அத செல்லமா அடித்து விட்டு போனார். கவிதாவும் போன் எடுத்து பேச ஆரம்பித்தால்

பேசி முடிக்கும் முன் வேலு படுத்து இருந்தவர் சதோஷத்தில் உறங்கி விட்டார் . கவி வந்து அவர் அருகில் படுத்து உறங்கினால் . மறுநாள் காலை வேலுவிற்கு முன் எழுந்து ஊருக்கு போக தேவையான அனைத்தையும் எடுத்து வைத்து விட்டு குளித்து விட்டு அவள் சுடி எடுத்து மாட்டிக்கொண்டு காபியோடு வேலுவை எழுப்பினால்
கவி : மாமா மாமா எழுந்திரிங்க டைம் ஆகுது ஊருக்கு போணும்ல
மாமா : கவி டைம் என்ன டா ஆச்சு { கண்ணு தேச்சுகிட்டே கேக்க }
கவி : ஆறு ஆகுது மாமா எழுந்திரிங்கா
மாமா: என்ன விடிஞ்சுருச்சா { ச்ச நல்ல ஒரு நியிட இப்படி தூங்கி வேஸ்ட் பண்ணிட்டோமே என தன்னை தானே நொந்து கொண்டார் }
கவி : ஆமா மாமா இந்தாங்க காபி
மாமா : ச்ச நேத்து மாதிரி அழகா எழுப்பி விடுவனு பாதா என்ன டா இப்படி டிரஸ் போடு எல்லாம் மறைச்சுட
கவி : ச்சி பொறுக்கி மாமா காலைல பேச்சை பாரு ஒழுங்கா கிளம்புங்க நேரம் ஆகுது போலாம் சொல்லி ஹால்லக்கு போனால். இதுக்கு மேல இங்க எதுவும் வேணாம் ஊருக்கு போய் பாத்துக்கலாம் என்று நினைத்து கொன்டே கிளம்பினார் வேலு

திருமணம் போனது மாமா நினைத்து ஊருக்கு வரும் வலி எல்லாம் அலுத்து கொன்டே வந்தது. மாமா கூட புல் டே ஸ்பென்ட் பண்ணது எல்லாம் இரவு தூக்கம் போதாமல் சென்னை வரும் வலி எல்லாம் மாமா மீது சாய்ந்து தூங்கி விட்டால். வீடு வந்து சேரும் வரை பெருசா ஒன்னும் நடக்க வில்லை. மாலை வீட்டுக்கு வரும் போது ராம் காத்து கொண்டு இருந்தான் அதுவும் வேலுக்கு ஏமாற்றமாக இருந்தது. பொறுமையாக இருந்தால் ஒருநாள் நிச்சயம் நமக்கு கவி கிடைப்பாள் என்ற நம்பிக்கையில் இருக்க முடிவெடுத்தார் . ஆனால் கவி கண் முன்னாடி வரும் போது எல்லாம் ஒன்னும் பண்ண முடியாமல் அவதி பட்டார்.இரவு சாப்டு முடிச்சுட்டு தூங்க போற நேரத்தில் அவர் போன் ஒலித்தது .
வேலு : டேய் ராம் இங்க பாரு டா கீதா கால் பண்றா