“நா நைட் வரமாட்டேன்.. பயமில்லா தூங்கு.. உன்ன எந்த பேய் பிசாசும் வந்து எதுவும் பண்ணிடாது..”
என்னை பேய் பிசாசு எதுவும் செய்யவேண்டாம்.. வீட்டிற்கு வரும் இவன் எதாவது செய்தாலே போதும்.. என்னை ஒரே ஒருமுறை கசக்கி பிழிந்து சாறு எடுத்தாலே என் வாழ்நாள் பலனை அடைந்ததாக சந்தோஷபடுவேன்.. ஆனால் அவன் அதுமாதிரி செய்வானா என்ற தயக்கம் வர இதுவரை இருந்த சந்தோஷம் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக மறைந்தது..
பின்பு ஒரு முடிவுக்கு வந்தவளாக அவன் என்னை அணுக எதுவும் செய்யவிட்டால் நாம் தான் அவனை அணுகி சூடேற்றி தயக்கத்தை உடைத்து மயக்கத்திற்கான மருந்தை கொடுக்க வேண்டும் என மனதில் நினைத்துக் கொண்டே தலையில் சுற்றிய துண்டை அவிழ்த்து ஈரம் துடைக்க ஆரம்பித்தேன். அவனை நினைத்தே துடைத்துக் கொண்டிருக்க என் நெஞ்சு பெருமூச்சில் ஏறி இறங்க கூடவே கழுத்தில் இருந்த தாலி செயினும் மூச்சுவிடுவதற்கேற்ப ஏறி இறங்கி கொண்டிருந்தது..
என் உடம்பில் இருந்த துண்டை கலட்டி இரு கையால் பிடித்து கண்ணாடியை பார்த்தபடி,
“என் உடம்ப பாருடா.. எவ்வளவு அழகாக காத்திட்டு இருக்கு.. அத எதாவது செய்டா.
ஏன்டா என்ன இப்படி இம்சை பண்ற? எதுவும் செய்யாமலே என்னைய
இப்படி படாதபாடு படுத்துற.. என்ன உனக்கு பிடிச்சிருக்குலடா.. இந்த அழகான உடம்ப பிடிச்சிருக்குல பின்ன ஏன்டா வந்து எதுவும் செய்யமாட்ற.. நீ எப்படா என்ன வந்து தொட்டு கசக்குவ. உன் கை எப்ப என் உடம்புல படும் வெயிட் பண்ணிட்டு இருக்கேன்டா.. என்ன இனியும் வெயிட் பண்ண வைக்காதடா.. என்னால முடியாது.. வந்து என்ன முழுசா எடுத்துக்கோடா செல்லம்.. என்கிட்ட இருக்குற எல்லாமே உனக்கு தான்.. ஆனா நீ தான் என்னை வந்து தொடக்கூட மாட்ற.. வாடா செல்லம் உனக்காக தான் வெயிட் பண்ணிட்டு இருக்கேன்..” பேசிக் கொண்டிருக்க அந்த சமயம் பார்த்து வீட்டில் கீச்கீச்னு கால்பெல் அடிக்கும் சத்தம் கேட்டது..
என் வீட்டில் கீச்கீச்னு காலிங் பெல் அடிக்க அவன் வந்துவிட்டான் என உணர ஆரம்பித்ததும் என் மனம் சந்தோஷத்தில் துள்ளி குதித்தது. அவனை எப்படி போய் வரவேற்ப்பது என யோசனையில் இருக்க இரண்டாவது முறையாக கீச்கீச்னு காலிங் பெல் சத்தம் கேட்க வெறும் துண்டை மட்டும் சுற்றிக்கொண்டு போய்ட்டு கதவை திறக்கலாம் என முடிவுக்கு வந்தேன். அவனாக வந்து எதுவும் செய்யமாட்டான்.. தயங்கி கொண்டே தான் இருப்பான். இந்த சந்தர்ப்பத்தை விட்டால் வேறு எந்த நல்ல சந்தர்ப்பமும் கிடைக்காது.. அதனாலே உடம்பில் வெறும் துண்டை மட்டும் சுற்றிக் கொண்டு போய் கதவை திறந்தேன்..
நான் கதவை திறந்ததும் உள்ளே வந்து என்னை வெறிக்க வெறிக்க மேலிருந்து கீழே பார்த்தான். நான் நினைத்தது நடப்பதால் சந்தோஷமாக இருந்தேன்.. இதைப்போல் அவனை சீண்டி, மயக்கி, தயக்கத்தை தகர்த்து மயக்கத்திற்கான மருந்தை அவனிடம் எப்படியும் வாங்கி அனுபவித்துவிட வேண்டும் என்ற எண்ணம் தான் மனதில் இருந்தது. என்னையே வெறித்து பார்த்துக் கொண்டிருந்த அவனை பார்த்து,
“குளிச்சிட்டு வர லேட் ஆயிடுச்சு. உட்காரு.. டிரஸ் சேன்ஜ் பண்ணிட்டு வந்து சப்பாத்தி போட்டு தரேன்” சொல்ல அவன் அப்போதும் என்னை வெறித்து பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். அவனின் நிலைமையை பார்க்கும் போது கொஞ்சம் சிரிப்பாக இருந்தது. அவனை தட்ட சுயநினைவுக்கு வந்தான்.. தலைக்குனிந்து கொண்டே இருக்க
“வெயிட் பண்ணு.. டிரஸ் சேன்ஜ் பண்ணிட்டு வந்து சப்பாத்தி பண்ணி தரேன்” சொல்ல அவன் தலையை மட்டும் ஆட்டினான்..
அவனிடம் சொல்லிவிட்டு என் தாய்க்கு வந்து அவனை மயக்க என்ன டிரஸ் போடலாம் என யோசிச்சிட்டு இருக்க கண்டிப்பாக பிரா போட வேண்டாம் என முடிவு செய்துவிட்டேன்.. பிரோ ஓபன் பண்ணி சிகப்பு கலர் நைட் டிரஸ் போட்டு அவன் முன்னாடி கடந்து போக வாயில் எச்சில் ஊறியபடி என்னை பார்த்தான். அவன் அப்படி பார்த்ததும் மீண்டும் எனக்கு சிரிப்பு தான் வந்தது. அவனிடம்
“உனக்கு எத்தினி சப்பாத்தி வேணும்?” கேட்க அவன் இப்போதும் கனவு உலகத்திலே இருக்க
“ஹலோ உன்ன தான்” கத்தி கூப்பிட்டு சொல்ல இந்த உலகத்திற்கு வந்து ஒருவித பதற்றத்துடன்,
“ஆஹாம்.. சொல்லுங்க.. என்ன சொன்னிங்க.?”
“சொல்லல.. கேட்டேன்..”
“கேட்டிங்களா.? என்ன கேட்டீங்க?”
“உனக்கு எத்தினி சப்பாத்தி வேணும் கேட்டேன்..”