அவள் சேலையை தளர்த்தி, ஜாக்கெட், ப்ராவையும் முழுதும் விடுவித்து விலக்கிப் பார்க்க, வெள்ளிச் சொம்பின் கலர் மூலையில், கருப்புக் கலரில் விறைத்த காம்புகளுடன், நேராய் நிமிர்ந்து, சற்றே தொய்வுடன், ஒன்றை ஒன்று தொடாமல் விலகி நின்று காட்சியளிக்க, ‘ஆ’ என்று வாய் திறந்து பார்த்தான். ப்ரியா வெட்கத்தாலும் நாணத்தாலும் கை வைத்து மறைக்கப் போக அவன் அவள் கையைப் பிடித்து தடுக்க, அவள் அசைந்து நெளிய, முலைகளும் சேர்ந்து அசைய பொறுக்க முடியாமல் சட் என்று குனிந்து முலையின் மேல் வாய் வைத்து சுவைக்க ஆரம்பித்தான்.
“ஜயோ…இது சமயமில்லை மனோ…” என்று சொல்லிக் கொண்டே அவன் தலையில் கை வைத்தாள். மார்புக் காம்பில் அவன் வாய் பட்டதால் அவனைத் தள்ள மனதில்லை. மார்பைச் சுவைக்க சுவைக்க மதனமேடையில் நீர் கசிந்து லேசாய் வழிய ஆரம்பித்தது. கால்கள் தெம்பில்லாமல் தடுமாற சுவற்றில் சாய்ந்து கொண்டாள். அவன் தலை முடிக்குள் கைவிட்டு மார்பை நோக்கி அமுக்கினாள். இரு மார்பையும் தொட்டுக் கசக்கியும், வாயால் சுவைத்தும் ஆனந்தக்கனியை மாறி மாறி சுவைத்தான் மனோ.
தோசை ஞாபகம் வர அவனை ஒரு வழியாய் தள்ளி விட்டதும் பந்தைப் பிடுங்கியதும் முழிக்கும் குழந்தை போல முழித்தான் மனோ. அந்த நேரம் பார்த்து மலரின் குரல் வெளியே கேக்க , ப்ரியா வேக வேகமாக அவள் உடைகளை அனிந்தாள்.மனோ அவள் ாவையும், ஜாக்கெட்டையும் மாட்டுவதையே பார்க்க ப்ரியாவும் அவனைப் பார்த்துக் கொண்டே மாட்டினாள். ‘பார்த்தது போதும் போங்க மனோ ‘ என்றபடி ஆடைகளை சரி செய்து கொண்டு தோசையை எடுத்துக் கொண்டு வெளியே வந்தாள். அவள் வெளியே வருவதற்கும், மலர் உள்ளே வருவதற்கும் சரியாக இருக்க ” வாடி மலர்! தோசை சுட்டாச்சுனு சொல்லிட்டு அவளை சாப்பிட கூப்டா ” , அன்று மூவரும் சாப்பிட்டு விட்டு தூங்க போக , மனோ மட்டும் தூக்கமில்லாமல் தவித்து கொண்டிருந்தான்.
தூக்கம் வராமல் தவித்து கொண்டிருந்த மனோ,, ப்ரியாவின் போனுக்கு மெசேஜ் செய்த்தான்
.ஹாய்! ப்ரியா . ( சிறிது நேரம் கழித்து ப்ரியா விடம் இருந்து பதில் வந்தது)
.
சொல்லுங்க மனோ!
மலர் என்ன பன்னுரா!
தூங்கிட்டு இருக்கா!
சரி ! அப்ப நீ வெளியே வா!
நோ! நோ! நான் வரமாட்டேன். வந்தா நீங்க சும்மா இருக்க மாட்டீங்க!
ப்ளீஸ் ப்ரியா! ஒன்னும் பன்ன மாட்டேன்! ஒரே ஒரு கிஸ்ஸு தான்
இல்ல இல்ல மலர் முழிச்சிகிட்டா ! அவ்வளோ தான், நான் வரல
( முதல்ல கொஞ்சம் பிகுவ் பன்னல! அதுக்கு அப்புறம் ஒத்துகிட்டு வெளிய வந்தா)
அவளும் ரெண்டு மூணு நாளா காஞ்சி போயிருந்தா! மேலும் இன்னிக்கு கிட்சன்ல மனோ செஞ்ச லீலைல மூடாகி இருந்த ப்ரியா மெல்ல அவள் அறை கதவை திறந்து வெளியே வர ,அவளை அப்படியே அள்ளி கட்டியனைத்தான் மனோ.
“அய்யோ! விடுங்க மனோ! நாளைக்கு அவ வீட்டுக்கு பௌயிடுவா! அதுவரை கொஞ்சம் பொருக்க மாட்டிங்களா”
“முடியாம தான உன்ன இப்ப வெளியே வர வெச்சன்னு
ப்ரியாயின் சிவந்த அதரங்களின்மேல் தன் உதடுகளைப் பதித்து.. மெண்மையாக ஒரு முத்தம் கொடுத்தான் மனோ.அவனது கைகள்.. அவள் தோள்களிலிருந்து மெதுவாக ஊர்ந்து.. அவளது பிடறியை வருடியது.
”ப்ரியா…” என முணுமுணுத்தான்.
”ம்..ம்ம்.?” அவனது மெண்மையான முத்தம் அவளுக்கு ஏமாற்றத்தைக் கொடுத்திருக்க வேண்டும்.
உதடுகளை வாய்க்குள் இழுத்து.. ஈரம் செய்து வெளியே விட்டாள் ப்ரியா. அவள் இதழ்கள் புன்னகைத்தன.
அவளது பிடறியை தடவியவாறு.. அவளது உதட்டில் மீண்டும் மெண்மையாக ஒரு முத்தம் கொடுத்து.. அவளது இதழ்களைக் கவ்வி.. உறிஞ்சத்தொடங்கினான்.
ப்ரியாவின் கண் இமைகள் மூடி.. இருகின.!
அவள் பிடறியை இருக்கிப் பிடித்த மனோ அவளைத் திமிற விடாமல் செய்து.. அவளது உதடுகளைச் சப்பிச் சுவைத்தான்.!
அவளின் அமுதூற்று இதழ்களை கடித்துச் சுவைத்து.. மெதுவாக அவனது நாக்கை அவள் வாயினுள் விட்டான்.!
அவளது வாய் விரிந்து கொள்ள.. அவளின் நாக்கைச் சப்பினான். !
அவளது வாய்க்குள் நாக்கைச் சுழற்றி ருசித்துவிட்டு.. அவளது நாக்கை.. அவன் வாய்க்குள் இழுத்துச் சுவைத்தான்..!