வள்ளி ஏற்கனவே என் பொண்டாட்டி இருக்கும் போது என்னை எப்படி பார்த்துக்கிட்டாலோ அப்படி தான் என்னை பார்த்துக்கிறா அதனால தான் அவளை மிரட்டியோ அதட்டியோ பணிய வைக்க விருப்பம் இல்லாம அவளா என்கிட்ட வந்து படுக்கணும்ன்னு காத்துக்கிட்டு இருக்கேன்.
இப்படி ஒரு அழகான பொண்டாட்டியை விட்டு எப்படி தான் செத்து போனானோ அவள் புருஷன்… அது சரி இவளை நான் தான் அனுபவிக்கணும்ன்னு இருந்தா என்ன பண்ண முடியும்.
பாண்டியம்மாவை ஓத்துட்டு வந்து பார்த்தா எனக்காக வள்ளி சாப்பாடு கொண்டு வந்து இருக்க..
என்ன வள்ளி வந்து ரொம்ப நேரம் ஆச்சா?
“இல்லைங்க இப்போ தான் வந்தேன்” என்று சொல்லி அவள் முகத்தில் கழுத்தில் இருந்த வேர்வையை தொடைத்தால்.
ஸ்ஸ்ஸ்ஸ் அந்த வேர்வை மனம் ஆளையே சுண்டி இழுக்குது.
“நல்ல பசி சாப்பாட்டை போடு … ஆமாம் என் பேரன் என்ன பன்றான்”
“அவன் வீட்டில விளையாடிட்டு இருக்காங்க…”என்று சொல்லி வள்ளி எனக்கு சாப்பாடு பரிமாறினாள்.
அவள் தாலி இல்லா கழுத்தும் அவள் வேர்வை நிறைந்த முகமும் அவள் கொழுத்த இடுப்பும் என்னை கட்டுப்படுத்த முடியாத அளவுக்கு ஆசையை வளர்த்தது.
நீ வந்த பிறகு தான் நானும் என் பசங்களும் நல்ல சாப்பாடு சாப்புட ஆரம்பிச்சி இருக்கோம் இது வரைக்கும் அந்த மாணிக்கம் பையன் கையாள சாப்பிட்டு நாக்கு செத்து போச்சு.
நான் அவளை அப்படி பாராட்டினது அவளுக்கு கொஞ்சம் சந்தோஷமாக இருந்தது.
அவள் சிரிச்சிட்டு எதுவும் சொல்லாம இருந்தால். நான் சாப்பிட்டு முடிச்சிட்டு அவள் இடுப்பில் இருந்த முந்தானையை எடுத்துவிட்டு அதில் கை தொடைத்தேன்.
“ஐயா என்ன யாராவது பார்த்தா…என்ன நினைப்பாங்க?”
“என்ன நெனைப்பானுங்க… இப்போ மட்டும் என்ன நெனைக்காமலா இருக்கானுங்க… எனக்கு எவன் என்ன நெனச்சாலும் கவலை இல்லை … நீ என்ன நினைக்கிற இப்போ நான் தொடைச்சது தப்புன்னு சொல்றியா?”
“நான் தப்புன்னு சொல்லல… நீங்க தாராளமா தொடைக்கலாம்”
“ம்ம்ம்ம்ம். அதான் எனக்கு முக்கியம்… சரி நீ கிளம்பு சாயந்திரம் வர நேரமாகும்…”என்று சொல்லி வேட்டியை மடித்து கட்டிக்கொள்ள அவள் அங்கே இருந்து சத்தம் இல்லாமல் கூடையை தலையில் வைத்துக்கொண்டு கிளம்பினாள்.
வள்ளி
என்ன ஆச்சி இந்த மனுஷனுக்கு இன்னைக்கு என்னைக்குமே இப்படி நடந்துக்க மாட்டாரே இன்னைக்கு என்ன என் மேல இவளோ உரிமை எடுத்துக்கிறார். பொம்பளை இல்லாம இத்தனை வருஷம் இருக்காரே அந்த ஏக்கமா இருக்குமோ. முந்தானை எடுத்து உரிமையா காய் தொடைக்கிறார் பார்க்கிறவன் என்ன நினைப்பான் அப்படின்னு கூட விவஸ்தை இல்லையா இல்லை நெஜமாவே தெரிஞ்சு தான் பன்றாரா ஒன்னும் புரியல. அந்த ஒழு அந்த பொண்ண ஓத்துட்டு வந்து என்கிட்ட இப்படி பேசுறார். ஒருவேளை அந்த பொண்ணு கொடுத்த சுகம் பத்தலையையோ?”என்றெல்லாம் யோசிச்சிகிட்டே வீட்டுக்கு வந்தால் அந்த என் பொண்ணு தூங்கிட்டு இருந்தால் என் பேரன் தொட்டியில விளையாடிகிட்டு இருந்தான்.
நானும் களைப்பில் கொஞ்ச நேரம் பாய் போட்டு படுக்க என் மனம் மீண்டும் மீண்டும் அவங்க ஒத்தது தான் நினைவுக்கு வந்தது.
சாயந்திரம் அவர் வந்து காய் கால் முகம் கழுவிட்டு உள்ள வந்ததும் நான் ஓடி போய் அவர் முகம் துடைக்க துண்டு கொடுத்தேன். அதை வாங்கிக்கொண்டு பேரனை கொஞ்சி விளையாட நான் காபி எடுத்து ஆத்திக்கொண்டு அவரிடம் கொடுத்தேன். அவர் அதை குடித்து முடிக்கும் வரை அவர் பக்கத்திலே இருந்தேன்.
இதை எல்லாம் ராதா கவனித்தால். அவர்கள் பங்காளிகள் எல்லாம் வர தொடங்கியதால் நான் உள்ளே வேலையே பார்க்க போக அவங்க பேசிகிட்டு இருந்தார்கள்.
அவர் மீது எனக்கு என்னமோ தெரியவில்லை ஒரு அக்கறை வந்து இருக்கிறது என்பதை உணர்ந்தேன். ஆனால் அது எது வரை போகும் என்று யோசிக்கவில்லை யோசிக்கவும் நான் விரும்பவில்லை. நான் விதவை என் கணவரை பிரிந்து இத்தனை வருஷம் வேற ஒரு ஆம்பளை என்னை தொட்டது கூட இல்லை. ஆனால் இன்னைக்கு இவர் என் முந்தானையில கை தொடைக்கும் போது நான் பேசாமல் இருந்தது பயமா மரியாதையா என்று தெரியாமல் குழம்பி நின்றேன்.
என் புருஷனோட கடைசி ஆசை
ரெண்டு நாள் கழித்து ஒரு பெண் வீட்டுக்கு புருஷன் கை குழந்தையுடன் வந்தால். ஐயாவை பார்க்கணும் என்று சொன்னால். நான் உள்ளே அவர்கிட்ட சொல்ல அவர் வெளியே வந்தால். வந்தவர் ஒரு தயக்கமும் பிறகு திமிருடன் வந்து நின்றார்.
அவர் வெளிய வந்ததும் அந்த கணவர் “ஐயா எனக்கு குழந்தை பிறந்து இருக்கு இந்த ஊர்ல நீங்க தான் பெரிய மனுஷன் அதான் ஆசீர்வாதம் வாங்கிட்டு போகலாம் அப்படின்னு வந்தோம்”என்று சொல்ல அவர் நல்லா இருங்க என்று சொல்லி ஆசிர்வாதம் பண்ண குழந்தைக்கு என்ன பேர் வச்சி இருக்கீங்க அப்படின்னு அவங்க கிட்ட கேட்டார்.
நீங்க தான் பேர் வைக்கணும் என்று அந்த பெண் சொல்ல அவர் உடனே குழந்தையை வாங்கி ஆம்பளை புள்ளையா ” அரவிந்தன்”என்ற பெயரை உச்சரித்தார். அவர்கள் சந்தோஷமாக குழந்தையை வாங்கி ஆசி பெற்று போகும் போது தான் வேல்பாண்டி வீட்டுக்குள்ளே நுழைய என்ன டீச்சர் பையனா என்று சொல்ல அப்போ தான் எனக்கு தெரிந்தது இவள் தான் பாண்டியம்மா சொன்ன டீச்சர் என்று.
அப்போ தான் எனக்கு இவள் தான் பாண்டியம்மா சொன்ன வசந்தி என்று புரிந்தது. நான் எதுவும் பேசாமல் அங்கே இருந்து வந்துட்டேன். அப்போ என் பொண்ணு வந்து என்கிட்டே யார் மா என்றால் நான் உடனே அது யாருமில்லை நீ உள்ள போ என்று சொல்லி அவளை உள்ளே அனுப்பினேன். வீட்டில் இருந்த ஆம்பளைங்க எல்லாம் வெளிய வேலைக்கு போனதும் என் பொண்ணு கிட்ட உன் மாமா கிட்ட கொஞ்சம் ஜாக்கிரதையா இரு என்று சொன்னேன்.
