10 நிமிடம் கழித்து அவரை விடுவித்து அம்மாவாசைக்கு அன்னான் பொண்டாட்டிய என்ன வேணுமோ பண்ணிக்கோங்க அது வரைக்கும் கொஞ்சம் பொறுங்க இப்போ வந்து கீழ சாப்பாடு காத்துகிட்டு இருக்கு வந்து சாப்பிடுங்க என்று சொல்லி மீண்டும் நெற்றியில் முத்தமிட்டு அங்கே இருந்து கிளம்பினேன்.
அம்மாவுக்கும் மகளுக்கு மீண்டும் தாலி பாக்கியம்
அம்மாவும் பொன்னும் மனசு மாறிக்கொண்டு இருப்பதை உணர்ந்தது போல தெரியவில்லை ஆனால் அவங்க அதுக்கு தயாராகி விட்டார்கள் என்று தான் அந்த வீட்டு ஆம்பளைங்க புரிஞ்சிக்கிட்டாங்க.
மேல இருந்து கீழ வந்ததும் வள்ளி அவளை பார்த்து “என்னடி உன் கொழுந்தன் சாப்பிட வருவாரா இல்லையா?”
“வருவார் மா…. “என்று வெக்கபட்டுக்கிட்டே சொல்ல.
“என்னடி என்னைக்கும் இல்லாம இன்னைக்கு வெட்கமெல்லாம் படுற?”
“அம்மா என் கொழுந்தன் என் புருஷன் மாதிரி இல்லை மா”.
மேலே என்னமோ நடந்து இருக்கிறது என்பதை புரிந்துக்கொண்டாள் வள்ளி.
“உன் வீட்டுக்கார் கிட்ட கூட நீ இப்படி வெட்க பட்டு நான் பார்க்கவே இல்லையே டி”.
“ச்சீ… போ மா அவருக்கு இவர் அளவுக்கு விவரம் இல்லை”.
“ஆமாம் ஆமாம் உன் புருஷனுக்கு விவரம் இல்லை தான் அதான் அவருக்கும் சேர்த்து விவரமா அவர் தம்பிய புடிச்சிட்டியே”.
“உன் புருஷன் தம்பி நல்லா இருக்கட்டும் தம்பி சாப்பிடட்டும் தம்பி தம்பின்னு உசுர விடுவார் ஆனா இப்போ தம்பி தான் அவர் பொண்டாட்டியை அனுபவிக்கனும் அப்படின்னு நெனைக்கிறர் போல”.
“நினைக்கிறார் என்ன மா நினைக்கிறார் அதான் அவர் ஆசைன்னு சாமியார் சொன்னாரே”.
“நீ போற போக்க பார்த்தா அம்மாவாசைக்கு முன்னாடியே அவரோட முந்தானைய விரிச்சிடுவ போல இருக்கே”.
“ஐயோ அம்மா அது வரைக்கும் காத்து இருக்க முடியுமா அப்படின்னு எனக்கும் தெரியல மா அவர் ரொம்ப அவசர படுறார்”.
“உன்னை காலம் பூராவும் வச்சி அனுபவிக்க போறார் டி கொஞ்சம் பொறுமையா இரு. சரி சரி அவர் வர மாதிரி இருக்கு போ போய் சாப்பாடு எடுத்து வை”.
“சரி மா நான் பார்த்துக்கிறேன் ஆமா மாமா சாப்பிட்டாரா?”
“அவர் சாப்பிட்டார் உன் கொழுந்தன் தான் இன்னும் சாப்பிடல சரி நான் பாத்திரம் கழுவ போறேன் அவர் சாப்பிட்டதும் பாத்திரம் கொண்டு வந்து அங்க போட்டுடு “.
“சரி மா…. அம்மா இன்னொரு விஷயம்… அவர் சாப்பிட்டு முடிக்கிற வரைக்கும் நீ உள்ள வராத மா”.
“அது சரி… சரி சரி போ போ அவர் காத்துகிட்டு இருப்பார்”. என்று சொல்லி அம்மா போக ராதா அவர் அறைக்கு சென்று சாப்பிட உக்காந்து இருக்கும் முத்துவுக்கு பரிமாறினாள்.
“அண்ணி நான் ஒன்னு கேட்டா தப்பா நினைக்க மாடீங்களே”.
“என்ன தம்பி…?”
“எனக்கு உங்க கையாள ஊட்டி விட முடியுமா?” என்று முது கேட்க உடனே எழுந்து அவர் பக்கத்தில் உக்காந்து அவருக்கு ஊட்டி விட்டால் ராதா.
முத்து அவள் ஒவ்வொரு விரலையும் ருசி பார்த்தது ராதாவுக்கு கிளர்ச்சியாக இருந்தது.
முத்து முழுதும் சாப்பிட்டு எழுந்து போனதும் பாத்திரம் கழுவிக்கொண்டு இருந்த அவள் அம்மாவிடம் பாத்திரங்களை போட்டு இருவரும் சேர்ந்து கழுவி முடித்துவிட்டு அறையில் படுத்தனர்.
இருவருக்கும் தூக்கமே வரவில்லை.