யார் காதுலேயாவது விழ போகுது.
ஏண்டி, என் பொண்டாட்டியை நான் பொண்டாட்டினு கூப்பிடாம
வேற யார் பொண்டாட்டிய நான் பொண்டாட்டின்னு கூப்பிட போறேன் பொண்டாட்டி,
னு சொல்ல
ஐயோ எத்தனை பொண்டாட்டி, பவி காதை பொத்திகிட்டா.
அமீர் சிரிக்க,
பவி, நான் போறேன்னு சொல்லிட்டு போக ஆரம்பிக்க,
அமீர் எழுந்து வந்து அவளை கட்டிப்பிடித்து அவள் உதட்டுக்கு முத்தம் கொடுத்து
உரிய ஆரம்பிக்க,
அவன் கைகள் அவள் பின்பக்க குண்டியை பிடித்து கசக்கியது ,
அவளும் அவனை கட்டிப்பிடித்து அவன் தரும் முத்தத்தை கண்ணை மூடி
அனுபவிச்சா.
அவன், அவள் உதட்டை விட்டவுடன்,
டேய் புருஷா போதும்டா.
வீட்டுக்கு வந்து முழுசா எடுத்துக்கோ. இப்ப ஆளை விடு.
அமீர், இன்னைக்கு வேண்டாம் செல்லம்.
நாளைக்கு விழா முடிச்சிட்டு அப்படியே வீட்டுக்கு போயிடுவோம்.
பவி, அப்ப இன்னைக்கு இல்லையா.
அமீர், இன்னைக்கு நைட்டுக்கு உங்கண்ணன் வெங்கட் கூட என்ஜாய்.
பவி, சீ, ஒரு புருஷன் பேசுற பேச்சா இது.
அமீர், ஓகே டி, கையில என்ன கவர்.
பவி, நான் அதுக்குதான் வந்தேங்க.
சார் கிட்ட அவர் எடுத்த டிரஸ் ரொம்ப ட்ரான்ஸ்பிரேண்டா இருக்குனு சொன்னேன்.
அவர் பட்டு சேலை எடுத்து கொடுத்திருக்கார்.
அமீர், உன் காட்டுல மழைடி. என்ஜாய்.
பவி, பொறாம
அமீர், லைட்டா
பவி, நல்ல பட்டுக்கோங்க, இந்த சேலை எப்படி இருக்குனு சொல்லுங்க.
அமீர், சூப்பரா இருக்கு டி.
என் செல்லத்துக்கு நல்லா இருக்கும்.
பவி, சரி, நா வீட்டுக்கு கிளம்புறேன். காலையிலே மீட் பண்ணுவோம்.
அமீர் பை சொல்ல பவித்ரா கிளம்பினா.
(பவித்ரா ஹசன் எடுத்த சேலையை மட்டும்தான் அமீரிடம் காண்பிச்சா. அவர்
கொடுத்த ப்ரா பேண்டீசை காண்பிக்காம மறைச்சிட்டா – கள்ளி)
வீட்டுக்கு போனவுடன், ஹசன் கொடுத்த சேலையை செல்வியிடம் காட்ட, செல்வி
கண்கள் அகலமா விரிஞ்சிது.
ஏய் பவித்ரா, சூப்பரா இருக்குடி சேலை. நீ கொடுத்துவச்சவா.
என்னால எல்லாம் இந்த சேலை எடுக்க முடியுமா. செம லக்கிடி நீ.
ஏய் லூசு அண்ணி, இப்படி என்னை பிரிச்சி பேசாத. நாளைக்கு ஒருநாள் இந்த
சேலையை விழாவுக்கு கட்டிட்டு வரேன்.
அப்புறம் நீயே இந்த சேலைய எடுத்துக்கோ.
செல்வி, உண்மையாவா.
பவி, என்னடி உண்மையாவா. நான் கொடுக்கமாட்டானா உனக்கு.
செல்வி சாரி கேட்டா.
அப்புறம் வைர கம்மல் நெக்லஸ் செட்டை காண்பித்து ஹசன் புராணம் பாடினா.
அப்புறம் ஹசன் கொடுத்த உள்ளாடைகளை காண்பிக்க,
செல்வி, சந்தேகமே இல்லை.
பவி, என்னதுடி, சந்தேகமே இல்லை.
செல்வி, ஹசன் சார் உனக்கு இதல்லாம் எதுக்கு தரார்னு புரிஞ்சிடிச்சி.
பவி, மறுபடியும் ஆரம்பிச்சிட்டியா. நல்ல மனுஷன் டி.
வெங்கட், அப்ப நாங்கல்லாம் யாருமா.
பவி, அண்ணா, நீங்களும் ஆரம்பிச்சிட்டிங்களா.
செல்வி, உன் மனசுல ஒண்ணுமே இல்லையாடி
பவி, சொல்லமாட்டேன் போடி.
சொல்லிட்டு பவித்ரா தன்னுடைய ரூமிற்கு ஓடி விட,
வெங்கட்டும் செல்வியும் சிரித்தார்கள்.
நாளைக்கு காலையில சீக்கிரமா எழுந்திரிக்கணும்னு சாப்பிட்டுட்டு செல்வியிடம்
சொல்லிட்டு ரூமிற்கு போன பவிக்கு தூக்கம் வரல,
ஹசன் ஞாபகமா இருந்துச்சி.
என் மேல எவ்வளவு பாசமா இருக்கார்,
நான் என்ன சொன்னாலும் கோச்சிக்க மாட்டார்.