இது ஒரு நெடுங்கதை சுமார் பத்து ஆண்டுகளுக்கு முன்பு நடந்த கதையை உங்களுக்கு சமர்ப்பிக்கிறேன்.
இந்த கதையை வாசிக்கும்போது பொறுமையாக படியுங்கள். கதை போகப் போக சூடுபிடித்து உங்களை சூடாக்கும்.
நான்தான் பைத்தியக்காரன் , இப்படி தான் என்னை எல்லோரும் கூப்பிடுவாங்க.
வாங்க கதைக்குள்ள போகலாம்.
என்னோட உண்மையான பேரு மணி. என் ஊரு கோயம்புத்தூர் பக்கத்துல ஒரு கிராமம் எங்க குடும்பம் நல்ல வசதியானது என் பரம்பரையே நல்ல வசதி. இருக்கிற சொத்துக்களை எல்லாம் வித்து திண்ணாக்கூட ஏழு தலைமுறை வாழலாம். என் குடும்பத்துல அப்பா சேகர் அம்மா சுஜாதா நான் மணி.
என் அம்மா நான் ஐந்தாவது படிக்கும்போதே திடீரென இறந்து போனாள் அதனால அப்பா ரொம்ப வருத்தத்துல இருந்தாரு அப்போ எங்க ஊருல இருக்குற பெருசுங்க எல்லாம் எங்க அப்பாவ பாத்து ரெண்டாவது கல்யாணம் பண்ணிக்க சொன்னாங்க ஆனால் அவரு மாட்டேன்னு சொல்லிட்டாரு.
அப்பறம் என்னய காரணம் காட்டி, ஒரு பெருசு உனக்கு இல்லாவிட்டாலும் உன் மகனுக்காக இரண்டாவது கல்யாணம் பண்ணிக்க வற்புறுத்த அவரும் சம்மதித்தார்.
அப்போது அப்பா எங்கள் தோப்பில் வேலை செய்யும் மாணிக்கத்திடம் அவன் பெண்ணை திருமணம் செய்து கொள்ள முடிவு கேட்க அவனும் சந்தோஷமாக சம்மதம் தெரிவித்தார்.
மாணிக்கம் குடும்பத்தில் மாணிக்கம் அவரின் மனைவி முதல் மகள் மஞ்சு, இரண்டாவது மகள் நிர்மலா .
அப்பா பெண் கேட்டது நிர்மலா வை தான் . மூத்தவ மஞ்சு கல்யாணம் ஆகாமல் இருக்கும் போது இரண்டாவது பெண் நிர்மலா வை திருமணம் செய்ய அப்பா ஆசைப்படும் காரணம், என்னுடனும் அப்பாவுடனும் நன்றாக பேசுவாள்.அம்மா இறந்த பிறகு எங்கள் வீட்டின் அனைத்து வேலைகளையும் அவள்தான் செய்து வந்தாள் அதனால அவளை கல்யாணம் செய்தால் என்னை நன்றாக பார்த்துக் கொள்வாள் என்ற நம்பிக்கையில் திருமணம் செய்தார்.
சித்திக்கு அப்போது வயது 18, பார்ப்பதற்கு நல்ல கலராகவும் கலையாகவும் இருப்பாள்.
திருமணம் முடிந்து என்னுடைய சித்தி என்னை நன்றாக கவனித்து கொண்டாள். பாசமாக இருப்பாள்.ஆனால் அவளின் அக்கா மஞ்சு ஒரு சிடுமூஞ்சி , கோபக்காரி அப்பா இல்லாத நேரத்தில் என்னை திட்டிக்கொண்டே இருப்பாள்.
சித்தி அவளை என்னை திட்டக்கூடாது என்று அவளிடம் பலமுறை சொல்லியும் அவள் கேட்கவில்லை.
மஞ்சுவிற்கு ஜாதகம் சரியில்லாமல் இருந்ததால் அவளுக்கு திருமணம் ஆகாமல் இருந்தது.
சித்திக்கு ஒரு வருடம் கழித்து பெண் குழந்தை பிறந்தது.
என் வாழ்க்கை நன்றாக போயிக் கொண்டு இருந்தது.
ஆனால் நான் பத்தாவது படிக்கும்போது என் அப்பா மாரடைப்பால் காலமானார்.ஆனால் அவர் இறக்கும் முன்பு சித்திக்கே தெரியாமல் வெளியூரில் இருக்கும் நிறைய சொத்துக்களை என் பெயரில் மாற்றி இருப்பதாகவும் இந்த சொத்து விபரம் சித்திக்கு தெரியாமல் பார்த்துக்கொள் என்று என்னிடம் கூறினார்.
பின்பு நான் பதினொன்றாம் வகுப்பு ஹாஸ்டலில் தங்கி படித்தேன் வீட்டிற்கு செல்லும் போது எல்லாம் மஞ்சு என்னை திட்டுவாள் அதனால வீட்டிற்கு செல்வது குறைந்தது. பின்பு காலேஜ் சென்னையில் சேர்ந்தேன்.
அங்கு எனக்கு சந்துரு என்ற நண்பன் கிடைத்தான்.நான் அவனிடம் மட்டுமே உயிர் தோழனாக இருந்தேன். இருவரும் ஜாலியாக ஊர் சுற்றுவோம். பணம் எவ்வளவு கேட்டாலும் சித்தி எனக்கு அனுப்பிவிடுவதால் கஷ்டம் தெரியாமல் இருந்தேன்.
இப்படி நன்றாக வாழ்க்கை சென்று கொண்டு இருந்தது.
சித்தி அவ்வப்போது எனக்கு போன் செய்து நலம் விசாரிப்பாள்.
சித்தி எங்களுடைய வயல்கள் தோப்புகள் அதன் மூலம் வரும் வருமானம் என் அப்பா வைத்திருந்த பணம், நகைகள் அனைத்தையும் பாதுகாத்து வருவதாக என்னிடம் கூறினாள்.
இப்படி இருக்க ஒருநாள்
அம்மாவின் தம்பி அதாவது என் மாமா எனக்கு போன் செய்தார்.
உரையாடல்:
ட்ரிங் ட்ரிங் போன் அடித்தது
நான்: மாமா சொல்லுங்க எப்படி இருக்கிங்க
மாமா: நல்லா இருக்கேன் பா , உன்கிட்ட முக்கியமான விஷயம் பேசணும்.
நான்: சொல்லுங்க மாமா
மாமா: இங்க உன் சித்தி உன்னோட எல்லா சொத்துக்களையும் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக அவள் யாரு யாருக்கோ மாற்றி கொடுக்கிறாள்.கொஞ்ச நாளுல உன்னோட சொத்து அனைத்தும் உன்னை விட்டு மாற வாய்ப்பு இருக்கு பா. பாத்து நடந்துக்க பா.
நான்: ஓகே மாமா நான் பாத்துக்கிறேன்.