சார் எழுந்து சூட்கேஸை திறக்கிற சத்தம் கேட்டுச்சு. அப்புறம் அதுல எதையோதேடி எடுத்து பெட்டிய மூடி திரும்ப எடுத்த இடத்துலயே வைக்கும் சத்தம்.
“இந்த புடவை எப்படி இருக்கு?” சாரின் குரல்.
“ரொம்ப அழகா இருக்குங்க” அம்மாவின் மெல்லியகுரல்.
“அப்ப உன் புடவையை அவுத்து போட்டுட்டு இதை கட்டிக்க” இப்போது சார் இன்னும் முன்னேறி அம்மாவை வா போ என்று பேச ஆரம்பிச்சாரு.
அந்த புடவையை ராகவனால பார்க்க முடியல. அம்மாவின் முகம் வெட்கப்படுவது மட்டும் தெரிந்தது. அம்மா கையில அந்த புடவையை குடுத்துவிட்டு, சட்டுனு அவள் தோளுல கைப்போட்டு அவ கட்டியிருந்த புடவை முந்தானையை தோளில் இருந்து உருவினார். ராகவன் தன் அம்மா மாராப்பு இல்லாமல் நிற்பதை பார்த்தான். தன் கண்முன்பே தன் தாயின் மாராப்பை ஒருவன் உறுவியது அவனுக்கு கோபம் வந்தது.
அவன் அம்மாவின் மாங்கனிகள் உருண்டு திறந்து பருத்து ஜாக்கெட்டுக்குள் திமிறிக்கொண்டு இருந்தன. இருந்தாலும் அதை பார்த்து அவனுக்கு விடைத்ததை விட, வேறு ஒரு ஆண்மகன் தன் அம்மாவின் மாராப்பை விளக்கி மார்பை காட்டி நிற்பதால் அவன் பூல் இன்னும் விடைத்தது.
தன் தாய் மார்புகளில் மாரப்பு இல்லாமல் இரு கைகளையும் குறுக்காக வைத்து மார்பை மறைத்து மலையாளப்பட மங்கை மாதிரி நிற்பதை பார்த்து கையடித்தான்.
“சார் என்ன சார் இது சட்டுன மாராப்பை விலக்கிட்டீங்க…” என்று போதையில் வாய் குழற செல்லமாக கோபித்தாள்.
“பின்ன நீ கட்டியிருக்கிற புடவைய அவுத்தாதானே புது புடவைய கட்ட முடியும்.”
“ச்சீய. போங்க சார். புடவைய குடுத்தா நானே கட்டிக்க மாட்டேனா? நீங்கதான் அவுக்கணுமா?”
“மத்த பொம்பளங்கன்னா பரவாயில்ல. ஆனா என் கஸ்தூரிகுட்டி புடவைய நான்தான் அவுப்பேன்.”
“என்னது உங்க கஸ்தூரிக்குட்டியா? இது எப்பயிருந்து?”
“உன் பையன் நாம முதலிரவு கொண்டாடப்போற இந்த சீட்டுக்கு அடியில ஒளிஞ்சி படுத்ததுலயிருந்து”.
ராகவனால் அவர்கள் பேசிக்கொள்வதை நம்ப முடியவில்லை. அவன் அம்மாவா இது? முதலிரவு பற்றியெல்லாம் பேசுவது?! என்று ஆச்சரிப்பட்டான்.
“ச்சீ. நான் அதுக்கு ஒத்துக்கமாட்டேன். நான் இன்னொருத்தனோட பொண்டாட்டி. பத்தினி. நான் வேற ஆம்பளகூட படுக்கமாட்டேன்.”
“சரி அதப்பத்தி அப்புறம் பேசலாம். நீ இப்ப இந்த புடவைய அவுரு”. என்று சொல்லி அவள் பாவாடையில் சொருகியிருந்த கொசுவத்தை பிடித்து இழுத்து அவிழ்த்தார்.
அது அவர் கையோடு வர, அவள் புடவையை பிடித்து இழுக்க இழுக்க அவள் சுழன்றாள் அவளது புடவை மொத்தமும் சாரின் கைகளில் தவழ, அவள் வெரும் ரவிக்கை உள்பாவாடையுடன் நின்றாள்.
டக் டக் டக் என்று கதவு தட்டப்படும் சத்தம் கேட்டது. “Checking” என்று குரல் வந்தது. அதை கேட்டு ராகவன் பதைபதைத்தான். இன்னும் உள்ளே சென்று ஒளிந்தான். அங்கே நடப்பதை அவனால் இப்போது பார்க்க முடியவில்லை. அவன் தாய் குடி போதையில் யாரோ ஒருவன் முன் சேலை இல்லாமல் வெறும் ரவிக்கை உள்பாவாடையில் நிற்க, கதவுக்கு வெளிய இன்னொரு ஆம்பள வேற உள்ள வரதுக்கு கதவை தட்டுறான். இப்ப என்ன ஆகப்போகுது? என்று வியந்தான்.