“தம்பி… காலுல அடிப்பட்டு கீழ விழுந்துட்டாங்க வீக்கம் எதாவது இருக்கா, ஃப்ராக்சர் ஆகியிருக்குமான்னு பாக்க வேணாம்? நீ காலை நல்லா துடைச்சிவிடு நான் காலுல எதாவது பிரச்சனையான்னு பார்க்கிறேன்.” என்றேன்.
அவன் பெட்டியை திறந்து ஒரு துண்டை எடுத்து தன் தாயின் காலை துடைக்க ஆரம்பித்தான்.
பெண்களின் பாதங்களின் மேல் எனக்கு எப்போதும் ஒரு ஈர்ப்பு. ப்ளாட்பாரத்தில் கீழே அவள் விழுந்துகிடந்தபோதே அவள் பாதங்களை பார்தேன். அழகாக இருந்தன. அதை தடவிபார்க்கும் ஆசை என்னுள் அப்போதே எழுந்தது. இப்போது காலை சரிபார்க்கும் சாக்கில் அதை தடவிபாக்கத்தான் ஒரு பிட்டை போட்டேன். நான் தடவுறதுக்கு முன்ன அவள் காலை சத்தம் செய்ய அவ மகன்கிட்டேயே சொன்னேன்.
அவள் மகன் அவன் அம்மாவின் பாதத்தை நான் சொன்ன படி துடைத்துவிட்டான். நான் அவள் அமர்ந்திருந்த சீட்டுக்கு எதிர் சீட்டில் அமர்ந்து அவள் காலை எடுத்து என் மடிமீது வைத்து அதில் வீக்கம் இருக்கிறதா என்று பார்த்தேன். ஒன்னு இல்லை. இடித்துக்கொண்ட இடம் சற்று கண்ணிபோயிருந்தது. வீக்கம் எதுவும் இல்லை.
ஆனாலும் அவள் காலை தடவும் ஆசையில் அவள் பாதத்தில் ஒவ்வொரு இடமாக தடவி, அவளிடம் “இங்க வலிக்கிதா? இங்க வலிக்கிதா”ன்னு கேட்டிகிட்டே தடவுனேன்.
அவள் மூச்சு இப்போது கொஞ்சம் அதிகமா ஆன மாதிரி தோன்றியது. அவள் மகனின் பார்வை அடிக்கடி நான் வைத்தருந்த மது பாட்டில் மீது போய் வருவதை நான் கவனிக்காமல் இல்லை.
ஒரு கட்டத்தில் அவள் கால் கட்டைவிரலை ஒரு தடவு தடவி அதை வெடுக்கென இழக்க, அவள் விரலில் சொடுக்கென நெட்டி முறிந்தது.
உடனே அவள், உச்சஸ்தாயியில், ஹஸ்கியனா செக்சியான குரலில், “ஆஆஆஆஆஆங்ங்ங்….” என்று கூச்சலிட்டாள். அதை கேட்ட அவள் மகன் நம்ம அம்மாவா இப்ப தேவடியாளைப்போல கத்தினாள்ன்னு திடுக்கிட்டு அதிர்ச்சியில் உறைந்தான்.
“என்னங்க ரொம்ப வலிக்கிதா? இப்படி கத்துறீங்க?” என்று நான் பதறிகேட்டேன். அந்த குரல் அந்த டோன் என்ன நிலையில் அவள் இருக்கிறாள் என்று எனக்கு நன்றாக தெரிந்தாலும் அவளை அவள் மகன்முன் சங்கடப்பட வைக்க வேண்டாம்மென்று அப்படிக்கேட்டேன்.
“அது வந்து… அது ஒன்னும் இல்லங்க. நீங்க திடீர்ன்னு நெட்டி முறிசீங்கல்ல. அதை எதிர்பார்க்கல்ல. அதான் கத்திட்டேன்.” என்று சொல்லி தலைகுனிந்து தன்னையும் அறியாமல் உணர்ச்சியில் அப்படி முனகிவிட்டோமே என்று நாக்கை கடித்து வெட்கத்துடன் ரகசியமாக சிரித்துக்கொண்டாள்.
“சரி அப்ப நான் நெட்டி முறிக்கிறதை நிறுத்திடவா?” என்றேன் தாழ்ந்த குரலில்.
“ஊஹூம்… வலியெல்லாம் ஒன்னும் இல்ல. நீங்க திடீர்ன்னு அப்படி பண்ணதும்தான்… நீங்க வேற எதாவது அடிபட்டிருக்கான்னு பாருங்க.” என்று சொல்லி காலை என் கைபக்கத்துல வச்சா. பக்கத்துல அவள் மகன் நிற்பதை பார்த்து வெக்கப்பட்டு தலைய குனிஞ்சிகிட்டா.
நாங்கள் இப்படி பேசிகிட்டு இருக்க, இதையெல்லாம் அருகில் நின்று தர்மசங்கடத்துடன் பார்த்துகொண்டிருந்தான் அவள் மகன்.
நான் அவளின் அடுத்த விரலை பிடித்து நெட்டி முறிக்க, அவள் உதட்டை கடிச்சாள். இப்படி ஒவ்வொரு விரலாக நெட்டிமுறிக்கவும் அவள் உடல் சிலர்ப்பது தெரிந்தது. அடிப்பட்ட காலின் விரல்களுக்கு நெட்டி எடுத்த பின்னர், “ஒன்னும் பெரிய காயம் இல்லை. ஆனா காலுல இந்த எடத்துல கொஞ்சம் விண்ணு விண்ணுனு வலிக்குமே”
“ஆமாங்க…” என்றாள் அப்பாவியாக கஸ்தூரி.
“இந்த வலி இன்னைக்கு ராத்திரி வரைக்கும் கொஞ்சம் பலமா வலிக்குமே.
வலி மாத்திரை எதாவது வச்சிருக்கீங்களா?” என்று அம்மா மகன் இருவரையும் கேட்க, இருவரும் இல்லை என்று தலையாட்டினார்கள்.
“அடடா! எங்கிட்டயும் மாத்திரையில்ல. ஓடுற ரயில்ல எங்கபோயி மாத்திரை வாங்குறது. இப்ப என்ன பண்ணலாம்?! சரி… எங்கிட்ட ஒரு வைத்தியம் இருக்கு ஆனா அது உங்களுக்கு சரி வருமான்னு தெரியல.” என்று தயங்கினேன்.
“சொல்லுங்க சார் நீங்க எது சொன்னாலும் சரி.” என்றாள் என் தயக்கத்தை போக்கும் விதமாக.
“அது ஒன்னும் இல்ல… பழைய கால வைத்தியம்தான். தோ பாருங்க. இது விஸ்கி. இதுல ஆல்கஹால் இருக்கு. வலிய குறைக்கும். கொஞ்சம் ஊத்தித்தரேன். சிரமம் பாக்காம மடக்கு மடக்குன்னு கொஞ்சம் குடிங்க. இன்னைக்கு ராத்திரிக்கு இது நல்லா கேக்கும்.” என்றேன்.
“ஐயோ என்ன சார் இப்படி பேசுறீங்க. என்னைப்போயி குடிக்க சொல்லுறீங்க. அதெல்லாம் தப்பு சார். இதையெல்லாம் நான் எப்படி குடிப்பேன்.” என்று மெலிதாக கோவப்பட்டாள்.
உடனே அவள் மகன், “அம்மா… என்னம்மா பேசுற. இந்த சரக்கு ஃபாரின் சரக்கும்மா. இதெல்லாம் இங்க கிடைக்கிறதே அபூர்வம். சாரே உனக்கு தர்றேன் சொல்லுறாரு. கொஞ்சம் வாங்கி குடிச்சக்கம்மா. தேவாம்ருதமா இருக்கும்.” என்று எச்சில் ஊறினான். அவனுக்கு சரக்கின் மீதே கண்.
“ச்சீ. நீ சும்மாயிருடா. கொஞ்சம்கூட விவஸ்தையில்லாம என்ன பேச்சு பேசுறான் பாரு. அடுத்தவர் முன்னால பொது இடத்துல அம்மாவையே குடிக்க சொல்லுறீயே. உனக்கு வெக்கமா இல்ல?” அவனை சுட்டேறிப்பதைபோல முறைத்தாள்.
“நான் என்ன எனக்கா சொல்லுறேன். உன் நல்லதுக்குதான் சார் சொல்லுறாரு. வலி குறையணும்னா குடி. இல்ல உனக்கு வேணாம்னா சொல்லு. உன் பங்க நான் குடிக்கிறேன்.”
“ச்சைய். நேரங்காலம் தெரியாம ஓசிகுடிக்கி அலையிறபாரு.” என்று அவர்கள் சண்டை தொடர்ந்தது.
நான் உடனே, “சரிங்க உங்களுக்குள்ள சண்டை வேணாம். உங்களுக்கு என் முன்னால குடிக்கறதுக்கு சங்கட்டமா இருந்தா நான் வெளிய நிக்கிறேன். நீங்க குடிங்க.”
ஐயையோ நீங்க என்ன சார் பெரிய வார்த்தையெல்லாம் பேசிகிட்டு. இது உங்க ரூம். நீங்க வெளிய போறதாவுது. இருங்க சார். என் நல்லதுக்குதான சொல்லுறீங்க. நானே குடிக்கிறேன்.
நான் இன்னொரு கிளாசை எடுத்து அதில் ஒரு பெக் அளவு சரக்கை ஊற்றினேன். அதை பார்க்க பார்க்க அவள் மகன் நாவில் எச்சில் ஊறியது. அதை அவளிடம் தந்தேன்.
“இந்தாங்க… இதை கொஞ்ச கொஞ்சமா சிப் பண்ணி குடிங்க. குடிச்சதும் கொஞ்சம் காரமா இருக்கிற மாதிரி இருக்கும். ஆனா போக போக சரியாயிடும். முதல் தடவையே மடக்குன்னு நிறைய குடிச்சிடாதீங்க. அப்புறம் சினிமால காட்டுற மாதிரி பொறக்கெறிடும்.” என்றேன்.
அதை வெட்கத்துடன் வாங்கி, கொஞ்சம் அந்தபக்கமாக திரும்பி, முதலில் கொஞ்சமாக சிப் பண்ணி குடித்தாள். முகம் கொஞ்சம் அஷ்டகோணலாக ஆனது.
“எப்படிம்மா இருக்கு?!” என்றான் அவன் மகன் வாயில் ஜொல் ஒழுக.
“ஒரே எரிச்சலா இருக்குடா. தொண்டையெல்லாம் எரியிர மாதிரி இருக்குடா”
“அப்படியா… அம்மா அம்மா… உன்னால இதை முழுசா குடிக்கமுடியலன்னா ஊத்திடாத. நான் குடிக்கிறேன்.” என்றான் கெஞ்சலாக.