“ரிசர்வ் பண்ண நேரம் இல்லைங்க. என் வீட்டுக்காரருக்கு சென்னையில திடீர்ன்னு உடம்பு சரியில்லாம போயி ஆஸ்பத்திரியில சேர்த்திருக்காங்க. அவரை பாக்கதான் போலாம்ன்னு வந்தோம். இங்க என்னடான்னா இவ்வளவு கூட்டம். இப்ப என்ன பண்ணுறதுன்னு தெரியல”
சொல்லிக்கொண்டிருக்கும்போதே ராகவனும் வந்துவிட்டான். “எங்கயுமே இடம் இல்ல. நின்னுகிட்டே எப்படி சென்னைவரைக்கும் போறதுன்னு தெரியல. நீ என்ன இங்க நின்னு பேசிகிட்டு இருக்க?” என்றான் எரிச்சலுடன்.
கஸ்தூரிக்கு உதவிய அந்த பயணி, “பேசிகிட்டு இல்லங்க. இவங்க தெரியாம கால்ல சூட்கேஸ்ல இடிச்சிகிட்டாங்க. நாந்தான் அவங்களுக்கு உதவி பண்ணுனேன். நீங்க யாரு இவங்க தம்பியா?”
“ஜயோ இல்ல சார். இவன் என் பையன்.” என்று சொன்ன கஸ்தூரி, “வாடா நின்னுகிட்டே போனாலும் பரவாயில்ல. நாம இந்த வண்டியில போயே ஆகனும்” என்று சொல்லிக்கிட்டு இருக்கும்போதே ட்ரையின் கிளம்பும் ஹார்ன் சத்தம் ‘பாஆஆஆஆ’ என்று பிளிரியது.
எல்லாருக்கும் பரபரப்பு தொற்றிக்கொண்டது.
சற்று யோசித்த அந்த பயணி, “நீங்க ஊருக்கு போயே ஆகணும். கால்ல வேற அடிபட்டிருக்கு. இப்படி நடந்து போறதுக்குள்ள ட்ரையின் கிளம்பிடும். நீங்க ஒன்னு பண்ணுங்க. என்கூட என் கம்பார்ட்மெண்டுல இப்போதைக்கு ஏறிக்கோங்க. என்ன பண்ணுறதுன்னு போக போக யோசிக்கலாம்.” என்று சொல்லிக்கொடண்டிருக்கும்போதே ட்ரையின் நகர ஆரம்பித்தது.
“தம்பி நீ பெட்டிகளை வாங்கிட்டு வண்டியில ஏறு. நான் உன் அம்மா வண்டியில ஏற ஹெல்ப் பண்ணுறேன்.” என்று சொல்ல, மெல்ல நகர்ந்துகொண்டிருந்த ட்ரையினில் முதலில் ராகவன் பெட்டியுடன் ஏற, கஸ்தூரி வந்திவிந்தி நடக்க அவளை கைத்தாங்கலாக அணைத்து படிக்கடுகளில் ஏற்றி அவளது கொழுத்த சூத்தில் கைவைத்து மேலே தள்ளி அவளை ட்ரைனில் ஏற்றி லாவகமாக அந்த பயணியும் வண்டியில் ஏறினார்.
பயணம் ஆரம்பித்தது.
ராகவன், கஸ்தூரி இருவருக்கும் உதவிய நல்ல மனதுடைய அந்த பயணி யார்? அது நானேதான். கஸ்தூரியையோ அவள் மகனையோ அதுவரையிலும் நான் அறியாதவன். வெளிநாட்டில் வேலைசெய்துவிட்டு பண்டிகைக்காக ஊருக்கு வந்திருந்தேன். வெளிநாட்டிலிருந்து மும்பைவந்து அங்கிருந்து சென்னை செல்ல விமானம் மூலம் டிக்கெட் கிடைக்காமல் ட்ரைனில் முதல் வகுப்பு ஏசியில் செல்ல வண்டி ஏறினேன்.
முதல்வகுப்பு கூபேயில் வரவேண்டிய இன்னொருத்தர் ஆந்திராவில்தான் ஏறுகிறார் என்று சார்ட் பாத்து தெரிஞ்சிகிட்டேன். சரி… அதுவரை எப்படி பொழுதைப்போக்குவது? 24 மணி நேர ட்ரைன் பயணம். எப்படி இந்த நேரத்தை கழிக்கப்போகிறோம்? பேச்சுதுணைக்கு யாராவது இருந்தால் நன்றாக இருக்குமே என்று என்று நினைத்து ஜன்னலுக்கு வெளியே வருபவர் போறவரை பார்த்துகொண்டிருந்தேன். அதுவும் போர் அடிக்க, நான் வெளிநாட்டிலிருந்து கொண்டுவந்திருந்த உயர்தர விஸ்கியை ஒரு கிளாசில் ஊற்றி மெல்ல சிப் செய்ய ஆரம்பித்தேன்.
மனைவியை பிரிந்து ஓல்சுகம் கிடைத்து சில நாட்கள் ஆகியிருந்ததாலும் போற வர மும்பை பெண்களின் அழகாலும் மதுவின் மயக்கத்தாலும் என் பூல் சற்று விழிக்க ஆரம்பித்தது. அங்கு கடந்த சென்ற பெண்களை ரசித்துக்கொண்டிருந்தேன். விதவிதமான பெண்கள்.
அப்பதான் ஒரு ஆண்ட்டி நல்லா நெகு நெகுன்னு அமைதிப்படையில அமாவாசை அபின்குடுத்து ஓத்த பீஸ்மாதிரி போன் பேசிகிட்டே நடந்து வந்துகிட்டு இருந்தாள். அவள் நடக்கிற பாதையை கவனிக்காம முன்னால இருந்த சூட்கேஸில் இடிச்சிக்கிட்டு கீழ விழுறதை பார்த்தேன். உடனே கையில் இருந்த கிளாசையும், பாட்டிலையும்கூட உள்ளேகூட வைக்காமல், எதுபற்றியும் யோசக்காம, ஓடிப்போயி அவளுக்கு உதவினேன். அதுக்கு அப்புறம் என்ன நடந்ததுன்னு உங்களுக்கே தெரியுமே.
அந்த குறைந்த நேரத்தில் என்னென்னவோ நடந்து இப்ப அம்மாவும் மகனும் என்கூட முதல் வகுப்பு ஏசி கம்பார்ட்மெண்ட்ல இருக்காங்க. வண்டி மெல்ல மெல்ல வேகம் எடுக்க ஆரம்பிக்கிது.
“தம்பி நீ பெட்டிய எடுத்துகிட்டு மூணாம் நம்பர் கூபே கதவை திறந்து உள்ள போ. நான் உன் அம்மாவ கைத்தாங்கலா புடிச்சி கூட்டிகிட்டு வர்றேன்.” என்றேன்.
அவன் முன்னே நடக்க, நான் அவன் அம்மாவின் கையை பிடித்து என் தோளின் மீது போட்டு, அவளது இடுப்பைபிடித்து அவளை நடத்தி கூட்டிவந்தேன்.
“வேணாம்ங்க நானே நடந்து வர்றேனே” என்றாள்.
“இல்லங்க… அடிபட்டகாலு மேல பிரஷர் தரக்கூடாது. வாங்க என் சீட்டுக்கு போயி உங்க காலுல என்ன அடி ஏதுன்னு பார்த்துடலாம். அப்புறம் நீங்களாவே நடக்கலாம். அதுவரைக்கும் என் தோளை பிடிச்சுகிட்டு நடங்க.” என்று சொல்லி அவளை அணைத்தபடி என் கூபேவிற்கு அழைத்து வந்தேன்.
ஆண்ட்டியின் வனப்பான உடம்பும், உடல்சூடும், மல்லிகை வாசத்துடன் சேர்ந்த அவள் வியர்வை வாசமும் எனக்கு இருந்த மிதமான போதையும் என்னை மயக்கியது. சான்ஸ் கிடைச்சா இவளை எப்படியாவது ஓத்திடணும்னு முடிவு பண்ணினேன். சான்ஸ் தானா கிடைக்காது. நாமதான் உண்டு பண்ணணும்னு நினைச்சுகிட்டே அவ இடுப்பை படிச்சி அவளை கூட்டிகிட்டு என் கூபேவுக்கு வந்தேன்.
உள்ளே அவள் மகன் தன் அம்மாவிற்கு காலில் அடிப்பட்டு, யாரோ முன்பின் தெரியாதவன் தோளில் சாய்ந்தபடி நடந்து வர, அவள் இடுப்பை நான் பிடித்து அவளை அழைத்து வருவதையும் மறந்து நான் வெளியே வைத்திருந்த ஃபாரின் சரக்கைப்பார்த்து ஜொள்ளு விட்டுகிட்டு நின்றான். அவன் கண்பார்வை அந்த மது பாட்டில் மீது நிலைகொத்தி இருந்தது.
அவன் அம்மாவை என் நீளமான பெர்த் சீட்டில் உக்கார வைத்தேன்.
“தம்பி உனகிட்ட ஒரு துண்டு இருந்தா அதை எடுத்து அடிபட்ட உன் அம்மா காலு, பாதம் எல்லாத்தையும் துடைச்சிவிடு” என்றேன்.
“எதுக்கு சார்?!” என்று கேட்டான்.