அம்மாவின் அழகிய தொப்புளை பார்த்து அவன் பூல் எழும்பியதை விட இந்த தொப்புளை சார் பார்த்தால் அவருக்கு எப்படி பூலு விடைக்கும் என்று நினைச்சபோது இன்னும் எழும்பியது.
“அம்மா உன் தொப்புள் சினிமாக்காரி தொப்புளை விட அழகா இருக்கும்மா.”
“டேய் அதையெல்லாம் நீ சொல்லாதடா. எனக்கு வெக்கமா இருக்கு. சாருக்கு என்னை கூட்டிக்குடுக்க அலங்காரம் மட்டும் பண்ணிவிடுடா. இப்படி என் அங்கத்தையெல்லாம் வர்ணிக்காத.”
டக் டக் டக் என்று சார் கதவைதட்டி, “வரலாமா? இன்னும் எவ்வளவு நேரம்டா? சீக்கிரம் ஆகட்டும்” என்றார் சார் அதிகாரத்துடன்.
அதைக்கேட்ட ராகவன், “அப்பா… தோ ரெடி ஆயாச்சு இன்னும் ரெண்டு நிமிஷம்.”
கஸ்தூரி இதைகேட்டு, “நீ விட்டா என்னை நாள் முழுக்க சிங்காரிப்ப. பாவம் அவரு வெளியில விடைச்ச பூலோட சுத்திகிட்டு இருக்காரு. அவரை உள்ள வர சொல்லுடா.” என்றாள்.
“சரிம்மா. நீ இந்த சரக்கு பாட்டிலையும் க்ளாசையும் கையில வச்சுகிட்டு இந்த சீட்ல உக்காரு.” என்று சொல்லி அவளை சீட்டில் உக்கார வைத்தான். அவன் தோலின் மீது போர்த்தியிருந்த அவன் அம்மாவின் புடவையை எடுத்து அந்த சீட்டை சுற்றி ஒரு கூடாரம்போல் செய்து அவன் அம்மாவை மறைத்தான். திரைசீலைகள் மூடிய பல்லக்கில் ராணி உக்கார்ந்திருப்பதுபோல அவனுக்கு தெரிந்தது.
“அம்மா, நீ இங்கயே உக்காந்திரு. அப்பா உன்னை பார்க்கணும்னு சொன்னதும் நானே இந்த சேலையை திறந்து உன்ன அப்பாவுக்கு காட்டுறேன். அதுவறைக்கும் வெளிய வரக்கூடாது.” என்று சொல்லி படக்கென அவள் கையிலிருந்த சரக்கு பாட்டிலை வாங்கி மடக்மடக்கென ரெண்டு மடக்கு விழுங்கி, அடுத்து அவன் அம்மாவிற்கும் ஒரு வாய் புகட்டிவிட்டு அவள் கையில் பாட்டிலை குடுத்து, அம்மாவை சேலைபோட்டு மூடினான்.
வெறும் ஜட்டியுடன் நின்று கதவை திறந்து “வாங்க வாங்க! வணக்கம்.” என்று சம்பிரதாயமாக கையெடுத்து கும்பிட்டு சாரை வரவேற்றான் ராகவன்.
“வாங்க வாங்க வாங்க உக்காருங்க”. என்னை நீ மரியாதையா வரவேற்றாய். பொண்ணுவீட்டுகாரங்க பொண்ணு பார்க்கவந்த மாப்பிள்ளை வீட்டுகாரங்களை வரவேற்பதுபோல ரொம்ப மரியாதையா நின்றாய்.
“பொண்ணுக்கு நீ என்ன முறையாகுது?” என் கம்பீரமான குரல்ல கேட்டேன்.
“நீங்க பார்க்க வந்திருக்கிற பொண்ணோட மகன் நான்.”
“உன்னைத்தவிர வேற எத்தினி புள்ளைங்க அவளுக்கு?” அவன் அம்மாவை மரியாதை இல்லாமல் பேசுவதை கேட்ட உன் பூலு விடைச்சிது. ஜட்டி மட்டும் போட்டுக்கிட்டு என் முன்னால பணிஞ்சி குனிஞ்சி நின்னுகிட்டு இருந்த உன் பூல் மாற்றங்கள் தெரிஞ்சிது.
“அவங்க வயித்துல பொறந்தது ரெண்டு பேரு. நான் ஒருத்தன், என் தம்பி ஒருத்தன் மெட்ராஸ்ல இருக்கான்.”
“ரெண்டு புள்ள பெத்த புண்டயா? அப்ப இன்னும் குறைஞ்சது மூணு புள்ளய பெக்களாம்.” உங்கொம்மா புண்டைய பத்தி பேசியதும் உன் பூல் இன்னும் விடைச்சிது.
“தாராளமா பெத்துப்போடும் எங்கம்மா புண்டை. எந்த விதை போட்டாலும் பட்டுன்னு முளைக்கும் செழிப்பான நிலம் சார் எங்கம்மா கூதி. விதைபோட்டீங்கனா விருட்சமா விளையும். எப்பவெல்லாம் உங்களுக்கு புள்ள வேணும்ன்னு நினைக்கிறீர்களோ அப்பவெல்லாம் எங்கம்மா கூதியில உங்க ஏர்கலப்பைய ஏத்தி உழுது உங்க விதையை விதைங்க. உங்களுக்கு வேணும்ங்கிற புள்ளைய பெத்துப்போடுவா.”
“சரி அவ புருஷன் என்ன பண்ணுறான்?”
“எங்கப்பாவா சார்? அவன் மெட்ராஸ்ல உடம்பு சரியில்லாம இன்னைக்கோ நாளைக்கோன்னு இருக்கான் சார்.”
“அவனை பார்க்கத்தான் ஊர்க்கு போயிகிட்டு இருக்கீங்களா? சரி, ஏன்டா உங்கொம்மா அவனை பிரிஞ்சி வாழ்ந்துகிட்டு இருக்கா? என்ன பிரச்னை அவங்களுக்குள்ள?”
“அவன் எங்கம்மாளவிட பதினஞ்சு வயசு மூத்தவன் சார். பாக்க அப்படி ஒன்னும் அழகா இருக்க மாட்டான். ஆனா எங்கம்மா அப்படியில்ல. செம்ம பீசு. பாக்கவே நச்சுன்னு இருப்பா. அதனால எங்கம்மா மேல அப்பாவுக்கு எப்பவும் சந்தேகம். மார்க்கெட் போற வரப்ப தெருவுல இருக்கிற அத்தனை ஆம்பளைங்களும் இவளை பார்த்து ஜொள்ளு விடுவானுக. பொம்பளைங்க எங்கம்மா அழகை பார்த்து பொறாமை பாடுவாங்க. எங்கம்மா குண்டிய குலுக்கி தளுக்கி நடந்து போறதை பார்க்கவே ஒரு ரசிகர் கூட்டம் மார்க்கெட்ல நிக்கும். எங்கப்பா காதுப்படவே கமெண்ட் அடிப்பானுங்க. விசில் அடிப்பாங்க. அவரால இதையெல்லாம் தட்டிக்கேக்க முடியாது. பயதாங்கொளி. அதனால அம்மா யாருகூட பேசினாலும் சந்தேகப்படுவான். வாய்க்கு வந்தபடி திட்டுவான் அடிப்பான். அவன் தொல்லை தாங்காமாதான் அம்மா அவனை பிரிஞ்சி வாழுறாங்க.”
சூப்பர்