பயணம் ஆரம்பித்தது 2 48

உன் முகம் கோவத்திலும் அவமானத்திலும் சிவந்து இருந்தது. சீட்டுக்கு அடியில் இத்தனை நேரம் படுத்திருந்ததால் சட்டை பான்ட் எல்லாம் கசங்கி, அங்கங்கே வியர்த்து இருந்தது. நீ கோபமாக இருந்தாலும் உன் பூல் விடைத்து இருப்பது உன் காலிடுக்கில் சின்னதாக இருந்த வீக்கத்தில் தெரிந்தது. இதை நானும் உன் அம்மாவும் கவனிக்க தவறவில்லை. நானும் கஸ்தூரியும் ஒருவரை ஒருவர் ரகசியமாக பார்த்து கள்ளத்தனமாக சிரித்துகொண்டோம்.

நீ கோபத்துடன், “சார், அங்க மெட்ராஸ்ல எங்கப்பா சாககிடக்குறாரு சார். அவரை கடைசியா ஒருதடவை பார்க்கத்தான் எங்கம்மாவை அவர்கிட்ட கூட்டிகிட்டு போறேன். எங்க நேரம்… unreservedல சீட் கிடைக்கல. நீங்கதான் உதவுனீங்க. ஆனா போறவழியில நீங்களே எங்கம்மாவுக்கு ரூட்டு விடுறீங்க. அந்த டிடியாரும் எங்கம்மாவை யாரோ item மாதிரி பேசிட்டு போறாரு. இதையெல்லாம் நான் பக்கத்துல உக்காந்து பார்த்துகிட்டு கேட்டுகிட்டு இருக்கணுமா?” ஆற்றாமையால் உன் குரல் கமறியது.

உன்னை சமாதானப்பதும் வகையில், “டேய்… அந்த டிடியாரை விடுடா. அவன் ஏதோ தெரியாம உங்கம்மாவை தப்பா பேசிட்டான். நீ கொஞ்சம் ரிலாக்ஸ் பண்ணு. காசுக்கட்டி உங்கம்மாவுக்கு இந்த சீட் வாங்கிட்டேன். சரி அதுக்கென்ன இப்ப… அடுத்த ஸ்டேஷன்ல வண்டி நின்னதும் நீங்க ரெண்டு பேரும் இந்த compartment மாறி போறதுன்னா தாராளமா போங்க. எனக்கு ஒன்னும் ஆட்சேபனை இல்லை. யாரும் உன் அம்மாவை ஒன்னும் பண்ணலை. என்ன புரிஞ்சிதா?” என்று உன் தோள் மீது கை போட்டு ஆறுதலாக பேசி உன் பக்கத்துலயே உக்காந்தேன்.

இருந்தாலும் நீ கொஞ்சம் டென்ஷனா இருந்த. அதைப்பார்த்த நான் “ஏன்டா இன்னும் டென்ஷனா இருக்க? அடுத்த ஸ்டேஷன் வரவரைக்கும் நீ ரிலாக்ஸ் பண்ண ஒரு க்ளாஸ் சரக்கு அடிக்கிறியா?” என்று அடுத்த அஸ்திரத்தை போட்டேன். உனக்கு சரக்கு என்றால் உயிர், சரக்கு குடுத்தா நீ உன் அம்மாவையே கூட்டிகுடுக்ககூட தயங்கமாட்டேன்னு எனக்கு நல்லாவே தெரியும்.

“உனக்கு அப்பவே தரணும் நினைச்சேன். journey முழுக்க company குடுப்பேன்னு நினைச்சேன். நீ கிளம்பறன்னு சொல்லுற. சரி விடு. நான் உனக்கு ஒரு ரவுண்டு ஊத்திக்குடுக்குறேன்.” என்று சொல்லி மூணு பிளாஸ்டிக் கிளாஸ் எடுத்து வைத்து அதில் உயர்ந்த ரக பாரின் சரக்கை முதல் க்ளாசில் ஊற்ற ஆரம்பித்தேன்.

இதை பார்த்த நீ, “என்ன சார் மூணு க்ளாஸ்ல ஊத்துறீங்க?” என்றாய்.

“டேய் இங்க மூணு பேர் இருக்கோமேடா”.

கஸ்தூரிக்கும் அந்த சரக்கு பிடித்திருந்தது. மூன்று க்ளாசில் தனக்கு ஒன்று என்றதும் அவள் முகம் பிரகாசமடைவது தெரிந்தது.

ஆனால் நீ முரண்டு பண்ணுன. “சார்… எங்கம்மாவுக்கு வேணாம் சார். அவங்க குடிச்ச வரைக்கும் போதும். அவங்க இனி குடிக்க கூடாது.” என்றாய் கொஞ்சம் கோபத்துடன்.

இதைக்கேட்டு கஸ்தூரி கொஞ்சம் ஏமாற்றமடைந்தாள்.

“ஏன்டா உங்கம்மாவை குடிக்க கூடாதுன்னு சொல்லுறே?”

“வேணாம் சார்”

“அதான் ஏன் வேணாம்ங்கிற?”

“அவங்க குடிச்சா எங்கம்மா மாதிரியே நடந்துக்க மாட்டேங்கிறாங்க. அந்த டிடியார் சொன்ன மாதிரி தப்பு தப்பா நடந்துக்குறாங்க. அதனால போதும் சார். அவங்களுக்கு வேணாம். நாம ரெண்டு பேருமட்டும் குடிப்போம்.”

பெண்களுக்கு சமஉரிமை கொடுப்பவன் நான். அதனால கொஞ்சம் கோவமா “அதை நீ எப்படி சொல்லலாம். அவங்களுக்கு வேணுமா வேணாமான்னு அவங்கதான் சொல்லணும் . கஸ்தூரிக்கு சரக்கு இல்லன்னா உனக்கும் இல்லை. குடிச்சா மூணு பேரும் குடிக்கலாம். இல்லன்னா நான் மட்டும் குடிக்கிறேன்.” என்றேன்.

அதை கேட்டவுடன் உனக்கு பகீர்ன்னுது. என்ன இந்தாள் சரக்கு தரேன் தறேன்ன்னு அப்பயில இருந்து சொல்லுறாரு ஆனா குடுக்க மாட்டேங்கிறாரே என்ற வருத்தத்தில், “சார்… என்ன சார் நீங்க?! ஆரம்பத்துலயிருந்து இப்படி சரக்கு கொடுக்குறேன் கொடுக்குறேன் சொல்லிட்டு ஏமாத்திட்டே இருக்கீங்க.”

“டேய்… நான் ஒன்னும் ஏமாத்தலடா. நான் உனக்கு குடுக்க ரெடி. நீதான் உங்கம்மாக்கு குடுக்க கூடாதுன்னு அடம்பிடிக்கிற.”

“அதுக்கில்ல சார்…” என்று ஏதோ சொல்ல வந்தவன் அதை நிறுத்திவிட்டு, “சரி விடுங்க… அவங்களுக்கும் ஒரு கிளாஸ் ஊத்துங்க. அவங்களும் குடிக்கட்டும்.” என்றாய் சமாதானமாகி. எப்படியோ அந்த சரக்கு கிடைச்சாப்போதும் உனக்கு.

இதைக்கேட்டதும் உனக்கு தெரியாமல் உன் அம்மாவிடம் அவளுக்கு சரக்கு வேண்டாம் என்று சொல்ல சொல்லி செய்கை செய்தேன்.

அதை பார்த்த கஸ்தூரி என்னை புரிந்துகொண்டு வேகமாக, “எனக்கு சரக்கெல்லாம் ஒன்னும் வேணாம் சார். நான் குடிக்கமாட்டேன்.” என்றாள்.

“ஏன் கஸ்தூரி என்ன ஆச்சு. உன் கால் வலி போகத்தானே நானே உனக்கு குடுத்தேன். இப்ப ஏன் வேணாங்கிற?” என்றேன் நாடகத்தனத்துடன்.

“இல்ல சார். என் பையனே என்னை தப்பா நினைக்கிறான். எல்லாம் இந்த குடியாலதான அதனால எனக்கு வேணாம்.”

“உன் பையன பத்தி நீ எதுக்கு கவலைப்படுறே? உனக்கு இஷ்டம்ன்னா சொல்லு.”

“எனக்கு இஷ்டமெல்லாம் ஒன்னும் இல்லை. ஆனா குடிச்சா கால் வலி குறையுதேன்னுதான் நினைச்சேன்.”

“அப்ப உனக்கு குடிக்கணும் போல இருக்கு ஆனா உன் பையன் தடுக்குறதால வேணும்ங்கிற. நீ குடிக்கிறதை தடுக்க உன் பையனுக்கு எந்த உரிமையும் இல்லை. சரிடா… உங்கம்மா குடிக்கலன்னா யாரும் குடிக்க வேண்டாம். அடுத்த ஸ்டேஷன் வந்ததும் பெட்டியை தூக்கிட்டு கிளம்புங்க. உங்க சண்டைக்கெல்லாம் நான் ஆளு கிடையாது.” என்றேன் அலுப்புடன்.

இதைக்கேட்டதும் காணக்கிடைக்காத சரக்கு கையைவிட்டு போயிடுமோன்னு அவசர அவசரமாக நீ “அம்மா… அம்மா… ஏம்மா? எல்லாம் கூடிவரும்போது கெடுக்குறே. எனக்காகவாவது கொஞ்சமா குடியேம்மா”

“டேய்… இப்பதானே நான் குடிச்சா வேற மாதிரி நடந்துக்குறேன்னு சொன்ன. நீயே அப்படி சொல்லும்போது நான் ஏன்டா அந்த கருமத்தை குடிக்கணும். நீ குடின்னா குடிக்கிறதுக்கும் குடிக்காதேன்னா குடிக்காததுக்கும் நான் என்ன உன் வேலைக்காரியா? நான் உன் அம்மா. அதை ஞாபகம் வச்சிக்க” என்றாள் கோபமாக.

உனக்கு வரவேண்டிய சரக்கை உங்கம்மா பிடிவாதத்தால கிடைக்காம போயிடுமோன்னு பொறுமை இழந்த நீ, “சார். அவங்கதான் வேணும்ங்கிறாங்களே. அவங்கள விட்டுடலாம். நாம குடிப்போம்.”

1 Comment

  1. Good start bro..

Comments are closed.