அதனால் அந்த பொக்கிஷத்தை அவருக்கு மட்டும் தான் கொடுப்பேன்.. நான் இங்கு வந்தது உங்களை பார்த்து சில விஷயங்களை கூறி விட்டு செல்ல வேண்டும் என்பதற்காகத்தான் .
.ஆனால் நீங்கள் செய்த காரியங்களை என்னால் மறக்க இயலாது என்று கூறிக்கொண்டே தன்னுடைய பாவாடையையும் ஜாக்கெட்டையும் அணிந்தாள் …அவளுடைய சேலை ஆனது கிருஷ்ணன் அடிக்கும் பொழுது மிகவும் கந்தலாகி விட்டது …எனவே அவள் தன்னுடைய போனை எடுத்து அருகிலிருந்த ஒரு ஜவுளிக் கடைக்கு போன் செய்தாள்…
அந்த ஜவுளி கடை முதலாளி அவளுக்கு மிகவும் வேண்டப்பட்டவர் அவருடைய மனைவிக்கு பிரசவத்தில் மிகவும் சிக்கலாக இருந்தது.. பவித்ரா தான் அதை மிகவும் லாவகமாக கையாண்டு ,இருவருக்கும் ஆபத்து என்ற நிலையில் இருந்து மீட்டு இருவரையும் கரை சேர்த்தால் …அன்றே அவர் அவளுக்கு பல லட்சங்களை அள்ளிக் கொடுக்க தயாராக இருந்தார் …
அவள் ஒரு ரூபாய் கூட அவரிடம் வாங்கவில்லை அவர் அவள் காலில் விழுந்து எங்கிருந்தாலும் நன்றாக இருக்க வேண்டும் தாயே என்று கும்பிட்டு தன்னுடைய விசிட்டிங் கார்டு ஒன்றை கொடுத்து எந்த உதவி என்றாலும் தயங்காமல் கேட்குமாறு கூறி சென்றிருந்தார்
..
தற்போது அவள் அவருடைய போன் நம்பருக்கு கால் செய்து காட்டன் புடவை ஒன்றை ஆயிரம் ரூபாய் விலையில் கிருஷ்ணனின் அலுவலகத்திற்கு கொடுத்து அனுப்புமாறு கூறினார் …
அவரும் உடனே கொடுத்து அனுப்பியிருந்தார் அந்த ஆள் கிருஷ்ணனின் முகத்திற்கு வந்து பவித்ராவை கேட்டு கிருஷ்ணனின் அறைக்கதவை தட்டினாள்… பவித்ரா உள் அறையில் சென்று அமர்ந்துகொண்டு அந்தக் உடையை மட்டும் வாங்கி தருமாறு கிருஷ்ணனிடம் கூறினால் ..
கிருஷ்ணன் சென்று பார்த்தபோது பல லட்ச ரூபாய் மதிப்புள்ள பட்டு சேலைகள் மற்றும் விலை உயர்ந்த காட்டன் சேலைகள் 5ம் இருந்தது… அதை அவர் வாங்கிக்கொண்டு வந்து தன்னுடைய டேபிளில் வைத்துவிட்டு பவித்ராவை அழைத்தவர் அவள் வந்து ஒரு காட்டன் புடவையை அணிந்து கொண்டு மீண்டும் அந்த ஜவுளிக்கடை ஓனருக்கு கால் செய்து ஏன் இப்படி விலையுயர்ந்த துணிகளை அனுப்பி வைத்து இருக்கிறீர்கள்.. நான் வந்து அதற்கான தொகையை தந்து விடுகிறேன் என்றாள் ..அதற்கவர் நீங்கள் எனக்கு தெய்வம் போன்றவர்கள் …என்னுடைய வாழ்க்கையை மீட்டுக் கொடுத்த தெய்வம் நீங்கள் ..நீங்கள் அதற்கு காசு கொடுப்பீர்கள் என்றால் என்னை நீங்கள் அவமானப்படுத்துவது போல தான் ஆகும்… தயவு செய்து உங்கள் காலில் விழுந்து கும்பிடுகிறேன் தயவு செய்து ஏற்றுக் கொள்ளுங்கள் என்றார் …
இத்தனையும் பவித்ராவின் லவுட் ஸ்பீக்கர் மூலம் கிருஷ்ணன் கேட்டுக்கொண்டிருந்தார் கிருஷ்ணனுக்கு அவரை அறியாமலேயே கண்களின் வழியாக கண்ணீர் வழிய ஆரம்பித்தது என்ன மிஸ்டர் கிருஷ்ணன் இதுவரை விளக்கம் போதுமா அல்லது வேறு ஏதேனும் விளக்கம் வேண்டுமா நான் ஏன் லவுட் ஸ்பீக்கரில் போட்டு பேசினேன் என்றால் நீங்கள் நாளை என்றாவது ஒருநாள் உங்கள் மனதில் அந்த ஜவுளிக்கடை ஓனருடன் எனது புண்டையினை காட்டி படுத்து துணியை வாங்கி என்னுடைய மானத்தை மறைத்து கொண்டேன் என்று நீங்கள் நினைக்க தோன்றும் அதற்காகத்தான் அப்படி செய்தேன் என்றால் …
மேலும் அவள் எனக்கு மெரிட்டில் மருத்துவம் படிக்க இடம் கிடைத்தாலும் படிப்பதற்கு பணத்திற்கு நான் என்ன செய்தேன் என்று நினைக்கத் தோன்றும் நான் வங்கியில் கல்விக்கடன் பெற்று தான் இது வரை படித்தேன் ஸ்டார் ஹோட்டலில் வேலை செய்தாலும் அந்தப் பணம் போதாத காரணத்தால் கல்விக் கடன் வாங்கியிருந்தேன் …அதையும் நான் இப்பொழுது வேலை செய்து ஓரளவுக்கு அடைத்து விட்டேன் இன்னும் கொஞ்ச நாட்களில் மீதி பணத்தையும் அடைத்து விடுவேன் அதனால் என் தொழிலையும் நீங்கள் கேவலமாக நினைக்க வேண்டாம் என்று கும்பிட்டுவிட்டு தன்னுடைய மீதமிருந்த உடைகளையும் எடுத்துக்கொண்டு தன்னுடைய ஹேண்ட் பேக்கில் இருந்த டாக்குமெண்ட் உடன் கிளம்ப ஆரம்பித்தாள் …
அதுவரை சிலையாக இருந்த கிருஷ்ணன் என்ற மனித சிலைக்கு உயிர் வர ஆரம்பித்தது… அவர் உடனடியாக ஓடிச்சென்று பவித்ராவின்காலில் விழுந்து கதறி அழ ஆரம்பித்தார் …இதுவரை அவர் அவள் படிப்புக்கு என்று பெருந்தொகையை கொடுத்தது உண்டு அப்படியானால் அந்த தொகையை அவள் என்ன செய்தாள் என்று இதுவரை அவருக்கு தெரியாது… அவருக்கு எங்கே தெரிய போகிறது அவள் தன்னுடைய சின்ன புருஷனுடன் தனது காம புண்டையினை காட்டி ஒல் வாங்குவதற்காக பல வகைகளில் அந்த பணத்தை தண்ணியாக செலவு செய்து இருக்கிறாள் என்று….
இப்போது பவித்ரா சொல்லித்தான் அவள் தன்னுடைய படிப்பிற்காக வாழ்க்கைக்காக எவ்வளவு சிரமங்களை அனுபவித்து இருக்கின்றாள் என்பதை புரிந்து கொண்டார் …இரண்டாம் தாரமாக இருந்திருந்தால் கண்டிப்பாக சித்தி கொடுமை இருந்திருக்கும் …ஆனால் சொந்த தாயே இப்படி சொந்த மகளை கொடுமைபடுத்தியதாக இப்பொழுதுதான் அவர் கேள்விப்படுகிறார் …
காலில் விழுந்த அவர் தன்னை மன்னித்து விடுமாறு கெஞ்சி கதற ஆரம்பித்தார் இராணுவத்தில் உயர் பதவியில் இருந்த ஒரு மனிதன் தன்னை விட சிறிய தன்னுடைய மகளின் காலில் விழுந்து கிடந்தார்… தான் செய்த தவறுக்காக தவறே செய்யாத பவித்ராவின் மேல் கொட்டிய வார்த்தைகளையும் கொடுத்த வேதனையையும் திரும்ப பெற இயலாது என்பதை யார் கூற முடியும் …
உடனே பவித்ரா நீங்கள் என்மேல் ஒட்டிய வார்த்தைகளையும் கொடுத்த தண்டனைகளையும் உங்களால் திரும்ப பெற முடியும் என்றால் நானும் அதை திரும்பப் பெற்றுக் கொள்கிறேன் என்றார் …
எந்த வயதில் தாய் மற்றும் தந்தை அன்பும் எனக்கு கிடைக்க வேண்டுமோ அதை நான் கடந்துவிட்டேன் இனிமேல் எனக்கு தேவையில்லை தாமதமாக கிடைக்கும் பொருள் விலை உயர்ந்ததாக இருந்தாலும் அதனால் எந்த ஒரு பிரயோஜனமும் இல்லை …
அதுபோல் தான் நீங்களும் நீங்களும் உங்கள் குடும்பமும் எனக்கு இனி தேவை இல்லை என்றால்…
என்னால் உங்களுக்கு ஒரு உதவி மட்டும் செய்ய முடியும் அதற்காகத்தான் நான் உங்களை தேடி வந்தேன் …இனிமேலாவது நீங்கள் உங்களுக்கான வாழ்க்கையை வாழ வேண்டும்… இதுவரை நீங்கள் வாழ்ந்து கொண்டிருப்பதாக நினைக்கும் வாழ்க்கை உண்மையான வாழ்க்கை இல்லை.
உங்களை சுற்றி நடக்கின்ற போலியான உலகத்தில் நீங்கள் வாழ்ந்து கொண்டு இருக்கின்றீர்கள் …அதை உணர்த்த தான் நான் இங்கு வந்தேன்… ஆனாலும் நீங்கள் எனக்கு ஒரு படிப்பினையை கொடுத்துவிட்டீர்கள்…
நான் கிளம்புகிறேன் இங்கே நடந்த எதையும் உங்கள் மனைவியிடம் நீங்கள் கூற வேண்டாம் என்றாள்… அவர் அவள் காலை விடாமல் எனக்காக நீ இங்கு வந்ததாக கூறினாயே அப்படி என்றால் நீ என்ன கூற வந்தது என்று தயவுசெய்து கூறி விட்டு போ… நான் உனக்கு என்று இதுவரை ஒன்றும் செய்யவில்லை என்று நினைக்கலாம் …ஆனால் உன் படிப்பிற்காக உன்னுடைய ஒவ்வொரு விஷயத்திற்காகவும் நான் காவியாவிடம் பணம் கொடுத்து வைத்திருந்தேன்… அவள் ஏன் இப்படி செய்தார் என்று எனக்கு தெரியாது …
இறந்தும் என்னுடைய தாய் மறுபடியும் என்னிடம் பிறந்து வந்தும் கூட அவரை நன்றாக பார்த்துக் கொள்ள முடியாத பாவியாகி விட்டேன்… என்னை மன்னித்து விடு அம்மா என்று கதறி அழுதார் …
மன்னிப்பை பற்றி என்னால் சிந்திக்க முடியாது ஆனால் உங்களுடைய வாழ்க்கையை நடந்த நடந்து கொண்டிருக்கும் சில சம்பவங்களை என்னால் கூற இயலும் …ஆனால் இப்போது என்னுடைய உடல்நிலை அதற்கு ஒத்துக் கொள்ளாது …என்னால் நிற்கக்கூட முடியவில்லை நான் இப்பொழுது வீட்டிற்கு செல்கிறேன் .
.
முடிந்தால் சாயங்காலம் மீண்டும் வந்து உங்களை சந்திக்கிறேன் என்று கூறிவிட்டு சென்றுவிட்டாள்…
வீட்டிற்கு வந்தவள் மதியம் வரை தனது உடம்பிற்கு ஓய்வு கொடுத்துவிட்டு மதியத்திற்கு மேல் மருத்துவமனை சென்று பணி செய்தால் …சாயங்கால வேளையில் கிருஷ்ணரை சந்திக்க கிளம்பிச் சென்றால்