“இன்னைக்கு நல்ல நாளும்மா…
.இதில நெய் பணியாரம்
மத்த பலகாரம் எல்லாம் இருக்கு.
கல்யாண வீட்டுல கிடைச்சது…
போய்க் கொடு எம் பையனுக்கு.
.நீயும் சாப்பிடு…
சாப்பிட்டு உடனே தூங்கிடாதீங்க…
..நல்லா சந்தோசமா இருங்க.
.” என்று சொல்லி சிரித்து விட்டுப் போனதும் தான்
அவளுக்குப் புரிந்தது.
வினி மேலே இருந்து இதை கேட்டுக் கொண்டு தான் இருந்தான்.
‘ஜயடா..
இது என்ன கூத்து’.
என்று மனதுக்குள்
சிரித்துக் கொண்டு
அவள் கொஞ்சம் கலக்கத்துடன்
மாடியில் இருந்த பெட்ரூம் கதவைத் திறந்து
உள்ளே சென்று
வினியைப் பார்க்க முடியாமல்
ஏதோ புதிதாய் கூச்சம் வர தட்டை மேஜை மேல்
வைத்து விட்டு கதவைச் சாத்தி பூட்டினாள்.
அறையில் பளிச் என்று விளக்குகள்
எரிய
வினி படுக்கையில்
வேஷ்டி சட்டையுடன்
இருந்து அவளைப் பார்க்க
புது மணப்பெண் போல ஷோபனா வெட்கப்பட்டுச் சிரித்தாள். வெளியே பாட்டு அதிர்ந்தது.
“வாஜி….வாஜி……வாஜி….
ஓஒ…..பூம்பாவாய்…ஆம்பல்…ஆம்பல்…
உன் புன்னகையோ…வவ்வல்…வவ்வல்…….”
பட்டுச் சேலை
டுத்தி தலை நிறைய பூவோடும்
ஆளைக் கொல்லும் அலங்காரத்துடனும்
நின்றவளைப் பார்த்து
“வாடி என் பக்கத்தில”
என்றான் வினி.
ஷோபனா
தவுப் பக்கம் இருந்து நகராமால்
அங்கேயே நிற்க வினி
எழுந்து வேஷ்டியை கழட்டி
கீழே போட்டு விட்டு
ஜட்டியுடனும்,
முழுக்கை சட்டையுடனும்
அவள் பக்கம் போய்
அவள் தாடையைத் தொட்டு நிமிர்த்த
அவள் இவன் வேஷ்டி
இல்லாமல் நிறபதைப் பார்த்த
பார்வையில்
காமம் கலந்த வெட்கம் இருக்க
, “என்ன ஏதோ பர்ஸ்ட் நைட் மாதிரி
வெட்கப்படுறீங்க….”
என்றான்.