அதன்பின் அமுதா அங்கேயே உட்கார்ந்து தன் ஹோம் ஒர்க்கை முடித்தாள். நவநீதனும் வெளியே போகவில்லை. கவிதா அவனுடன் ஆர்வமாக அரட்டை அடித்தாள். கவிதா காட்டும் நெருக்கம் அவன் மனதின் குழப்பங்களைப் போக்கியது. அவனும் ஜாலியாக மாமாவின் வாரிசுகளுடன் அரட்டை அடித்தான்..!!!
இரவு உணவுக்குப் பின்.. அமுதாவும் அவள் தம்பியும் குட்நைட் சொல்லி படுக்கப் போய் விட்டார்கள். நவநீதனின் அம்மாவும் வெளித் திண்ணையில் படுத்து விட்டாள். நவநீதன் சேரில் உட்கார்ந்து டிவி பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். பாத்ரூம் போய் வந்த கவிதா கதவை லேசாக சாத்தி விட்டு அவன் பக்கத்தில் வந்து நின்றாள்.
“படுக்கலாமா மாமா”
அவளைப் பார்த்தான். திடுமென ஒரு பெருமூச்சு விட்டான். கை நீட்டி அவள் கையைப் பிடித்து இழுத்து அவளைத் தன் மடியில் உட்கார வைத்தான். இன்றும் அவள் சுடிதாரில்தான் இருந்தாள்.
“ஏன்டி இன்னிக்கும் சுடி மாத்தலையா?”
“ம்கூம். நான் சுடில நல்லாருக்கேன்னு நேத்து நீ சொன்னல்ல?”
“நான் சொன்னா.. சுடிய மாத்த மாட்டியா?”
“மாத்துவேன்..”
அவன் கை அவளின் குட்டி மார்பைத் தொட்டது.
“கதவு சாத்தல மாமா” கவிதா கதவைப் பார்த்தபடி சொன்னாள்.
“உன்கிட்ட ஒண்ணு சொல்லணும்டி” மெல்ல தடவினான்.
“என்ன மாமா?”
“உனக்கு தூக்கம் வருதா?”
“இல்ல மாமா. ஏன்? ”
“கொஞ்ச தூரம் நடந்துட்டு வரலாமா?”
“எங்க?”
“ரோட்டுப் பக்கம். சும்மா.. வாக்கிங் மாதிரி..”
“இப்பவா..? மணி ஒம்பதுக்கு மேலாகிருச்சு மாமா?”
“அதனால என்னடி?”
“இருட்டாருக்குல்ல?”
“பயமா?”
“ம்ம்ம்? ”
“நான் இருக்கேன்ல நட..” அவளை இறுக்கி அணைத்து அவள் கழுத்தில் முத்தமிட்டான். கவிதா சிலிர்த்து அவனைத் தழுவினாள்.
ஒரு நிமிடம் அவளை அணைத்து, அவள் மார்பை தடவி, முத்தமிட்டு விடுவித்தான். கவிதா அவன் மடியில் இருந்து எழுந்தாள். சுடி டாப்ஸை கீழே இழுத்து விட்டாள். அவனும் எழுந்தான்.
“லைட்ட ஆப் பண்ணிடு”என்று சட்டையை எடுத்து மாட்டினான்.
“பாய் விரிச்சிரட்டுமா மாமா?”
“ம்ம்ம் ”
அவள் தரையைக் கூட்டி பாயை விரித்தாள். நவநீதன் வெளியே போய் நின்று வானத்தைப் பார்த்தான். கவிதா லைட் ஆப் பண்ணி விட்டு கதவைச் சாத்தி வந்து காலில் செருப்பை மாட்டினாள்.
“போலாம் மாமா”
அவனும் செருப்பணிந்து அவளைக் கூட்டிக் கொண்டு நடந்தான். ஊர் அமைதியாக இருந்தது.
“என்ன மாமா. சொல்லு?” அவன் கை கோர்த்து நடந்தபடி கேட்டாள் கவிதா.
“ம்ம்ம்.. இன்னிக்கு எனக்கு கொஞ்சம் மனசு சரியில்லேடி”
“ஏன் மாமா?”
“நம்ம திவ்யா இருக்கால்ல?”
“அன்பண்ணாவோட தங்கச்சி”
“ம்ம்ம்.. அதுதான்”
“அதுக்கென்ன?”
“அது என்னை லவ் பண்ணுதாம்”
“ஐய்யய்யோ…”
“ஏன்டி?”
“அப்ப என் கதி..?”
“ஏய் காமெடி பண்ணாம வா. ஆனா அவள நான் லவ் பண்ணல”
“அப்ப்ப்ப்பாடா.. நிம்மதி” என்று நெஞ்சில் கை வைத்துச் சிரித்தாள்..!!!
அதன்பின்னர் காலையில் திவ்யாவுடன் பேசியதையும், கிருத்திகாவைப் பற்றின நினைவுகள் அவனை பாதிப்பதையும் அப்படியே சொன்னான்.
“இவளுகனால இன்னிக்கெல்லாம் எனக்கு மனசே செரியில்ல”
“நீ ஏன் மாமா தேவையில்லாம பீல் பண்ணிக்குற?” என்றாள் கவிதா.
“அழுகுதுடி அது”
“சரி உனக்கு அந்தக்காவை புடிச்சிருக்கா மாமா?”
“உண்மைய சொன்னா.. அது நல்ல பொண்ணுடி. குடும்பத்துக்கு ஏத்த பொண்ணு”
“அப்போ உனக்கு புடிச்சிருக்கு?”
“ஆனா.. அதுல பல பிரச்சினை இருக்கே”
“அப்போ.. என்னதான் பண்ண போறே?”
“நான் முடிவா சொல்லிட்டேன். இது செட்டாகாதுனு”
“சொல்லிட்டல்ல விடு”
“ஆனா கவி.. இவளை மறக்க முடியலடி”