“செம்மடி..”
“தூ நாயே.. கைய எடு” தட்டி விட்டாள்.
“எப்போடி வெச்சுக்கலாம்?” விலகினான்.
“போடா பொறுக்கி நாயே”
“இப்ப டைமில்லாம போச்சுடி.. இல்லேன்னா உன்னை தூக்கி போட்டு பொளந்துருப்பேன்”
“மூடிட்டு போ.. இதே பெருசு”
“நைட் வெச்சுக்கலாமா?”
“கொன்றுவேன் போயிறு..” அவனைத் தள்ளி விட்டாள்.
அவளை இழுத்துப் பிடித்து அவள் உதட்டை கடித்து சப்பி விட்டு விலகினான்.
“பை டி பல்லி.. நெக்ஸ்ட் டைம்.. நிச்சயமா உன்ன போட்றுவேன்” என்று விட்டு வேகமாக வெளியேறினான் அன்பு..!!!
” எனக்கு மாப்பிள்ளை பாக்க ஆரம்பிச்சிட்டாங்க” என்று மெல்லிய குரலில் சொன்னாள் திவ்யா. அவள் பார்வை நவநீதன் முகத்தை ஆவலாக ஊடுருவிக் கொண்டிருந்தது.
” அதுக்கு ?” மெலிதான பதட்டத்தை தணிக்க முயன்று கொண்டிருந்த நவநீதன் அவளைப் பார்த்து சிரிக்க முடியாமல் அவஸ்தையாக சிரித்துக் கொண்டிருந்தான்.
”எனக்கு உங்களை பிடிச்சிருக்கு. உங்க கூட சேர்ந்து வாழ ஆசைப் படறேன்.. ” உள் மனதில் இருந்து உண்மையாகச் சொன்னாள் திவ்யா.
மேலும் பதறினான்.
”ஐய்யோ ஏன் திவ்யா புரிஞ்சுக்காம பேசற.?”
” என் அண்ணனுக்கு பயப்படறீங்களா ?”
” பயப்படாம எப்படி இருக்க முடியும் ?”
” அவன்லாம் ஒரு ஆளே இல்லை. அவன் என்ன பண்ணான் பிரெண்டோட அக்காவயே கரெக்ட் பண்ணவன்.. அவனுக்கு போயி பயப்படலாமா.?”
” அதுதான் திவ்யா என் பயமே ? அதனால எவ்வளவு பிரச்சினை ஆச்சு தெரியும் இல்ல.? இவன் பண்ண அதே தப்பை நானும் பண்ண தயாரில்லை. தயவு செய்து என்னை மன்னிச்சிரு. உன்னை எனக்கு புடிக்கும். ஆனா லவ் பண்ண முடியாது. ! உன் அப்பாம்மா உனக்கு நல்ல மாப்பிள்ளையாதான் பாப்பாங்க. அவங்களை கல்யாணம் பண்ணிட்டு நல்லா வாழற வழியை பாரு. !!!”
திவ்யா சில நொடிகள் அவனை ஆழமாக வெறித்தாள். அவள் முகம் இறுகி.. கலையிழந்தது. சட்டென அவள் மூக்கு விகசிக்க.. முணுக்கென அவள் கண்களில் இருந்து கண்ணீர் வழிந்தது.
” ஸாரி ஸாரி ” என முனகி விட்டு மேலே அங்கு நிற்காமல் சட்டென நகர்ந்து போய் தெருவோரமாக நின்றான். அவனது அடி மனசெல்லாம் கலங்கிப் போயிருந்தது..!!!
‘கிருத்திகா என்னை புறக்கணித்த போதும் இப்படித்தான்.. இதே போலத்தான் தவித்திருப்பாளோ..??? நானாவது எவளையும் விரும்பவில்லை. எவளுக்காகவும் இவளை வேண்டாம் என்று சொல்லுமளவு காதலிக்கவும் இல்லை. ஆனால் அவள்.. இன்னொருவனை மிக தீவிரமாக காதலித்துக் கொண்டிருந்தாளே..??? அப்படியனில் அவள் செய்தது சரிதானே..???’
‘வெரி ஸாரி திவ்யா !’ என்று மனதுக்குள் மன்னிப்புக் கேட்ட அதே நேரம் இன்னொரு ஸாரியும் கேட்டுக் கொண்டான். ‘ஸாரி கிருத்தி.. உன் வலி தவிப்பு.. எல்லாம் இப்பதான் எனக்கு புரியுது. !!!’
‘ சர்ர்’ ரென வேகமாக வந்து பைக்கை நிறுத்தினான் அன்பு.
”ஏன்டா வீதில வந்து நின்னுட்ட.?” என்று நவநீதனைக் கேட்டான்.
”சும்மாடா ” உடனே சமாளித்தான் நவநீதன். ”போன காரியம் என்னாச்சு பணம் கிடைச்சுதா ?”
” ம் கிடைச்சுது ”
” பிரமி குடுத்தாளா ?”
” அவ எங்க குடுத்தா. ? நானா எடுத்துகிட்டேன். ரெண்டாயிரம் ரூபாடா.. ஒரே நோட்டா வெச்சிருந்தா. மீதி தரேனு புடுங்கிட்டு வந்துட்டேன் ”
” சரி இப்ப எதுக்குடா இவ்வளவு அவசரமா பணம் ?”
” எங்க செக்சன்ல ஒருத்தி இருக்காடா. காலைல போன் பண்ணி அவசரமா வேணும்னு அழுதா..”
” அடப்பாவி.. பொண்ணா.?”
” ம்.. அப்படித்தான். ஆனா கல்யாணமாகிருச்சு. ”
” யார்ரா அது.?”
” இருக்காடா.. ஆள் கொஞ்சம் கருப்புதான் ஆனா செமக் கட்டை. இப்பதான் லைட்டா நம்ம பக்கம் சாய ஆரம்பிச்சிருக்கா.. இப்படி ஒரு சில சந்தர்ப்பங்கள்ளதான்டா நாம உள்ள பூத முடியும். நாம ஒரு ஹெல்ப் பண்ணா அவ நம்மளுக்கு ஒரு ஹெல்ப் பண்ணுவா.! சரி வாடா டிபன் சாப்பிட்டு போயிரலாம்..!”
”இல்லடா நான் சாப்பிட்டேன். எனக்கு வயிறு கொஞ்சம் சரியில்லாம இருக்கு. நீ சாப்பிட்டு வா.. நான் டீக்கடைல நிக்கறேன். ஒரு டீ அடிச்சிட்டு.. ”
” வாடா திவ்யாளே வெச்சு தருவாடா..”
” அதுக்கு ஏன்டா சிரமம். நீ வா. நான் டீக்கடைல நிக்கறேன் ” எனச் சொல்லி விட்டு சட்டென நடக்கத் துவங்கிவிட்டான் நவநீதன்.. !!!
” ஏய் லூசு.. நெஜமாவாடி சொல்ற.?” என்று நம்ப முடியாதவளாகக் கேட்டாள் பிரமிளா. அவள் முன் கண்களில் தேங்கிய கண்ணீருடன் நின்றிருந்தாள் திவ்யா.
”மனசை தொறந்து நானே சொல்லிட்டேன்டி ஆனா.. ஏத்துக்கல.”
” ஏனாம்.. ? புடிக்கலையா உன்னை ?”
” புடிச்சிருக்கு.. ”