” ச்ச.. அப்படி இல்லடா. இது ஒரு லவ் பீலிங்தான.?”
”மயிறு பீலிங் ! ஆளப்பாரு..!”
” என்னடா அன்பு இப்படி பேசற.?”
” பின்ன.. ? இதுக்கப்பறமும் அவகூட போய் என்னை பேச சொல்றியா ? நல்ல ஆளுடா நீ.!”
” அப்ப ரேவதியோட பழக்கம் ?”
” அதுலாம் இனி அவ்வளவுதான்டா ” என மிக இயல்பாகச் சொன்னான் அன்பு. ”நா ஒண்ணும் அவள தேடிப் போய் லவ் பண்ல. அவதான் என்னை பண்ணா. நைட் பனிரெண்டு ஒரு மணிக்கெல்லாம் போன் பண்ணி என்னை டார்ச்சர் பண்ணிட்டு இருந்தா. ஏதோ நானும் கொஞ்சம்.. அவளுக்கு கம்பெனி குடுத்தேன். கொஞ்ச நாள்.. ! நானே இனி இவள எப்படி கழட்டி விடலாம்னு யோசிச்சிட்டுருந்தேன். அவ தம்பி மூலமா அந்த சான்ஸ் கிடைச்சாச்சு இனி அவ்ளோதான்டா. என்னை பத்தி உன்கிட்ட ஏதாவது அவ பேசினாலும் பேச வேண்டாம்னு சொல்லிரு..”
” அடப்பாவி ” என்றான் நவநீதன். ”அப்ப அதுகூட பழகினது ?”
” அது வேறடா..”
” அப்ப பிரேம் சொன்னது உண்மைதானா ?”
” என்ன? ”
” ஓபனா சொல்லு. ரேவதிய கை வெச்சிட்டியா ?”
” லிமிட்டுக்கு மேல போகலடா..! சும்மா… லைட்டாதான்.”
” இதுல என்னடா லிமிட்டு ?”
” நண்பா. நீ ஏன்டா இப்ப தேவை இல்லாம டென்ஷனாகிக்கற? விடுடா. இது அவளுக்கும் எனக்குமான பிரச்சினை இப்ப ஒரு முடிவுக்கு வந்தாச்சு. குட் பை சொல்லிட்டு போய்ட்டே இருக்க வேண்டியதுதான். விட்றுடா. மறுபடி அதைப் பத்தி பேசினா அது தேவை இல்லாத தலைவலிதான். ”
நவநீதனால் அதை ஏற்றுக் கொள்ள முடியவில்லை. ரேவதியை நினைத்து அவனுக்கு மனசு கஷ்டமாயது.
” என்னாருந்தாலும் நீ பண்றதுலாம் கொஞ்சம் கூட நல்லால்லைடா ‘
” இதுக்கு மேல என்னை என்னடா பண்ண சொல்ற? ”
” அது கல்யாண ஆசைல இருக்குடா ‘
” அதுக்கு.. ? அவ ஒரு செவ்வாய் தோஷக்காரிடா. அவளை கல்யாணம் பண்ணிட்டு என்னை போய்ச்சேர சொல்றியா ? நல்லாருக்குடா உன் நியாயம். விட்டுத் தொலைப்பானா. இனிமே இதைப் பத்தி பேசாத. இதோட விட்டுத்தொலை..” என இறுதி முடிவாகச் சொன்னான் அன்பு ..!!!
பிரச்சினைகள் மெல்ல ஓயத் தொடங்கி விட்டது. நவநீதன் அன்புவுடன் சேர்ந்து கம்பெனிக்கு வேலைக்குப் போகத் தொடங்கினான். அவன் வேலைக்குப் போன அடுத்த நாள் மாலை.. வேலை முடிந்து வந்து அன்பவுக்கு பை சொல்லி விட்டு அவன் வீட்டுக்கு கிளம்பியபோது.. அவனைக் குறுக்காட்டிக் கேட்டாள் திவ்யா !
” வேலை புடிச்சிருக்கா ?”
” ம்..” சிரித்தபடி சொன்னான். ”புடிக்கலேன்னாலும் செஞ்சுதான் ஆகனும் ”
” இவன் கூடவா வேலை.?”
Look like family subject. Nice