“போதும்டா. நான் போறேன்” என்று நைட்டியை தூக்கி பிடித்தபடி ஜட்டியை இழுத்து மாட்டினாள்.
அவன் அவள் தொடையை பிடித்தபடி மண்டியிட்டு எழுந்தான். அவள் நைட்டிக்குள் தலையை விட்டு தொடையில் முத்தமிட்டு நக்கினான்.
“ச்சீ விடுடா” என்று சிணுங்கி அவன் முகத்தை தள்ளி விட்டாள்.
ஆனால் அவன் முற்றிலும் விலகவில்லை. அவள் தொடைகளை இரண்டு கைகளிலும் வளைத்து பிடித்தபடி மீண்டும் தன் முகத்தை அவள் தொடைகளுக்குள் புதைத்தான். ரேவதி சிணுங்கி பின்னால் நகர்ந்தாள். திட்டினாள். ஆனால் அது எதுவும் அவன் புத்தியில் ஏறவே இல்லை.
ஒரு சில நொடிகள் போராட்டமே நடத்தி அவளை வென்றான். நைட்டிக்குள் அவள் தொடைகளை இறுக்கி பிடித்து அடக்கினான். அவள் தொடைகளுக்கிடையில் தன் முகத்தை புதைத்து ரேவதியின் ஜட்டி மீது முத்தமிட்டான். ஜட்டியுடன் கவ்வி அவள் பெண்மை மேட்டை சப்பினான்.
ரேவதி துவண்டு போனாள். அவள் எதிர்ப்பு மெல்ல மெல்ல அடங்கியது. சிணுங்கியபடி நின்றவளின் ஜட்டியை சரட்டென கீழே இறக்கி லபக்கென அவளின் அந்தரங்க மேடையை கவ்வினான்.
ரேவதி தன் அந்தரங்க மேட்டில் நிறைய முடி வைத்திருந்தாள். அத்தனையும் சுருள் முடிகள். அந்த சுருள் முடியின் மீது முகத்தை தேய்த்தான். அவள் புழை மணம் எழுப்பும் காம நெடியை சுவாசித்து வெறியானான். அவளின் வெடித்த மன்மத பேழையை உதட்டால் தீண்டி நாக்கால் தடவினான். அவள் புழையின் உவர்ப்புச் சுவையை நாக்கில் உணர்ந்தான்.
ரேவதி தவித்தாள். துடித்தாள். சிணுங்கினாள். அவனை திட்டினாள். ஆனால் அது எதையும் அவன் பொருட்படுத்தவே இல்லை. அவளின் துள்ளலை அடக்கினான. அவள் பெண்மை வாயிலில் நாக்கால் தடவி வாயை வைத்து சுவைத்தான்.
அவள் உடல் நடுங்கியது. கால்கள் வலுவிழந்தன. பரவச நடுக்கம் அவள் உடல் முழுக்க தாக்கியது. கண்களை மூடி பல்லைக் கடித்தபடி தொடைகளை அகட்டி வைத்து நின்றாள் ரேவதி..!!!
ஒரு மணி நேரம் கழித்து கரண்ட் வந்தது. திண்ணையில் உட்கார்ந்து கொண்டிந்த கவிதா எழுந்து போய் நவநீதனுக்கு உணவைப் போட்டு வந்து கொடுத்தாள். அங்கேயே உட்கார்ந்து அத்தையுடன் பேசியபடியே சாப்பிட்டான் நவநீதன்.!!!
சாப்பிட்ட பின்பும் நீண்ட நேரம் பழைய கதைகளை எல்லாம் பேசிக் கொண்டிருந்தார்கள். தூக்கத்தை தாக்குப் பிடிக்க முடியாத கவிதா.. அவன் பக்கத்தில் தலை வைத்து படுத்து கதை கேட்டபடியே தூங்கிப் போனாள்..!!!
பேசி முடித்து.. அத்தை தூங்கப் போன போது.. பதினொரு மணிக்கு மேல் ஆகிவிட்டது. தூங்கியிருந்த கவிதாவையும் தட்டி எழுப்பி விட்டுப் போனாள் அத்தை. கவிதா தூக்கக் கலக்கத்தில் எழுந்து உட்கார்ந்து மண்டையை சொறிந்தாள்.!!!
” உள்ள போய் படு கவி..” எனச் சொல்லி விட்டு நவநீதன் எழுந்து பாத்ரூம் போய் வந்து.. வீட்டுக்குள் போனபோது கவிதா கட்டிலின் குறுக்கு வாக்கில் சுருண்டு படுத்திருந்தாள்.
” ஏய்.. என்னாச்சு ? இப்படி படுத்துருக்க.. ?”
” ம்..” என முனகிவிட்டுச் சொன்னாள் ”பாத்ரூம் போகனும்.. ”
” போ. ”
அவள் தூக்கம் கலையாமலே எழுந்து தள்ளாடிக் கொண்டு போவதைப் பார்த்தவனுக்கு சிரிப்புதான் வந்தது.!!
திரும்பி வந்தவள்..
”நான் தூங்கறேன் மாமா.. குட்நைட்..” எனச் சொல்லி விட்டு முன்பே அவளுக்காக அவள் விரித்து விட்டிருந்த பாயில் தொப்பென விழுந்து.. போர்வையை இழுத்து முகத்தின் மேல் போட்டுக் கொண்டாள். !!!
திடுமென முகத்தை மூடிய போர்வையை விலக்கினாள் கவிதா. நவநீதனைப் பார்த்தாள்.
” மாமா.. ”
” ம் ?” அவளைப் பார்த்தான்.
” நாளைக்கு போலாந்தான..?”
” எங்கடி.. ?”
” பெரிய மாமா ஊருக்கு ? உன்னை வரச் சொல்லுச்சி இல்ல. நீ நாளைக்கு வரேனு சொன்ன இல்ல. ?”
” ஓ அதுவா.?” புன்னகைத்தான் “சரி போலாம்.. போலாம்.. !”
” ம்.. குட் நைட் மாமா .!!!”
” எத்தனை தடவடி சொல்லுவ..?”
” நீ எனக்கு சொல்லல இல்ல.. ?”
” சரி.. குட் நைட்.. தூங்கு ”
” ம். ஸ்வீட் ட்ரீம்ஸ் ”
” ஸ்வீட் ட்ரீம்ஸ் ”
இவள் பேசும் தோரனை.. அவனுக்கு கிருத்திகாவை நினைவு படுத்தியது. அவளைப் பற்றின நினைவு வந்ததும் மனது சட்டென பாரமானது.
‘ச்ச.. தூங்க போற நேரத்துல அவ நினைவா ?’ என அந்த நினைவை ஒதுக்கி அவன் மொபைலை எடுத்து நோண்டத் தொடங்கினான்.!!!