விருந்தும்பல் Part 4 120

லட்சுமி ” ஹ ஹா நடக்குறத மட்டும் கவனி ” என கூறி அவள் மார்பை மறைத்திருந்த சேலையை சரிய விட்டாள்.

மறைந்திருந்த கொங்கைகள் மீண்டும் புடைத்துக்கொண்டு கும்மென்று நின்றது. கீழே முணுமுணுத்து கொண்டே கடுப்பாக போர்வைகளை உள்ளே வைத்துக்கொண்டிருந்தான் அந்த வட நாட்டு இளைஞன்.

லட்சுமி “பையா குறைச்சிக்கோ ” என முகத்தை பாவமாக வைத்து உதட்டை பிதுக்கி கொஞ்சல் குரலில் கூறினாள்

அவளின் குரல் கேட்ட நொடி அப்படியே நிமிர்ந்தான் அவன். சேலை அவள் மடியில் கேட்பாரின்றி கிடக்க மீண்டும் முளைத்தரிசனம் கிடைத்தது அவனுக்கு. லட்சுமி முலை பந்துகள் மீது அவள் தாலி படர்ந்திருக்க அதை ஒரு கையை எடுத்து மறு கையால் ஜக்கெட்க்குள் விட்டு ஜாக்கெட்டை இழுத்தால் முலை பிளவு அப்பட்டமாக தெரிய அதனுள் தாலியை எடுத்து வைத்தால். மதன் எதுவும் பேசாமல் தன் அம்மாவின் வேசித்தனத்தை ரசித்துக்கொண்டிருந்தான். இப்பொழுது தான் அந்த இளைஞன் கவனித்தான் அவளது வெண்ணிற ஜக்கெட்க்குள் அவள் ப்ரா அணியவில்லை அவளது காம்புகள் இரண்டும் அப்பட்டமாக முலையின் முனையில் துருத்திக்கொண்டு அப்பட்டமாக தெரிந்தது.

அதை வெறிகொண்டு பார்த்துக்கொண்டே ” மேடம் .. வரத்து மேடம் ” என வாய்க்குலறியபடி பேசி தமிழ் மொழியை கொன்றுகொண்டிருந்தான்.

லட்சுமி ” 5௦௦ ரூபியா தரேன் பாஞ்ச தா ” என கூறி அவன் பதிலை எதிர்பார்க்காமல் லட்சுமி கீழே இறங்கி தரையில் அவன் எதிரே அமர்ந்து போர்வைகளை செலக்ட் செய்ய ஆரம்பித்தால் லட்சுமி. நன்றாக குனிந்து அவள் கொங்கைகள் இரண்டையும் தொங்கவிட்டு காட்டினாள். லட்சுமி இரண்டு கைகளையும் தரையில் ஊனி குனிந்து நின்றதால் அவனது கண்ணெதிரே மிக சரியாக அவள் முலைப்பிளவு காட்சியளித்தது

லட்சுமி வேண்டும் என்றே தூர இருக்கும் போர்வையை எடுப்பதற்கு குனித்து போர்வையை விரித்து மடக்கி என குனிந்தவாறே முலைகளை குலுக்கிக்கொண்டிருந்தால். வந்த வேலையை மறந்து அவளது முலை குழியில் கரைந்தான் அந்த இளைஞன். குனிந்திருந்தமையால் தலைமுடி அவள் முகத்திற்கு எதிரே விழுந்து முலையழகை மறைக்க. அவளின் கருங்கூந்தலின் இடையே வெண்மேக கூட்டம் போல் இலை மறைவு காய் மறைவாக லக்ஷ்மியின் முலை தெரிந்தது. அப்படியே மாட்டிற்கு பால் கறப்பது போல் ஒரு முலையை பிடித்து இழுத்து பால் கறந்துவிட அவன் கைகள் துடித்தன. லட்சுமி ஒரு 5 போர்வைகளை எடுத்து விட்டு அப்படியே நிமிர்ந்து முகத்தின் முன் இருந்த கூந்தலை இழுத்து பின்னால் விட மேகம் களைந்து இரவு நிலா தெளிவாக தெரிவதுபோன்று அவளது கூந்தல் மறைந்து லக்ஷ்மியின் இரண்டு நிலாக்காக்களும் ரவிக்கையில் இருந்து பிளவான பிறைகளாக காட்சியளித்தன.

“என்னப்பா கேட்டதுக்கு பதிலே காணும் ” என லட்சுமி நிமிர்த்து கேட்க.

” டீகே மேடம் ” என்ற வார்த்தை மட்டும் அவனது வாயில் இருந்து அவனை அறியாமல் வந்தது.

இந்த காட்சியை கண்டத்திற்கு 5 போர்வை என்ன தானே இவளுக்கு வாழ்நாள் அடிமையாகி அவள் காலை நக்கிக்கொண்டு கூட சுற்றும் நிலையில் இருந்தான் அவன். இந்த 5 போர்வையும் எடுத்துக்குறோம் என லட்சுமி சொல்ல. அவன் எந்த மறுப்பும் சொல்லாமல் தலையாட்டினான்.

மதன் தன் தாயின் செயலை ரசித்து பார்த்துக்கொண்டிருந்தான். மதன் அம்மாவின் இந்த ஆட்டத்தை அடுத்த நிலைக்கு எடுத்துச்செல்ல யோசித்தான். மதன் எழுந்து வீட்டின் உள்ளே சென்று லக்ஷ்மியும் உள்ளே அழைத்தான். வடநாட்டு இளைஞன் போர்வைகளை மடித்து வைத்துவிட்டு உள்ளே சென்றவர்கள் என்ன செய்கிறார்கள் என எட்டிப்பார்த்தான்.

உள்ளே மதனும் லக்ஷ்மியும் எதோ பேசிக்கொண்டிருக்க. லட்சுமி தலையை ஆட்டிவிட்டு கிச்சனுக்கு சென்றாள்.
மதன் ஒரு ௨ நிமிடத்தில் வாசலுக்கு வந்து போர்வைகளை மச்சு மேல் வைக்கவேண்டும் என்றும் வந்து ஏணியை பிடிக்க சொல்லி போர்வைக்காரனை அழைத்தான். கீழே நின்று வடநாட்டான் ஏணியை பிடித்துக்கொள்ள மதன் மேலே ஏறினான் பின்பு ஒவ்வொரு போர்வையாக வாங்கி மேலே அடுக்கினான். மதன் மேலே அடுக்கிக்கொண்டிருக்க. கீழே நின்ற அந்த இளைஞன் தலையை சொரிந்துகொண்டே ” சாப், ரூபியா ” என கேட்க. மதன் சமையல் அறையை காட்டி அம்மாவிடம் வாங்கிக்கொள் என கூறினான். மீண்டும் அந்த தேவதையை காணப்போகிறோம் இன்னும் சேலை அணியாமல் இருக்கவேண்டும் என வேண்டிக்கொண்டே சமயல் அறையை நோக்கி சென்றான் .

உள்ளே லட்சுமி இன்னும் சேலை அணியாமல் ஆட்டுக்கல்லில் இட்லிமாவை அரைத்துக்கொண்டிருந்தால் ஆட்டுக்கல்லில் மாவை உரலை சுற்றி சுற்றி ஆட்ட அவளது முலைகள் முன்னே வந்து வந்து சென்றன, சமையல் அறை வாசலிலேயே நின்று இமைக்காமல் பார்த்தான்.
என்ன என லட்சுமி கேட்க.
“ரூபியா மேடம்”