குமார்: உன்ன போயி எப்டி தப்பா நெனைப்பேன்……. சொல்லுடி
சுகந்தா: டேய் எனக்கும் கொஞ்ச நாளா அப்டி தான் டா தோனுது உன் கூட எப்போ ஒன்னா சேருவேனு (எல்லாம் அருணால வந்ததுதாங்க,அதான் இப்போ அருணுக்கு கொடுக்கறதுக்கு முன்னாடி குமாருக்கே கொடுக்க முடிவு பண்ணிட்டாள்)
குமார்: இதுக்கு போய் ஏண்டி தயங்குர, உனக்கு இருக்க ஆசைய வெளில சொல்ல தயக்கமா……. ஆனா இப்போ சந்தோஷமா இருக்குடி
சுகந்தா: சரி டா………………… உன் அம்மாக்கு என்ன பிடிக்கலனா…….
குமார்: ஹே லூசு உன்ன போய் யாராச்சும் பிடிக்கலனு சொல்லுவாங்கலா. உன் அழகுல மயங்கி தான இத்தன வருஷமா நீ சொல்லுரத கேட்டு உன் பின்னாலயே வரேன்…………. (அட ஆமாங்க ஸ்கூல்-ல இருந்தே லவ் பண்ராங்க)
சுகந்தா: ஓகே……… ஈவினிங்க் வாங்க….
குமார்: ம்ம்ம்……… சரிடி பாய், நீ போய் ஒழுங்கா தூங்கி ரெஸ்ட் எடு
சுகந்தா; சரிடா…….. பாய்
அப்படியே தூங்கி போனாள்……….. மதியம் சாப்பிட்டு மீண்டும் தூங்கினாள். மதியம் 4மணியளவில் பிரேமா வீட்டிற்கு வந்த அருண் வழக்கம் போல் தன் சில்மிஷத்தை தொடங்கிருந்தான், அப்போது குட்டி தன் ரூமிலிருந்து கீழிறங்கி வந்தான். வந்தவன் தன் அம்மா இத்தனை நாட்களுக்கு பின் சந்தோஷமாய் இருப்பதை கண்டு சற்று வியந்தாலும் மிகவும் மகிழ்ச்சியடைந்தா. பின் இதற்கு காரணம் தன் நண்பன் தான் என்பதை உணர்ந்தவனாய் அவனை தனியாய் அழைத்து ஆனந்த கண்ணீருடன் தன் நன்றியை கூறினான்………
மாலை 5.30,
தன் வீட்டின் முன் கார் வந்து நிற்ப்பதை கண்டு யாரென்று பார்த்தாள் பிரேமா, அது குமாரும் அவன் ஃபேமிலியும்(குமாரின் அப்பா: சுந்தர், அம்மா: கலா, அக்கா: சுசி, அக்காவின் கணவன்: பாலாஜி) தான்….. அவர்களை உள்ளே வரவழைத்து விஷயம் என்னவென்று கேட்டறிந்தாள். தன் மகளை பெண் கேட்டு வந்திருப்பதை அறிந்து மட்டற்ற மகிழ்ச்சி பொங்கி தன் மகளை அழைக்க சென்று அவளை தயார் செய்து அழைத்து வந்தாள்….. இவை அனைத்தையும் பார்த்து கொண்டிருந்தனர் குட்டி மற்றும் அருண். தன் சகோதரியின் திருமணத்தை எண்ணி சந்தோஷமடைந்த குட்டி அவர்களிடம் அவர்களை பற்றி கேட்டறிந்தான்…… அருண் தனக்கு பிடித்தவளுக்கு திருமணம் என் சோகமடைந்தாலும், பிரேமாவுடன் சேரும் அந்த நாளை எண்ணி சந்தோசத்தில் மிதந்தான்……..
பெண்ணை பார்த்து தான் ஓகே சொல்லுவேனு சொன்ன குமாரின் அம்மா கலா, சுகந்தாவை கண்டு எழுந்து அவளை கட்டி கொண்டாள், எல்லாருக்கும் முன்னாடியே சொல்லிட்டா இவ தான் என் மருமகள்-நு. குமார் தன் அம்மாவின் இந்த பதிலில் இருந்தே தெரிந்து கொண்டான் தன் அம்மாவிர்கு அவளை பிடிதிருகிறதுனு…… பின் அனைவரும் கூடி குமார்,சுகந்தா காதலை வெளிப்படையாய் பேசி அதனை ஏற்று கொண்டனடர் ஒரு நிபந்தனையுடன்…..
இந்த காலத்தில் காதல் செய்யும் இருவர் கல்யானம் செய்து கொண்டதும் மன்ஸ்தாபம் வருது அதனால இந்த பெரியவங்க ஒரு முடிவு ப்ண்ணாங்க, சரியா இன்னைல இருந்து 1 மாசம் முழுசும் இவங்க பேசிக்கவே கூடாதுனு வங்க மொபைல வாங்கி டீ-ஆக்டிவ் பண்ணிட்டாங்க..,, அதுக்க அடுத்த ரெண்டாவது நாள் இவங்க மேரேஜ் நு முடிவு பண்ணிட்டாங்க… (எப்படி யோசிச்சிருகாங்க பாத்திங்களா)
{எப்படியோ 25 நாள் ஓட்டிட்டங்க இன்னும் 5 நாள் இருக்கு….. இப்போ அருணும் பிரேமாவும் மாட்டிக்குராங்க எப்படினு பாருங்க}
எப்பயும் போல சுகந்தா வீட்டுக்கு போன நம்ம அருண், சமயலறையில் வேளை பார்த்து கொண்டிருந்த பிரேமாவிடம் நேராய் போய் தன் சில்மிஷத்தை தொடங்கிருந்தான்…. (நல்ல வேளையாய் குட்டி வீட்டுல இல்லாதப்ப வந்தான். குட்டி ஸ்கூலுக்கு வேலைக்கு போயிட்டான், அதாங்க அன்னைக்கு இண்டர்வியூ போனான்ல அது ஸ்கூல் டீச்சர் வேலைக்கு தான்)
ரொம்ப போரடிச்சதால தன் அம்மவுக்கு உதவி செய்ய சமையலறை வந்தாள் சுகந்தா, அங்கு இவர்களின் நிலை கண்டு என்ன செய்றாங்கனு பாத்துட்டு இருந்தா (அவளுக்கும் அருண் மேல ஆசை தான அதான் அவன் தன் அம்மா கூட இருக்கங்குரத தெரிஞ்சு கொஞ்சம் கோபமும் ரொம்ப ஆசையும் வந்திடுச்சி)…. அப்போது தன் தாயின் கழுத்தில் மின்னி கொண்டிருந்த தாளியை கண்டு வாயடைத்து போனாள்…… இனியும் விடக்கூடாதுனு பேச ஆரம்பித்தாள் (தன் கூதிய இன்னைக்கு இவன் விட்டு அடக்கியாகனும் அதுக்கு ஒளுகும் தன் கூதிய தன் நைட்டியால தொடச்சிக்கிட்டு கணைத்தாள்)….
சுகந்தா: க்க்க்க்க்க்கும்…………. (கணைத்தாள்)
பதறி போய் இருவரும் பிரிந்து சமையலறை வாசலில் கையை கட்டிக்கொண்டு கோபமாய் முறைத்து கொண்டிருந்த சுகந்தாவை பார்த்தனர்… தன் கழுத்தில் தாளி வெளியில் வந்து ஆடி கொண்டிருப்பதை உணர்ந்த பிரேமா சட்டன்று அதனை தன் முந்தானைக்குள் விட்டு மறைத்து தலை குணிந்து நின்றாள்……
சுகந்தா: எவ்ளோ நாளா நட்க்குது இதெல்லாம்? (கோபமாய்)
இருவரும் தலைக்குனிந்து நின்றிருந்தனர்…….
சுகந்தா: உங்களத்தான்………. (அதட்டினாள்)
பிரேமா: ………………… (அடி குரலில் அழத்தொடங்கினாள்)
சுகந்தா: நீ என் ரூமுக்கு போடா… உன்ன வந்து கவனிக்குரேன் (என்றாள் கடும் கோவத்துடன்)
அவனும் குனிந்த தலையுடன் மாடியிலிருந்த சுகந்தாவின் ரூமிற்கு சென்றான்…. தன் அம்மாவின் கண்ணீரை கண்டதும் மனம் கலங்கி அவளை ஆறுதலாய் ஆர தளுவி கட்டிஉஅணைத்து கொண்டாள்……… சிறிது நேரம் அப்படியே இருந்து விட்டு சகஜநிலை திரும்பியதும் பேச ஆரம்பித்தாள்…..
சுகந்தா: அம்மா……………
பிரேமா: ………………………………….ம்
சுகந்தா: நான் உன்ன தப்பா நெனைக்கலம்மா…….. ஆனா என்ன நடந்திசினு தெரிஞ்சிக்க விரும்புரேன். இப்டி தம்பியோட ஃப்ரண்ட் கூட நீ பண்ணதுக்கு என்ன காரணம்னு புரியுது. ஆனா இந்த தாளி உன் கழுத்துல மருபடியும் வந்த ரீசன் தெரியலமா……….. (புருஷன் இல்லாத பொண்ணோட வேதனைய கல்யாணம் ஆகாத பொண்ணும் அறிவாள்)
பிரேமா::…………………………
சுகந்தா: ப்ளீஸ் சொல்லுமா……….. உன்ன தப்பா நெனைச்சிப்பேனு நெனைக்குரியா??.
பிரேமா: ……………………….. அது………………….
சுகந்தா; சொல்லுமா!!!!! அது…………………………
பிரேமா: ……………………… அது உங்க அப்பா தாளி கட்டுன தாளி தான். ஆனா……. இப்போ அது……………
சுகந்தா: இப்போ அது…………………….!!!!!!!!!!!!!!!!!!
பிரேமா: இப்போ அது அருண் கட்ன தாளி………… (என சொல்லி தலை குணிந்தாள்)
சுகந்தா: என்னமா சொல்லுர? (குனிந்த பிரேமாவின் தலையை தூக்கி கண்ணுக்குள் உற்று நோக்கியவாரே) அப்போ……………….
பிரேமா: ஒன்னும் இல்ல………….. வெறும் தாளி மட்டும் தான் கட்டிகிட்டோம்……… (மீண்டும் தலை குனிந்தாள்)
சுகந்தா: அப்போ…………… இன்னும் நீங்க ஒன்னும் பண்ணலியா!!!!!!!!!
இல்ல……………………………… (தன் பொண்ணிடம் இப்டி பேசுரமேணு ஒரு கூச்சம் வந்திச்சி)
சுகந்தா: ஏன்….??????? (அருண் இன்னும் யாரயும் தொடலைனு என்னி சந்தோஷம், பின்ன இருக்காதா?)
பிரேமா: வயசு பொண்ணு உன்ன கல்யாணம் பன்னி கொடுத்துட்டு தான் எல்லாம்னு சொல்லிட்டேண்
சுகந்தா: அப்போ கொஞ்ச நேரத்துக்கு முன்னால என்ன பண்ணிங்கலோ?
பிரேமா: எங்களுக்குள்ள வேர எதுவும் நடக்கல, இப்போதைக்கு இப்டி சின்னதா எதாச்சும் பண்ணுவோம், நான் வேனாம்னு தான் சொன்னேன் அவன் தான் கேக்கல…………. (தன் மகளிடம் இப்டி பேசுரமேனு கூச்சம் வந்திச்சி)
சுகந்தா: சரிமா……… நம்புரேன்…….
பிரேமா: ம்ம்ம்ம்………………………
சுகந்தா: ஆமா………………., எப்போல இருந்து நடக்குது…………
பிரேமா: ச்சீ………… போடி…………..
சுகந்தா; ஹே மம்மி…………….. (பிரேமாவை இழுத்து கட்டிக்கொண்டாள்) அதான் எல்லாம் சொல்லிட்டியே இதயும் சொல்லு
பிரேமா: அதுவா……………….. நீ எக்ஸாம் எழுத போனல்ல அன்னைக்கு தான்………..
சுகந்தா: ஓஓ……………… நாங்க எக்ஸாம் எழுத போன கேப்புல நீங்க எல்லாம் முடிசிட்டீங்களா.. (என்றாள் சிரிப்புடன்)
பிரேமா: ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்………………………………………….
சுகந்தா: அம்மா………….
பிரேமா: ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்……………………………….
சுகந்தா: நான் ஒரு உண்மைய சொல்லவா?
பிரேமா: ம்ம்ம்ம்………… (மனதினுள் குழப்பமுடன்)
சுகந்தா: எனக்கு…………………….. எனக்கு………………………..
பிரேமா: உனக்கு என்னடி……………. அதான் நான் மனசுவிட்டு எல்லாம் சொல்லிட்டேனே…… அப்புரம் என்ன
சுகந்தா: அது இல்லம்மா………….. அது வந்து……………
பிரேமா: ஒழுங்கா சொல்லேண்டி………..
சுகந்தா: எனக்கும் அருண பிடிசிருக்குமா………… —சொல்லி முகத்தை தன் கையால் மூடினாள்
பிரேமா: என்னடி சொல்லுர……………………….
சுகந்தா: ஆமாம்மா……………… அவன பிடிச்சிருக்கு…
பிரேமா: அப்போ குமார்????????????? (குழப்பமாய்)
சுகந்தா: அவன நான் ஸ்கூல்ல இருந்தே லவ் பன்னுரேன்மா………… ஆனா.. அவன இப்போ மேரேஜ் பண்ண காரனமே இந்த அருண் தான்…
பிரேமா: எப்படி????