“நீங்க அர்ச்சனாவை பார்க்க சீக்ரட் காமெரா நம்ம கெஸ்ட் ரூம்ல வச்சதை நான் கண்டுபிடிச்சி அதை மாதிரி மூணு கமெரா நான் அர்ச்சனா ரூம்ல வச்சி இருக்கேன். கண்டிப்பா அதுல எல்லாம் ரெகார்ட் ஆகி இருக்கும்” சொல்லிவிட்டு வேகமாக வெளியே இன்ஸ்பெக்டரிடம் வந்தேன்.
“இன்ஸ்பெக்டர், இன்ஸ்பெக்டர் நீங்க அர்ச்சனா வீட்டில கலக்ட் பண்ணியது எல்லாம் பார்க்க முடியுமா”
“நோ, அது எல்லாம் எவிடென்ஸ். உங்க கிட்ட எல்லாம் காட்ட முடியாது”
“ப்ளீஸ் இன்ஸ்பெக்டர் அட்லீஸ்ட் அதுல சீக்ரட் காமெரா இருக்குதான்னு பார்த்து சொல்ல முடியுமா”
கான்ஸ்டபிளை அழைத்து எவிடென்ஸ் இன்வெர்ட்டரியை பார்க்க சொன்னார். “அப்படி ஒன்னும் இல்லை சார்” என்று சொல்லிக்கொண்டே வந்தான்.
“என்னமா நீயும் உன்னோட புருஷன் மாதிரி ஏதாச்சும் உளறிக்கிட்டு இருக்கே. ஹெல்ப் பண்ணனும்னா அந்தாளு கிட்ட பாடியை எங்கே வீசினான் அப்படின்னு கேட்டு சொல்லு. இல்லாட்டி இடத்தை காலி பண்ணு” இன்ஸ்பெக்ட்டர் முகத்தில் கொஞ்சம் கடுப்பு தெரிந்தது.
இங்கே இல்லை என்றால் அந்த காமெராக்கள் இன்னும் சங்கர் வீட்டில் தான் இருக்க வேண்டும். அங்கேயே சென்று அந்த காமெராவை எல்லாம் சங்கருக்கு தெரியாமல் எடுத்து விட வேண்டும். எப்படி எடுப்பது என்றே யோசனையில் மூழ்கி கொண்டே காரை ஒட்டி கொண்டு லாயரை ட்ரோப் செய்துவிட்டு நேரடியாக டிடெக்ட்டிவ் வெரோனிகாவை பார்க்க சென்றேன்.
“ஹலோ வித்யா” என்றாள்.
“உங்களுக்கு எப்படி என்னோட பேரு தெரியும்”
“உங்களை பத்தி ‘முழுசா’ தெரியும்” மேலும் கீழுமாக பார்த்தாள்.
“பாலன் உங்க கிட்ட ஹெல்ப் கேட்க சொன்னாரு”
“நியூஸ்ல பார்த்தேன் நானும், ஐ வில் டூ மை பெஸ்ட்”
“தேங்க்ஸ் வெரோனிகா”
வீட்டிற்கு வந்து படுத்தேன் தூக்கமே வரவில்லை. காலையில் கண்விழித்த போது மணி 11 மணி ஆகி இருந்தது. 32 மிஸ்டு கால்கள் இருந்தது.
முதலில் வெரோனிகாவிற்கு போன் பண்ணினேன்.
“ஹெலோ வெரோனிகா”
“ஹலோ வித்யா. சங்கர் கொச்சின்ல யாருக்கோ கோடேட் மெசேஜ் அனுப்பி இருக்கான். நான் அதை பத்தி விசாரிக்க அங்கே போய்கிட்டு இருக்கேன். ஐ வில் லெட் யு க்னோ இப் ஐ ஹவ் எனிதிங் யூஸ்புல்”
“ஓகே”
அடுத்து அம்மா அப்பாவிற்கு போன் செய்து இங்கே வருவதாக சொன்ன அவர்களை வர வேண்டாம் என்று சொல்லி விட்டு கடைசியாக சுஜிக்கு போன் செய்தேன்.
“ஏய் வித்யா, எப்படி இருக்கே. நியூஸ்ல பார்த்தேன்”
“உன் வரைக்கும் தெரிஞ்சிடுச்சா சுஜி”
“ஆமா சோசியல் மீடியா முழுக்க இது தானேடி.”
“பாலன் தப்பு பண்ணி இருக்க வாய்ப்பே இல்லை சுஜி”
“எஸ் வித்யா. சங்கர் அர்ச்சனா ரெண்டு பேரும் சேர்ந்து ஏதாச்சும் பிளான் பண்ணி இருப்பாங்களா”
“அர்ச்சனா அப்படி பட்ட ஆளு இல்லை சுஜி”
“ரெண்டு நாளைக்கு முன்னாடி தான் பிளான்போட்ட படி ராமை வேலையைவிட்டு தூக்கிட்டு உன்னை எல்லாம் பார்க்க வரலாம்னு இருந்தேன் வித்யா.”
“ஆக்சுவலி இங்கே மனசு விட்டு பேச கூட ஆளே இல்லடி. நீ வந்தா கூட பெட்டெர் தான்”
“சரி வித்யா. ஐ வில் கம் அஸ் சூன் அஸ் ஐ கண். அது வரைக்கும் ஜஸ்ட் ஹோல்டு தி போர்ட்”
“ஹ்ம்ம்”
“டேக் கேர், வித்யா”
டீவியை ஆன் செய்த போது அர்ச்சனாவின் வழக்கு பற்றி தான் ஓடிக்கொண்டு இருந்தது. நீதிமன்றத்தின் தீர்ப்பு வரும் முன்பே அனைத்து ஊடகங்களும் பாலன் தான் குற்றவாளி அவர்களாகவே தீர்ப்பை வழங்கி கொண்டு டி.ர.பி. யை ஏற்றி கொண்டு இருந்தனர். முன்னாள் நீதிபதி ஒருவரின் தலைமையில் இந்த கேஸை விசாரிக்க தனி நீதி மன்றம் அமைக்க பட்டு 10 நாட்களுக்குள் வழக்கு முடித்து வைக்க உத்தரவிட பட்டு இருந்தது.
அப்போது லாயர் போன் செய்தார்.
“மேடம் பார்த்தீங்களா, நான் சொன்ன மாதிரி ஸ்பெஷல் கோர்ட் அமைச்சிட்டாங்க பாருங்க”
“ஹ்ம்ம். டெட் பாடி கிடைக்காம எப்படி பாலனுக்கு தண்டனை கொடுக்க முடியும்”
“அங்கே இருந்த பாலனோட செமன், அப்புறம் அர்ச்சனாவோட பிளட் எல்லாம் வச்சி தான் ரேப் அண்ட் மர்டர் கேஸ் பில்ட் பண்ணி இருக்காங்க. பாடி ஒன்னு தான் மிஸ்ஸிங் இப்போ அதிக மீடியா கவர் இருக்கறதாலே அவங்களே ஒரு டீகம்போஸ் ஆன பாடிய காட்டி அது தான் அர்ச்சனான்னு சொல்லி கேசை மூட பார்ப்பானுங்க”
லாயர் சொன்னது போலே அடுத்த நான்காவது நாளில் ஒரு அழுகிய சடலத்தை காட்ட சங்கரும் அது தான் அர்ச்சனா என்று அடையாளம் சொல்ல பாலன் மீது கேஸ் இன்னு ஸ்ட்ரோங் ஆனது. பாலனை தூக்கில் போட வேண்டும் என்று ஆங்காங்கே போராட்டம் கூட நடைபெற கோர்ட்டில் போலீசார் எல்லாவற்றயும் தாக்கல் செய்தனர். அனைத்து தரப்பு வாதமும் முடிந்த பிறகு இன்னும் 3 நாட்களில் தீர்ப்பை வழங்குவதாக நீதிபதி கோர்ட்டை ஒத்தி வைத்தார்.
நான் வெரோனிகாவை தான் மலை போல நம்பி இருந்தேன். தீர்ப்பு வந்த நாள் இரவே வெரோனிகா எனக்கு போன் செய்தாள்.
“வெரோனிகா, ஏதாச்சும் குட் நியூஸ் சொல்லுங்க”
“சாரி வித்யா, நாம ஹாக் பன்னுவோம்னு தெரிஞ்சே அவன் என்னை நாடு முழுக்க ஒண்ணுமே இல்லாம சுத்த வச்சிட்டான். பாஸ்டர்ட்”
அந்த கமெராவை தவிர வேறு வழியே இல்லை, அதை எடுக்க சங்கர் வீட்டுக்கே அன்றிரவு நேரடியாக சென்றேன்.
“என்னடி உன்னோட புருஷன் என்னோட பொண்டாட்டியை கொன்னுட்டான். நீ இப்போ என்னை கொள்ள போறியா”
“சங்கர், அவர் கொல்லுல அப்படின்னு உனக்கே தெரியும்”
“இப்படி சொன்னா நான் ஏதாச்சும் உளறுவேன் அதை சீக்ரெட்டா ரெகார்ட் பண்ணலாம்னு வந்தியா”
“இல்லை”
“உன்னை எல்லாம் நம்ப முடியாது. எல்லாத்தையும் அவுத்து போட்டு காட்டு”
“சங்கர்..”
“அவுத்துட்டு கமெரா இல்லைனு ப்ரூ பண்ணு, இல்லைனா நடையை கட்டு”
“சரி, பெட்ரூம் வா” எனக்கு எப்படியாவது பெட்ரூம் செல்ல வேண்டும்.
பெட்ரூம் சென்று அவன் முன்பு உடைகள் ஒவ்வொன்றாக கழட்டிவிட்டு முழு நிர்வாணமாக நின்று கொண்டு இருந்தேன். அவன் வந்து என்னுடைய குண்டியை தட்டினான்.
“உன்ன மாதிரி ஊம்ப யாருமே கிடையாதுடி, ஒரு தடவை ஊம்பி விடுறியா”
“சங்கர்”
“படுத்தும் காப்பாத்துவாள் பத்தினி. உன்னை ஊம்பத்தானே சொன்னேன்”
வேறு வழியில்லாமல் ஜிப்பை கழட்டி அவன் பூளை ஊம்ப அவன் கொஞ்ச நேரத்தில் சூடான விந்தை என் முகத்திலே விட்டு கழுவ பாத்ரூம் சென்றான். இது தான் சமயம் என்று காமெராவை எடுக்க அங்கே காமெராவை காணவில்லை.
“என்னடி காமெராவை தேடுறியா”
“…”
“இந்த நீ வெச்ச மாதிரியே புத்தம் புதுசா ஒரு டேட்டாவும் இல்லாம இருக்கு” மூன்று காமெராக்களையும் என் மீது தூக்கி எறிந்தான்.