அவன் சொன்னது போல் எண்டியூரான்ஸ் ட்ரைனிக், ஜாகிங் எல்லாம் சென்று ஸ்டாமினா அதிகரிக்க வைத்து அர்ச்சனாவை ஒத்து எனது சுன்னிக்கு அடிமையாக்க வேண்டும், வித்யாவையும் திருப்தி படுத்தி படுத்தினால் கண்டிப்பாக அவள் வேறு யார் கூடவும் போக மாட்டாள். யாருக்கு தெரியும் இந்த அளவுக்கு நடந்தால் சர்மா சொன்னது போல த்ரீசம் எல்லாம் கூட நடக்கலாம். ஒரு பக்கம் வித்யா இன்னொரு பக்கம் அர்ச்சனா நினைக்கும் போதே தண்டு ஜிப்பை முட்டியது. இது எல்லாவற்றிற்கும் முன்பாக அர்ச்சனாவை நெருங்க வேண்டும், எப்படி அவளை நெருங்கலாம் என்று யோசித்து கொண்டே போகையில் “தடால்” என ஒரு சத்தம், எல்லாம் இருட்டாகி போய் இருந்தது.
கண் முழித்து பார்த்த போது ஹாஸ்பிடலில் கிடந்தேன், விடிந்து இருந்தது. வித்யா மட்டும் கையை பிடித்து கொண்டு அழுது கொண்டு இருந்தாள்.
நான் கண்விழித்ததை பார்த்த உடனே “டாக்டர் , டாக்டர்” என்று வித்யா ஓடினாள்.
கொஞ்ச நேரத்தில் டாக்டர் மற்றும் 2 நர்ஸ்கள் வந்து பரிசோதித்துவிட்டு “நீங்க ரொம்ப லக்கி Mr . பாலசுப்ரமணியன்”.
“என்ன நடந்திச்சி டாக்டர்?”
“நீங்க பைக்ல வந்திட்டு இருந்தப்போ, ஒருத்தன் குடிச்சிட்டு காரை ராஷ் ட்ரைவ் பண்ணி இடிச்சதிலே நீங்க பைக்ல இருந்து கீழே விழுந்துடீங்க. ”
ஒன்றுமே பேசாமல் கேட்டு கொண்டு இருந்தேன்.
“பொதுவா இந்த மாதிரி நடந்தா கீழே விழுந்த உடனே ஹெட் இஞ்சூரி இல்லைனா பின்னாடி வந்த கார் மேலே ஏறி ரொம்ப சீரியஸா போய் முடியும். நீங்க ஹெல்மெட் போட்டு இருந்தது, அப்புறம் பின்னாடி வந்த காரும் பொறுமையா வந்தாலே சரியான டைம்ல பிரேக் அடிச்சி நிறுத்திட்டாங்க. அதனாலே தான் சொல்லுறேன் நீங்க ரொம்ப லக்கி”
“எனக்கு வீட்டுக்கு வந்திட்டு இருந்தது தான் ஞாபகம் இருக்கு டாக்டர். எல்லாமே ப்ளாங்கா இருக்கு”
“விழுந்த அதிர்ச்சில ராத்திரி முழுக்க மைல்டு கோமா ஸ்டேஜ்க்கு போய்ட்டிங்க, அதுல வந்த டெம்போரரி லாஸ் தான். உங்களுக்கு புள் ஸ்கேன் எல்லாம் செஞ்சி பார்த்தாச்சு ஒரு ப்ரோப்லேம் இல்லை.”
வித்யா விசும்பினாள்.
“டோன்ட் ஒர்ர்ரி மேடம், இனி ஒண்ணுமே இல்லை இவரு கான்ஷியஸ் ஆகிட்டாரு இன்னொரு ஸ்கேன் பண்ணி பார்த்திட்டு ஒரு 24 ஹௌர்ஸ் அப்செர்வசன் மட்டும் வச்சிட்டு டிஸ்சார்ஜ் பண்ணிடலாம்”
நர்ஸ் இருவரும் போக சொல்லிவிட்டு அந்த டாக்டர் என் காதில் வந்து மெதுவாக “கொஞ்ச நேரத்தில் போலீஸ் வந்து கேட்டா நீங்க ட்ரிங்க் பண்ணி இருந்ததை சொல்லாதீங்க. ரிப்போர்ட்லயும் அது இருக்காது, டாக்டர் ஷர்மா கிட்ட நான் பேசிட்டேன் உங்களை நாளைக்கு காலையிலே வந்து பாக்குறதாக சொன்னாரு” சொல்லிவிட்டு டாக்டர் கிளம்பினார்.
அடுத்த 3 மணி நேரத்தில் இன்னொரு ஸ்கேன் எடுத்து பார்த்துவிட்டு ஒரு பிரச்சனையும் என்று ஊர்ஜிதம் செய்யப்பட்ட பிறகு தீவிர சிகிச்சை பிரிவில் இருந்து வேற ஒரு சாதாரண ரூமிற்கு மாற்றப்பட்டேன்.
மாற்றப்பட்ட பத்தே நிமிடத்தில் ஒரு கான்ஸ்டபிள் மற்றும் ஒரு ஏட்டு என இரு போலீசார்கள் வந்து என்னிடம் வாக்குமூலம் வாங்கி விட்டு சென்றனர். நான் டாக்டர் சொன்னது போல நான் குடித்து இருந்ததைப் பற்றி வாயை திறக்கவில்லை. அவர்கள் சென்றுவிட நானும் எனது மனைவியும் மட்டும் தனியாக இருந்தோம்.
வித்யா என் கையை பிடித்துக் கொண்டு “நீங்க ஏன் பைக்ல எல்லாம் போறீங்க. உங்களுக்கு ஏதாச்சும் ஆகியிருந்தா, என்னாலே நினைத்து கூட பார்க்க முடியலைங்க உங்களை விட்டால் எனக்கு என்ன வேற யாரு இருக்கா.” கண்களில் இருந்து தாரை தாரையாக கண்ணீர் வழிந்தது.
“வித்யா என்னது இது சின்னபுள்ள மாதிரி அழுதுகிட்டு, இவ்வளவு கோயில் குளம் போயி சாமி கும்பிடற அந்த சாமி சும்மா விடுமா என்ன” நான் அப்படி சொன்னது சாமி கும்பிட போறேன் என்று சொல்லிவிட்டு ஒழு வாங்க சென்றது உறுத்தியிருக்க வேண்டும், அவளின் அழுகை இன்னும் அதிகமானது.
“அழாதே வித்யா, நான் எங்கேயும் போகல இங்க தானே இருக்கேன்” பெட்டில் படுத்துக்கொண்டு எவ்வளவு சொல்லியும் சமாதானம் ஆகவில்லை. அவ்வளவே ஒரு மூலையில் உட்கார்ந்து கொண்டு யோசித்து யோசித்து திடீரென அழுதாள்.
என் மேல் எவ்வளவு அன்பு இருந்திருந்தால் ஒன்றுமே இல்லாத இதற்கு அவள் இவ்வளவு வருத்த பட வேண்டும். அவளைப் பார்க்கையில் எனக்கு இப்போது உண்மையில் பாவமாக இருந்தது. இதற்கே இப்படி என்றால் எனக்குத் தெரியாமல் திருட்டுத்தனமாக உறவு வைத்துக் கொண்டு அதை மறைப்பது அவளுக்கு இன்னும் எவ்வளவு மன உளைச்சலை கொடுத்து இருக்க வேண்டும். வீட்டிற்கு போனவுடன் சர்மா சொன்னது போல அவளிடம் மனதார பேச வேண்டும் என்று நினைத்துக் கொண்டேன்.
நாள் முழுக்க இரண்டு மணி நேரத்திற்கு ஒருமுறை செக்கப் என்று சோம்பேறியாக கழிந்தது. அன்று இரவு வித்யா ரூமில் இருந்த சோபாவில் படுத்துக்கொண்டாள். அடுத்த நாள் காலை 7 மணிக்கெல்லாம் டாக்டர் வந்து பரிசோதித்தார்.
“ஒரு பிரச்சனையும் இல்லை மிஸ்டர் பாலசுப்ரமணியன். இன்னைக்கு மதியத்துக்கு மேல டிஸ்சார்ஜ் பண்ணி விடுறேன். ஒரு வாரத்துக்கு ஆபீஸ் போகாதீங்க. மயக்கம் தலை சுத்துற மாதிரி இருந்தா மட்டும் உடனே ஹாஸ்பிடல் வந்துடுங்க.”
“சரி டாக்டர்.”
டாக்டர் சொல்லி விட்டு கிளம்ப ஒன்பது மணிவாக்கில் ஐஸ்வர்யா வந்தாள். பீச் கலரில் ஒரு குர்தா துப்பட்டா இல்லாமல் போட்டு இருந்தது அவளின் வளைவுகளை எடுப்பாக காட்டியது.
“என்ன சார், என்ன ஆச்சு. நேத்து ஆபீஸ் முழுக்க உங்களுக்கு ஆக்சிடென்ட் ஆச்சுனு பேசிக்கிட்டாங்க, அது தான் பார்த்துட்டு போலாம்னு” ஒரு வித பதற்றம் அவள் முகத்தில்.
“அது ஒன்னும் இல்லம்மா சும்மா ஒரு மைனர் ஆக்சிடெண்ட். டாக்டர் கூட காலையில் வந்து பார்த்துட்டு மதியம் டிஸ்சார்ஜ் பண்ணுறேன் அப்படின்னு சொல்லிட்டு போயிட்டாரு.”
“எல்லாம் அந்த கடவுளுக்குத்தான் நன்றி சொல்லணும் ஐஸ்வர்யா” என்று வித்யா அவள் மீது சாய்ந்து கொண்டாள்.
“ஐஸ்வர்யா வித்யா நேத்துல இருந்து அழுதுகிட்டே ஒன்றுமே சாப்பிடாமல் இருக்கா, நீ போய் அவளுக்கு ஏதாச்சும் வாங்கி கொடுமா.”
“சரி சார் நான் மேடத்தை கூட்டிட்டு போறேன்” ஐஸ்வர்யா என் மனைவியை கூட்டிக் கொண்டு சென்றாள்.
அரை மணி நேரம் கழித்து ஐஸ்வர்யா மட்டும் வந்தாள்.
“என்ன ஐஸ்வர்யா வித்யா ஒழுங்கா சாப்பிட்டாளா”
“இல்ல சார் ரொம்ப வற்புறுத்தி 3 இட்லி மட்டும் சாப்பிட்டாங்க”
“ஒண்ணுமே சாப்பிடாம இருந்ததுக்கு 3 இட்லி தேவலாம்”
“அவங்க முந்தாநாள் ராத்திரி உங்களுக்கு ஆக்சிடன்ட் ஆயிடுச்சு அப்படின்னு போன் வந்த உடனே வந்தது அப்போ இருந்து ஒரே புடவையிலேயே இருக்காங்க. உங்களை நான் பாத்துக்குறேன் அப்படின்னு சொல்லி அவங்கள வீட்டுக்கு போயி பிரஸ் ஆயிட்டு வர சொன்னேன்”
“பரவாயில்லம்மா, நீ ஆபீஸ் கிளம்பு. உனக்கு எதுக்கு சிரமம்”
“அச்சோ உங்கள பார்த்துகிறதுல என்ன சார் சிரமம் இருக்கப்போகுது” பக்கத்தில் இருந்த சேரின் மீது உட்கார்ந்து கொண்டு என்னையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.
என்னம்மா என்னையே இப்படி பார்த்துட்டு இருக்க என்று நான் கேட்கலாமா வேண்டாமா என்று யோசித்துக் கொண்டு இருக்கும் வேளையில் ஷர்மா உள்ளே நுழைந்த கூடவே ட்யூட்டி டாக்டரும் வந்தார்.
ஷர்மா உள்ளே நுழைந்த உடனே அங்கே இருந்த ஐஸ்வர்யாவை விழுங்கி விடுவது போல பார்த்தான்.
டாக்டர் ஐஸ்வர்யாவை பார்த்து கொஞ்சம் இருக்க சொல்ல அவள் எழுந்து நடக்க ஷர்மா அவளின் வளைவுகளை ரசித்துவிட்டு கீழே அசைந்து ஆடும் குண்டியை விழுங்கிவிடுவது போல பார்த்தான்.
“தேங்க்ஸ் டாக்டர் நான் சொன்ன மாதிரி ஆல்கஹால் அருந்துவதை ரிப்போர்ட்ல போடாம இருந்தா அதுக்கு.”
“நோ ப்ராப்ளம் டாக்டர்.”
“சரி இவனை எப்போ டிஸ்சார்ஜ் பண்ணுவீங்க.”
“இன்னைக்கு மதியமே பண்ணிடுவேன்னு டாக்டர் சொல்லிட்டார்.” நான் சொன்னேன்.
“சரி டாக்டர் ஷர்மா, நீங்க பேசிட்டு இருங்க நான் கிளம்புறேன் என்று டாக்டர் கிளம்பினார்.”
“உனக்கு எப்படிடா தெரியும் எனக்கு ஆக்சிடெண்ட் ஆனது.”
“ஆக்ஸிடெண்ட் ஆன உடனே லாஸ்ட் டயல் நம்பர் பார்த்து, எனக்கு தான் முதல் கால் வந்துச்சு, நான் தான் அவங்க கிட்ட வித்யாவுக்கு போன் பண்ணி சொல்ல சொல்லிட்டு ஹாஸ்பிட்டல்ல அட்மிட் பண்ண சொன்னேன். எந்த ஹாஸ்பிட்டல் ன்னு தெரிஞ்சு கிட்டு டாக்டர் கிட்ட போன் பண்ணி ஆல்கஹால் விஷயத்தை ரிப்போர்ட்ல இருந்து தூக்க சொல்லிட்டு நேத்து காலையில கூட உன்னோட ஸ்டேட்டஸ் பத்தி விசாரிச்சேன். நேத்தே வந்து பார்த்து இருப்பேன் ஆனால் ஓசூர் போயிட்டு வர முடியல அதனால தான் இன்னைக்கு காலைலேயே உன்ன பாத்துட்டு ஒரு தோசை போலாம்னு வந்தேன்”
“ஒரு போன் எவளோ ஹெல்ப் பண்ணுது பாரு, என்ன இப்போ எல்லாம் அடிக்கடி ஓசூர் போயிட்டு இருக்க. அன்னைக்கும் ஓசூர் போறேன்னு சொன்னே”
“அங்கே புதுசா ஒரு மல்டி ஸ்பெஷாலிட்டி ஹாஸ்பிட்டல் திறக்க போறேன் அது சம்பந்தமா தாண்டா. ஸ்டாப் அப்பாயின்மென்ட், லாஜிஸ்டிக்ஸ் அப்படின்னு கொஞ்சம் அலைச்சல் இருக்கும்.”
“சரி சரி.”
“உன்னோட வைப் எங்க”
“இவ்வளவு நேரம் இங்கே தான் இருந்தா, இப்போத்தான் பிரெஷ் ஆகி வர வீடு வரைக்கும் போய் இருக்கா”
“சரி. நான் உள்ளே வரப்போ ஒருத்தி வெளியே போனாலே யாருடா அவ கருப்பா செம்மையா இருக்கா”
“என்னோட பர்சனல் secretary ஐஸ்வர்யா”
“குட்டி செமயா இருக்கா, நீ அவளை ஒன்னும் பண்ணி இருக்க மாட்டே, சும்மா தடவியாச்சும் பார்த்தியா இல்லையா”
“சே அவ ரொம்ப நல்ல பொண்ணுடா”
“அதே தான்டா நானும் சொல்லுறேன், அவ ‘ரொம்ப’ நல்ல பொண்ணு. கருப்பா இருந்தாலும் என்ன ஒரு ஸ்ட்ரக்ச்சர். அவ மட்டும் என் கிட்ட செகிரேட்டரியா இருந்தா அவளை ஆராய்ஞ்சி கருவாச்சி காவியமே எழுதி இருப்பேன். நீ ட்ரை பண்ணி பாரேன்”.
“டேய் டேய் அவளுக்கு இன்னும் ஒரு மாசத்துல கல்யாணம்”
“கல்யாணம் ஆனா இன்னும் ரொம்ப ஈசிடா”
“அது எல்லாம் ஒன்னும் நடக்காது, அவ வேலையை விட்டுட்டா நான் தான் கல்யாணம் வரைக்கும் சும்மா வேலை பாருன்னு சொன்னேன்”