அவள்: ம்… அவங்களுக்கு கழுத்த நீட்டுன பாவத்துக்கு தான் என் வயித்துல புள்ளைய கொடுத்துடாங்களே!
நான்: இவ்வளவு கருப்ப குழந்தைய பெத்துக்குவனு எதிர்பார்க்கல,
அவள்: போங்க வெட்கமா இருக்கு… சரிங்க அந்த மெக்கானிக் எங்க அவர பார்க்கனும்…
நான்: அவன் இப்ப நம்ம ஊருல தான் ஏதோ வேலையா தங்கி இருக்கானாம்… வீட்டுக்கு வறேனு சொன்னான்…
அவள்: அச்சசோ என்னங்க சொல்லுறீங்க வீட்டுக்கா?
நான்: குழந்தைய பார்க்க தான் டி வரான்…
அவள்: அவர் முகத்தை பார்த்தே ரொம்ப நாள் ஆகுது…
நான்: சொல்ல முடியாது இந்த குழந்தை அவன் ஜாடைல கூட இருக்கலாம்…
வீட்டிற்கு வந்து விருந்தில் எடுத்த புகைபடத்தை பார்த்து குழந்தை யார் ஜாடையில் இருக்கிறது என்று உற்று பாத்து கொண்டிருந்தேன்.என்னால் சரியாக சொல்ல முடியவில்லை இது யோருடைய குழந்தை என்று, இப்போது எங்கள் குடும்பத்தில் பேர், எங்கள் ட்ரிப்பின் அடையாலம் இந்த குழந்தை தான். ஒரு குழந்தை அவளின் பத்தினி புண்டைக்கும் மற்றொன்ரு தெவிடியா கூதிக்கு பிறந்த குழந்தை. மெக்கானிக் ஒரு இடத்தில் இருப்பதாக கூற நாங்கள் அங்கே சென்று அவனுக்கு குழந்தையை காட்ட அவனுக்கு ரொம்பவே மகிழ்ச்சி… கலராக இருக்கும் என் பொண்டாட்டி கையில் அவனது கருப்பான குழந்தை… அவன் கண்ணில் கண்ணீரே வந்து விட்டது. குழந்தைக்கு முதலாம் ஆண்டு பிறந்த நாளிற்கு அனைவரையும் அழைத்திருந்தோம். நிகழ்ச்சிக்கு வந்திருந்த என் நண்பர்களும் உறவினர்களும் அவர்களை யார் என்று கேட்டனர். நான் என்ன சொல்வது என்று முழித்து கொண்டிருந்தேன். குழந்தைக்கு கேக் வெட்டி கொண்டாடினோம்.. நிகழ்ச்சி முடிய வந்திருந்தவர்கள் ஒருவர் பின் ஒருவராக கிளம்பினர். சத்திரமும் காலியாக தொடங்கியது. ஆனால் மெக்கானிக் மட்டும் கிளம்பவில்லை…
நானும் அவளும் சாப்பிட்டு கொண்டிருக்க…
நான்: எனக்கு போது டி… சரி நான் கைகழுவிட்டு வரேன்…
அங்கே மெக்கானிக் நின்று கொண்டிருந்தான்.
நான்: என்ன நீங்க இன்னும் கிளம்பலயா…
மெக்கானிக்: நான் உங்க கிட்ட ஒன்னு சொல்லியாகனும்…
நான்: என்ன சொல்லுங்க…
மெக்கானிக்: எனக்கு இன்னும் கல்யாணம் கூட ஆகல… எந்த பொன்னையும் நான் காதலிச்சது கிடையாது. ஆன நீங்க… உங்க பொண்டாட்டிய என் கூட படுக்க விட்டுங்க நான் தான் கொஞ்ச அவசர பட்டு அவள கர்ப்பமாக்கிட்டேன்… ஆனா நீங்க அத கலைக்காம அந்த குழந்தைய அவள பெத்துக்க வைக்க சம்மதிச்சு இப்ப என் குழந்தைக்கு பிறந்த நாள்லாம் கொண்டாடுறீங்க உங்களுக்கு நான் எப்படி நன்றி சொல்லுறதுனே தெரியல…
என்று என் காலில் விழுந்தான்…
நான்: ஐய்யயோ என்ன பண்ணுறீங்க… எழுந்திரிங்க மிஸ்டர்…
என்று அவனை தூக்கி விட்டேன்.
நான்: யாராவது பாக்க போராங்க… குழந்தை உங்களோடதுனு எப்படி சொல்லுறீங்க…
மெக்கானிக்: குழந்தை கண்டிப்பா உங்கள மாதிரி இல்ல அவ என்ன மாதிரி கருகருனு இருக்கான அப்பறம் அவன பாக்குறதுக்கு அப்படியே எங்க வகையறா மாதிரியே இருக்கான்…
நான்: (மனதிற்கு) இவள கர்ப்பழிச்சவங்கள இவன் மட்டும் தன் இளைஞன் ஒருவேளை இவன் குழந்தையா இருக்குமோ…
மெக்கானிக்: இத உங்க கிட்ட சொல்லுறதுக்கு தான் நான் இவ்வளவு நேரம் காத்துட்டு இருந்தேன்… என் குழந்தைய நல்லா பாத்துக்க சொல்லுங்க… நான் வரேன்…
அவனது நன்றி அடி மனதில் இருந்து வெளி வந்தது… அதை கேட்க எனக்கு ரொம்பவே சந்தோசமாக இருந்தது.
நான்: சாப்புடிங்கலா?
மெக்கானிக்: ம்… சாப்பிட்டேன்… இத கொடுக்க மறந்துட்டேன் பாருங்க…
நான்: என்ன இது… மேடைல தான் ஒரு பரிசு கொடுத்தீங்கல…
மெக்கானிக்: இது என்னோட சில்ல பரிசு குழந்தைக்கு துணியும் நம்ம பொண்டாட்டி பால் கொடுக்க வும் இருக்கு இதெல்லாம் அங்க கொடுக்க முடியாது அதான்…
நான்: சரி சரி…
மெக்கானிக்: நீங்க தப்ப நினைக்கலைன்னா நான் ஒன்னு கேட்கலாமா?
நான்: சரி சொல்லுங்க…
மெக்கானிக்: எனக்கு ஒரு சின்ன ஆசை இந்த ப்ராவை போட்டுகிட்டு உங்க பொண்டாட்டி என் குழந்தைக்கு பால் குடிக்கிறத பார்க்கனும்…
நான்: (மனதிற்கு) இன்னொரு வாட்டி இவளை ஓக்க முயற்சி பண்ணுறானா என்ன…
நான் என் பொண்டாட்டியை பார்க்க போக அங்கே கிழவன் இருந்தான். ஆல் ஜீன்ஸ் பேண்ட் டீஷர்ட் போட்டு இருந்தார்.
நான்: என்ன ஆளே மாரிட்டீங்க…
கிழவன்: எல்லாம் நம்ம பொண்டாட்டியால தான்… சரி நான் கிளம்புறேன். பஸ்க்கு நேரமாச்சு….
அவன் அங்கிருந்து கிளம்ப நான் என் பொண்டாட்டியிடம் மெக்கானிக் கொடுத்த ப்ராவை கொடுத்தேன்.
அவள்: எனங்க இது…
நான்: இதுவா குழந்தைக்கு பால் கொடுக்குற ப்ரா… அந்த மெக்கானிக் உன் மேல ஆசையா கொடுத்தது.
அவள்: எதுக்கு கொடுத்தாரு…
நான்: நீ அவன் குழந்தைக்கு பால் கொடுக்குறத பாக்கனுமா…
அவள்: சீ… சீ… நான் அதெல்லாம் அப்பவே விட்டுட்டேன்… அதெல்லாம் முடியாது…
நான்: நானும் முடியாதுனு தான் சொன்னேன் அவன் என் கால்லுல விழுந்து கெஞ்ச ஆரம்பிச்சிட்டான்… ஓக்கலாம் மாட்டானாம் பாக்க மட்டும் தான்…

Nice story and end