சிறிது நேரம் கழித்து வாசுவின் அப்பா ராஜா வரும் சத்தம் கேட்டது. அனு கதவை திறந்தால். ராஜாவிடம் எதும் பேசாமல் சமையலறைக்கு சென்றால். அனைவருக்கும் சாப்பாடு எடுத்து வைத்தால். வாசு சாப்பிட வெளியில் வரவில்லை. ராஜாவும் அணுவும் சாப்பிட்டுவிட்டு தங்களுடைய அறையில் போய் படுத்துக்கொண்டனர்.அனு தூங்காமல் நடந்ததையே நனைய்துகொண்டிருந்தால். வாசு செய்தது தவறு தான். ஆனாலும் நமக்காக தானே அப்படி செய்தான் போக போக சொல்லி புரிய வைப்போம் என்ற முடிவுக்கு வந்தால்.இரவு 11 மணி வாசு நிச்சயம் சாப்பிட்டிருக்க மாட்டான். அனு எழுந்து வாசுவின் அறை கதவை தட்டினால். வாசு எழுந்து வந்து கதவை திறந்தான். அனு வாசுவிடம் எதும் பேசாமல் வாசுவின் கையை பிடித்துக்கொண்டு நேராக டைனிங் டேபிலிள் உட்கார வைத்தால்.வாசுவிற்கு சாப்பாடு எடுத்து வைத்தால். சாப்பாடு வேணாம் என்பதுபோல் தலையை திருப்பிகொண்டான்.
அனு: நீ பண்ண வேலைக்கு நான் தான் கோச்சிக்கணும்..சாப்பிடாம எப்படி தூக்கம் வரும் ஒழுங்கா சாப்புட்டு போய் படு..
வாசு:எனக்கு வேணாம்.
அனு: நீ சொன்னத நான் புரிஞ்சிகிட்டேன். என் மேல தான் தப்பு. சாரி போதுமா..
வாசு சாப்பிடாமல் தட்டையே பார்த்துக்கொண்டிருந்தான். அனு தட்டை கையில் எடுத்து ஊட்டிவிட ஆரம்பித்தால். சற்று யோசித்து விட்டு வாசு ஊட்டிக்கொண்டான். இருவர் அவர் அவர் அறையில் போய் படுத்துக்கொண்டனர். மறுநாள் காலையில் எழுந்து அனு சமையலறையில் சமையல் செய்துகொண்டிருந்தால். வாசு எழுந்து நேராக சமையல் அறைக்கு சென்றான். அனு பின்னால் இருந்து கட்டிபிடித்தான். அனு வாசுவிடம் எதும் பேசாமல் அமைதியாக இருந்தாள்.
வாசு: மா சாரி மா என் மேல தன் தப்பு உங்களுக்கு பிடிக்காதத நா பண்ணிருக்க கூடாது அதனாளியும் தான நீங்க டென்ஷன் ஆகுறீங்க சாரி மா நா இனிமே அப்டி பண்ண மாட்டான்..
அனு எதும் பேசாமல் அமைதியாக இருந்தாள். வாசு சோகமாக போய் சோபாவில் உட்கார்ந்தான். அனு ஸ்கூலுக்கு கிளம்பி வாசலில் நின்றாள். வாசு அணுவையே பார்த்துக்கொண்டிருந்தான். வெளியில் போன அனு வாசு சோக முகத்தை பார்த்து ” நான் பிடிக்கலைனு சொல்லளியே அப்றம் ஏன் சாரு சோகமா இருக்காரு. எனக்காகனு சொன்னதுக்காக நா ஒதுக்குறேன். ஆனா இனிமே அப்படி பண்ணகூடாது”. வாசுவின் முகத்தில் இப்பொது லேசான சிரிப்பு. ஈவினிங் ஸ்கூல்ல வந்து கூட்டிட்டு போ. அனு ஸ்கூலுக்குள் நுழைந்ததும் லதா டீச்சர் எலெக்ஷன் டூட்டி பேப்பருடன் வந்தால். அதை பார்த்ததும் அனு அதிர்ந்தால்.
எலெக்ஷன் டூட்டி பேப்பரில் லதா மற்றும் அனுவிற்கும் மட்டும் ஒரு மலைவாழ் மக்கள் வசிக்கும் மலை பகுதியில் உள்ள ஒரு பள்ளியில் எலெக்ஷன் டூட்டி போட்டிருந்தனர்.இதற்கு முன்பு நடந்த எலெக்ஷனில் அங்கு டூட்டிக்கு சென்றவர்கள் விஷபூச்சி கடித்து ஒரு வாரம் மருத்துவமனையில் இருந்தனர். அதனால் அந்த பகுதிக்கு செல்ல அணைத்து டீச்சருக்கும் பயம். இந்த முறை அணுவும் லதாவும்.
அனு: சரிங்க லதா மிஸ் இன்னும் பத்து நாள் இருக்கு அதுக்குள்ள நம்ம டூட்டி வேற எங்காவது மாத்த முடியுமான்னு பாக்கறன்..
லதா: சரிங்க மிஸ். அந்த எடத்துக்கு குழந்தைய கூட்டிட்டு வர முடியாது எப்படியாவது மாத்திடுங்க மிஸ்..
அனு : கண்டிப்பா மிஸ்…
அணுவும் லதாவும் அவர்கள் வகுப்பறைக்கு சென்றனர். காலேஜில் வாசு நேற்று அம்மாக்கு கொடுத்த முத்தத்தை நினைத்துகொண்டிருந்தான். வாசு அனுவின் கோவத்தை குறைக்க முத்தம் கொடுத்திருந்தாலும்.அவனுக்குள் இருக்கும் அம்மா மீதானா காமத்தையும் அந்த முத்தத்தில் வெளிப்படுத்தினான்.அந்த முத்ததையே நினைத்துக் கொண்டிருந்ததில் அவனது சுன்னி லேசாக எழும்ப ஆரம்பித்தது.அப்போது தான் வாசு சுயநினைவுக்கு வந்தான். மறுபடியும் அவனுக்குள் அம்மா மீது ஏற்பட்டுள்ள இந்த காம எண்ணம் சரியா தவறா என்ற கேள்வி மறுபடியும் அவனுக்குள் வந்தது. நீண்ட நேரம் யோசித்துவிட்டு எண்ணத்தின் போக்கில் விட்டுவிடுவோம் என்ற நிலைக்கு வந்தான். மதியம் காலேஜில் எந்த வகுப்பும் இல்லாததால் வீட்டிற்கு கிளம்பினான். டிரஸ் மாத்திக்கொண்டு பெட்டில் படுத்துக்கொண்டே மொபைல் நோண்டிகொண்டிருந்தான். அப்படியே தூங்கிவிட்டான். ஓர் அறையில் வாசு அங்கும் இங்கும் டென்ஷனாக நடந்துகொண்டிருந்தான். அந்த அறையின் கதவு திறக்கும் சத்தம் கேட்டது. வாசு நடப்பதை நிறுத்திவிட்டு திரும்பி பார்த்தான். கதவை திறந்துகொண்டு அனு உள்ளே நுழைந்தால். சாம்பல் நிற சேலை கட்டிருந்தால் தலை நிறைய மல்லிகை பூ அவளது சேலை விலகி ஒரு பக்க முலை நன்றாகவே தெரிந்தது. இடுப்பு பகுதியிலும் அவளது சேலை விலகி அந்த வழவழப்பான இடுப்பு தெரிந்தது. இதையெல்லாம் பார்த்துக்கொண்டு அப்படியே நின்றுகொண்டிருந்தான் வாசு. அனு வாசுவின் பக்கத்தில் வந்து நின்றாள்.வாசு அவள் உதட்டை பார்த்தான். வாசு தன் உதட்டை பார்ப்பதை உணர்ந்த அனு நாக்கை வெளியில் நீட்டி உதட்டின் மீது சுழற்றினால். வாசுவிற்கு அதை பார்த்ததும் காமம் தலைக்கேறியது.அனு நாக்கை சுழட்டியதில் அவளது உதடுகள் எச்சிலால் ஈரமானது. அதை பார்த்ததும் வாசுவிற்கு நக்க வேண்டும் போல் இருந்தது. வாசுவின் பார்வை அப்படியே அவளது கழுத்திற்கு போனது. அவள் கழுத்து முழுவதும் வேர்வை துளிகள். கழுத்திலிருந்து ஒரு வேர்வை துளி மட்டும் மெதுவாக இறங்கி தன் அம்மாவின் முலை கோடுகளுக்கு நடுவில் நழுவி சென்றது. அங்கிருந்து அப்டியே அனுவின் சேலை ஒதுங்கி தெரிந்த அந்த ஒரு பக்க முலையை பார்த்தான். அந்த முலை அனு வாங்கும் மூச்சில் ஏறி இறங்கியது.அடுத்து வாசு எப்போதும் ரசிக்கும் அனுவின் அந்த வழவழப்பான இடுப்பு. இடுப்பை ரசித்து கொண்டிருந்த வாசுவின் முகத்தை அனு நிமிர்த்தினால். அப்போது தான் வாசு நினைவுக்கு வந்தான்.
அனு: என்ன வாசு ரொம்ப டென்ஷனா அங்கியும் இங்கியும் நடந்துட்டிருக்க..
வாசு: ஒன்னும் இல்ல மா காலேஜ்ல ப்ரெண்ட்ஸ் கூட சண்ட அதான்..
அனு: நா வேணுனா உன் டென்ஷனா குறைக்கட்டுமா..
வாசு: இல்ல.. இப்போ பரவால்ல மா..
அனு: அப்போ வேணாமா…
வாசு: என்னது மா..
அனு: அதான் டென்ஷன் இல்லனு சொல்லிட்டியே வேணா விடு..
வாசு: இல்லாம லேசா டென்ஷனா.. அதே யோசனையா தான் இருக்கு மா..
அனு வாசுவை பார்த்து லேசாக சிரித்தாள்.