உடைத்துப் போட்ட முட்டைக் கூடும், பிரித்த பிரட் துண்டும், பலாச்சுளை கொட்டைகளும் இருப்பதைப் பார்த்து அவளுக்கு ஓரளவுக்கு புரிந்து போனது. வினியின் சுண்ணியில் மஞ்சளாகவும், வெள்ளையாகவும் இருந்தது முட்டைதானா என நினைத்து ஒரேயடியாய் திகைத்துப் போனாள். ‘பூசணிக்குள் முட்டையை ஊத்தி ஆம்லெட்டுக்கு அடிக்கிற மாதிரி அடிச்சிட்டானே’ என நினைத்து சிரிப்பு வந்தாலும், ஆச்சரியத்தின் உச்சத்துக்குப் போனவள் மாடிக்குச் சென்று படுக்கையில் சாய்ந்தாள்.
நடந்த நிகழ்ச்சிகள் ஏதோ திகில் படம் பார்த்த அனுபவம் போல் இருக்க அவளுக்கு தூக்கவே வரவில்லை. “பூசணியையே இந்த பாடு படுத்துகிறானே….புண்டை கிடைத்தால் என்ன செய்வானோ?” என நினைக்க அவளுக்கு அடியில் குறு குறுப்பு ஏற்பட்டது. கைகளால் புண்டையை தடவி தேய்த்து விட்டாள். ஹாலில் வினி நிம்மதியாய் தூங்க ஆரம்பித்தான். அடுத்த நாள் சனிக்கிழமை முழுதும் ஷோபனாவால் ஆச்சரியத்தைக் கட்டுப் படுத்த முடியவில்லை. பாண்டியனிடம் இதைப் பற்றி சொல்லவா முடியும்? ஆபிஸ் தோழி அம்பிகாவிடம் சொல்லலாமா என்று யோசித்தாள். அடிக்கடி அவளுக்கு வினி அந்தப் பூசணியை வெறித்தனமாய் குத்திக் கொண்டு இருந்ததும், அவன் திரும்பும் போது தெரிந்த அந்தப் தடிமனான வழு வழு கருப்புக் கம்பும் தான் ஞாபகம் வந்தது. அவனுக்கு பரீட்சை இருக்கிறது. இந்த நேரத்தில் போய் அவன் நம் குரலைக் கேட்டுக் கொண்டே ஏதோ செய்கிறானே என நினைத்து கொஞ்சம் குழம்பினாள்.
அன்று அவளுக்கு அரை நாள் மட்டும் வேலை. மதியம் இரண்டு மணிக்கு வீட்டுக்கு வந்தாள். பாண்டியன் பெரும்பாலும் மாடியில் தான் இருப்பான். என்றாவது லாட்ஜுக்கு போக வேண்டும் என்றால் கம்பை ஊன்றியபடி ஆட்டோவில் போய் வருவான். கொஞ்சம் ரெஸ்ட் எடுத்து விட்டு மாலை நான்கு மணிக்கு அவள் படியிறங்கி கீழே வந்து போது அத்தையும், மாமாவும் டிவி பார்த்துக் கொண்டு இருந்தார்கள். இரண்டு பேருக்கும் வயது 60 ஆகிவிட்டதால் டிவி தான் முக்கிய பொழுது போக்கு. சமையல் அறைக்கு பக்கத்தில் இருந்த ஒரு சின்ன அறையில் சேரில் உட்கார்ந்து, போலிஸ் தேர்வுக்காக ஜெனரல் நாலெட்ஜ் புக் படித்துக் கொண்டு இருந்தான் வினி. பக்கத்தில் இருந்த மேஜையில் தலையணை போல் வேறு சில புத்தகங்களும் இருந்தன.
ஹாலில் இருந்த அத்தை அவளிடம், “என்னம்மா…சமைக்கப் போறியா?…மோர்க்குழம்பு பண்ணிடேன்..” என்றார். சரி என்றபடி கிச்சனுக்கு வரும் போது “வினி….படிக்கிறியா..காபியோ டீயோ வேணுமா?” என்றாள்.
அப்போது வினியின் பெரியப்பா “அவன் கழுதை மாதிரி வளர்ந்திட்டான். அவனுக்கு ஒரு டீயோ காபியோ கூட போட தெரியாதா?” என்று சலித்துக் கொண்டார். மருமகள் வெளியே சென்று மட்டும் இல்லாமல் வீட்டிலும் வேலை செய்கிறாள் என்று அவருக்கு அவள் மேல் இரக்கம் உண்டு. ஷோபனாவின் அத்தை “அவன் படிக்கிற மகராசன். அவனைப் போய்……அவன் சப்-இன்ஸ்பெக்டராகி, காக்கி சட்டை போட்டு, துப்பாக்கி எடுத்துட்டு ரெளடிகளை புரட்டி போடப் போறான்…அவனைப் போய்…டீ போடச் சொல்லிக்கிட்டு……” என்று வினிக்கு சப்போர்ட் செய்தாள்.
ஷோபனா, வினோத்திடம், “சப்-இன்ஸ்பெக்டர் சாரே….உங்களுக்கு காபியோ…சாயாயோ போடவா” என்று கிண்டலோடு கேட்டு சிரித்தாள். வினியும் போலியான அதிகாரத்தோடு ” ஒரு ஸ்ட்ராங் டீ. பால் கம்மியா. ஆனால் ஆடையில்லாத பால்” என்றதும் மனதுக்குள் ‘ஆடையில்லாத பாலா’ ‘இருடா….இப்பவே இந்த ஆட்டமா’ என்று சொல்லிக் கொண்டாள். சுற்று முற்றும் எதையோ தேடுவது போல் பாவனை செய்தவள், “அத்தை, இங்கே இருந்த பூசணியைக் காணோமே…எங்க வைச்சீங்க?” என்றாள்.