‘வேற என்னவாம்?’
‘ஒரு வாரத்துக்கு மேல ஆச்சுடி. ஐ மிஸ்டு யூ பேட்லி டியர்.’
‘புரியுது சிவா. அதான் இப்போ வந்து பாத்துட்ட இல்ல. அப்புறம் என்ன?’
‘நான் உன்னை பாத்து ஒரு வாரம் ஆச்சுனு சொல்லலடி.
அப்புறம்?’
(மெதுவான குரலில்) ‘உன்னை ஓத்து ஒரு வாரம் ஆச்சுடி.’
(அதிர்ச்சியுடன் தலையை குனிந்தாள்.) ‘ச்ச்சீய்ய்ய்.. பொறுக்கி. என்னடா இப்படி சொல்ற. போ. நான் போறேன்.’ (திரும்பி நடந்தாள்)
‘ஏய்ய் இருடி.’ (நானும் கூட நடந்தேன்.)
‘வேணாம் நான் போறேன்.
‘ஏன்டி?’ (யாருமறியாதவாறு கையைப் பிடித்தேன்)
(பதறியபடி கையை உதறிவிட்டு சுற்றும் முற்றும் பார்த்தாள்.) ‘என்ன சிவா இது. ப்ளீஸ். நீ போ. நான் போன் பண்றேன்.’
‘ப்ளீஸ் நீ சொல்லு. நான் போயிடுறேன்.’
‘என்ன சொல்ல?’
‘நெக்ஸ்ட் எப்போ னு சொல்லு’
‘போடா. அதெல்லாம் ஒன்னும் கிடையாது’
‘ப்ளீஸ் மாலு. ஒரு வாரமா காஞ்சு போயிருக்கேன்டி.’
‘ஐயோ. காலங்காத்தால ஸ்கூல்ல பேசுற பேச்ச பாரு. ப்ளீஸ் சிவா. நான் போகனும். விடு. போன்ல பேசுறேன்.’
‘ப்ளீஸ் சொல்லிட்டு போடி.’
(மெலிதான கோபத்துடன் நின்றாள்.) ‘என்னடா இப்படி பண்ற? அதான் நீ கேட்ட எல்லாம் குடுத்துட்டேனே. இன்னும் வேணும்னா எப்படி? போதும்.’
(எனக்கும் கோபம் வந்தது. லேசாக குரலை உயர்த்தி) ‘என்னடி ஒரு தடவ குடுத்த போதுமா? நீ முழுக்க முழுக்க எனக்கு சொந்தம். உன்னை எத்தன தடவ வேணா எப்படி வேணா நான் அனுபவிப்பேன்.’
(அவள் பதறினாள். கெஞ்சும் குரலில்) அய்யோ சிவா.. டோன்ட் ஷவுட். ப்ளீஸ். ஐ அன்டர்ஸ்டேன்ட் யுவர் பீலிங்ஸ். ஐ வில் கால் யூ. ப்ளீஸ் லீவ் மீ நௌ.’
‘ஐ அன்டர்ஸ்டேன்ட் யூ மாலதி. ப்ளீஸ். நீ இல்லாம என்னால இருக்க முடியல. புரிஞ்சுக்கோ.’
‘புரியுது சிவா. அதான் போன்ல அடிக்கடி தரேனே. அப்புறம் என்ன?’
‘போடீங்க.. போன்ல பண்றது ஒரு ரிலாக்சேசன். ரியல்ல பண்ணாத்தான்டி அடங்கும்.’
‘வேணாம் சிவா. இப்போ எல்லாம் முடியாது. அவரு கொஞ்சம் கொஞ்சம் நடக்க ஆரம்பிச்சுட்டாரு.’
‘ஏய். லூசு. அவரு நடக்க ஆரம்பிச்சது எனக்கும் சந்தோசம்தான். ஆனா எனக்கு எப்படியாவது நீ வேணும். ப்ளீஸ்.’
‘எப்படிடா? சான்சே இல்ல.’
(நான் அவள் கணகளை கூர்ந்து பார்த்தேன். லேசாக தயங்கியபடி சொன்னேன்.) ‘வெளில எங்கயாவது…’
(அவள் அதிர்ச்சியுடன் நிமிர்ந்து பார்த்தாள்.) ‘வாட். வாட் டூ யூ மீன்?’
‘இல்லடி.. வீட்ல ரிஸ்க்னு சொன்ன. அதான் வெளில எங்கயாவது மீட் பண்ணலாம்னு கேட்டேன்.’
(கோபத்துடன் அதிர்ந்தாள்.) ‘ச்சீ. என்ன விளையாடுறியா? என்னை அவ்வளவு மோசமா நினைச்சிட்டியா? லாட்ஜ்ல வந்து உன் கூட இருக்க சொல்றியா?’ (மாலதியின் கண்கள் கலங்கத் தொடங்கியது.
(நான் அவளை சமாதானம் செய்வதற்காக மெலிதான குரலில் பணிந்து பேசினேன்.) ‘இல்ல மாலு.. நான் லாட்ஜ்க்கு எல்லாம் கூப்பிடல. வேற எங்கயாவது மீட் பண்ணலாம்னுதான் கேட்டேன்.’
‘எங்கயும் வேணாம். போ முதல்ல. நான் கிளாசுக்கு போகனும்.’ (ஒரு கண்ணைத் துடைத்தாள்.)
‘சாரிடி. உன்னை ஹர்ட் பண்றதுக்கா நான் இப்படி சொல்லல. உன் மேல உள்ள ஆசைலதான் கேட்டேன். தப்புனா மன்னிச்சுடு.’
‘போ சிவா. எனக்கு மனசே சரியில்ல. நான் தப்பு மேல தப்பு பண்ணிட்டிருக்கேன்னு தோனுது. என்னை விட்டுடேன் ப்ளீஸ்.’
‘ஏன்டி இப்படி பேசுற?’
‘ப்ளீஸ் சிவா. இது எங்க போயி முடியும்னு தெரியல. பயமா இருக்கு. ப்ளீஸ். நாம இதோட நிறுத்திக்கலாம் சிவா.’
‘என்னடி இதான் உன்னோட முடிவா?’
‘ம்ம்ம்’
(நான் ஏமாற்றத்துடன் மெலிதான குரலில்) ‘உன் கூட பழகாம என்னால இருக்க முடியாதுடி. உன்னால முடியுமா?’
‘முடியனும் சிவா. என்னோட பேமிலி, உன்னோட பியூச்சர் இதுக்காக நாம இதை ஸேக்ரிபைஸ் பண்ணித்தான் ஆகனும்.’
‘இத பாருடி. உன்னோட லைப்ல எந்தப் பிரச்சினையும் வர்ற மாதிரி நான் நடந்துக்க மாட்டேன். உனக்கு பிடிக்கலேனா கண்டிப்பா நான் உன் கூட பழகுறத நிறுத்திடுவேன்.’
‘பிடிக்கலேன்னு இல்ல சிவா. வேணாம்னு தான் நான் சொல்றேன். ப்ளீஸ் டோன்ட் மிஸ்டேக் மீ.’
‘ஓகே ஓகே. இனிமே உனக்கு நான் கால் பண்ண மாட்டேன். பேச மாட்டேன். உன்னை பாக்கவே வரமாட்டேன். போதுமா?’
(மாலதியின் கண்கள் கலங்கியது.) ‘நான் ஒன்னும் மொத்தமா என் கூட பழக வேணாம்னு சொல்லல. இந்த மாதிரி ரிலேசன்ஷிப் வேணாம்னுதான் சொன்னேன். ஒரு பிரண்டா என் கூட பழகலாம்.’
‘நோ மாலதி. என்னால மனசுல ஒன்ன வெச்சு வெளில பிரண்டா எல்லாம் நடிக்க முடியாது. சோ நாம பிரிஞ்சிடுறதுதான் நல்லது.’
‘ஏன்டா இப்படி பேசுற?’ (சுற்றும் முற்றும் பார்த்துவிட்டு கண்களைத் துடைத்தாள்.) ‘சரி. உனக்கு பிரண்டா பழக விருப்பம் இல்லேனா விடு. நீ சொல்ற படி நாம பிரிஞ்சிடலாம்.’
‘ம்ம்ம்.’
சிறிது நேரம் இருவரும் எதுவும் பேசவில்லை. நான்தான் அந்த மவுனத்தை உடைத்தேன்.
‘மாலதி..’
‘ம்ம்ம்.’
‘உன்னை என்னால லைப்ல மறக்க முடியாது.’
‘என்னாலயும்தான்.’
‘ஒன்னு சொன்னா கோபப்படக் கூடாது.’
‘சொல்லு.’
‘இவ்வளவு நாள் நாம பழகினதுக்காக ஒன்னு கேக்கலாமா?’
‘கேளுடா.’
‘உனக்கு பிடிக்கலேனா ஓபனா சொல்லிடு.’
‘ம்ம்ம்’
‘நாம பிரியிறதுக்கு முன்னால கடைசியா எனக்கு ஒரு ஆசை.’
‘என்ன சொல்லு சிவா’
‘நிறைவேத்துவியா?’
‘சரி சொல்லு சிவா. என்ன வேணும்?’
‘நீதான் வேணும்.’
(நிமிர்ந்து பார்த்தாள்.) ‘அய்யோ மறுபடியும் ஆரம்பிச்சிட்டியா?’
‘இல்ல. உனக்கு வேணாம்னா ஓகே. நோ ப்ராப்ளம்.’
‘சிவா.. உன்னை எனக்கு புரியுது. பட் இது வேணாமே ப்ளீஸ்.’
‘ஓகே. கூல் மாலதி. நான் போறேன். இனிமேல் உன்னை நான் டிஸ்டர்ப் பண்ண மாட்டேன்.’
‘………..’
‘குட் பை பார் எவர் மாலதி.’