மேடம் 5 213

‘வாட் கோபமா?’
‘ம்ம்ம்.. நீ என் மேல உரிமையா கோபப்படும் போது எனக்கு சந்தோசமா இருக்கும். உன்னோட கோபத்துல என் மேல இருக்குற அன்பும் அக்கறையும் தெரியும். ஆனா கோபப்பட்டா ரொம்ப அசிங்கமா திட்டுற. அதான் ஒரு மாதிரி இருக்கும்.’
‘ம்ம்ம்.. சாரிடி.. கோபம் வரும் போது தானா வந்திடுது..’
‘சில சமயம் பயமா இருக்கும். எனக்கு அழுகையே வந்துடும்.’
‘அடிப்பாவி.. உன்கிட்ட நான் இன்னும் முழுசா கோபப்பட்டதேயில்லடி.’
‘போடா.. ரொம்ப கோபப்பட்டேனா அழுதுடுவேன்.’
‘ஓகே ஓகே கூல் மை டியர்.’
‘ம்ம்ம்.. நேரமாச்சு சிவா.. நான் போகவா?’
‘ஏன்டி.. அதுக்குள்ளவா?’
‘ஏய்.. இப்பவே ரொம்ப நேரமாச்சு. அவரு முழிச்சுட்டா டவுட் வந்திடும். நான் போறேன். ப்ளீஸ்.’
‘இருடி.. அஞ்சு நிமிசம். ப்ளீஸ்.’
‘ம்ம்ம். சொல்லு.’
‘மால்லு..’
‘சீக்கிரம் சொல்லுடா..’
‘போடி முன்டம். போ போயி நல்லா தூங்கு.’
‘ஏய்ய்.. என்னடா இப்படி சொல்ற. கோபப்படாத. (கெஞ்சும் குரலில் சொன்னாள்.)
‘பின்ன என்னடி? ஆசையா பேசுனா போறேன் போறேன்னு சொன்னா கோபம் வராதா?’
‘ஐய்ய.. இவருக்கென்ன ஆம்பள. நாங்க அப்படியா? என் நிலைமைய புரிஞ்சுக்கவே மாட்டியா?’
‘எனக்கு புரியுதுடி. ஆனா இங்க உன் கொழுந்தன்தான் புரியாம நட்டமா நிக்கிறார். நான் என்ன செய்ய?’
(வெட்கத்துடன்) ‘ஐயோ சீ போ சிவா..’
‘இப்பவே மதினி வேணுமாம். அடம் புடிக்கிறார்.’ (விறைத்த சுண்ணியை கையில் பிடித்து தடவினேன்.)
(வெட்கம் கலந்த குறும்புடன்) ‘ஆமா.. அவருக்கு கொஞ்சம் கூட வெவஸ்தையே கிடையாது. நேரங்கெட்ட நேரத்துல வேணும் வேணும்னா எங்க போறதாம்?’
‘ஏய். ஏதாவது செய்யுடி..’ (என் குரல் கிறங்கியது)
‘போ சிவா.. நான் என்ன செய்ய முடியும்?’
‘ஏன்டி செய்ய முடியாதா?’
‘சீ போடா நான் கிச்சன்ல இருக்கேன். இப்ப எப்படி?’
‘ப்ளீஸ்டி..’
‘என்ன்னடா இது? இப்ப என்ன செய்யனும்?’
‘உன்னை ஓக்கனும்?’
‘ஸ்ஸ்ஸ்.. ச்சீ இப்ப வேணாம்டா.’
‘வேணும்டி..’
‘அவளுக முழிச்சிட்டா சந்தேகம் வரும்டா.’
(மெலிதான அரட்டலுடன்) ‘அதெல்லாம் ஒன்னும் ஆகாது. வாடி’
‘ம்ம்ம். என்னமோ பண்ணு. சீக்கிரமா என்னை விட்டா சரி.’
‘ம்ம்ம். தட்ஸ் குட் மை டியர்.’
‘ஆமா இதுக்கு ஒன்னும் குறைச்சல் இல்ல. இப்ப நான் என்ன பண்ணனும் சொல்லு பொறுக்கி.’
‘நைட்டியையும் பாவாடையையும் தூக்கிட்டு நில்லுடி.’
‘ச்சீ.. அவ்வளவு அவசரமா மச்சானுக்கு?’ (மாலதியின் குரலில் லேசான சிலிர்ப்பு தெரிந்தது.)

நான் எங்கடி அவசரப்பட்டேன். நீதான் போகனும் போகனும்னு பறக்கிற.’
‘ம்ம்ம். என்ன செய்யிறது. ஹஸ்பன்டுக்கு தெரியாம இப்படி கிச்சன்ல லவ்வர் கிட்ட மாட்டிகிட்டு முழிக்கிறேன். என் நிலைமை எனக்குதான் தெரியும்.’
‘ஹாஹாஹா.. பாவாடைக்குள்ள என்னடி போட்டிருக்க?’
‘ஒன்னும் போடல பொறுக்கி. இதைத்தான எதிர்பார்த்த.’
‘ம்ம்ம்ம்ம்.. யெஸ்ஸ் டார்லிங்.’
‘ம்ம்ம்ம்’ (அவளின் சூடான பெருமூச்சு என் காதில் கேட்டது.)
‘ஏய்ய் முன்டம். பாவாடைய தூக்கிட்டு புண்டைய காட்டுடி.’
‘ஏய்ய். ச்சீ.. போடா. இப்படி பேசுற.’
‘காட்டுடி நாயே.’
‘போ பொறுக்கி.. இப்படி திட்டுனா ஒன்னும் கிடைக்காது.’
‘ஓகே. ஓகே கூல் ஹனி. ஷோ யுவர் ஸ்வீட் புஸ்ஸி.’
‘ம்ம்ம். தூக்கிட்டுதான் நிக்கிறேன் பொறுக்கி.’
‘வாவ்வ்.. சோ ஸ்வீட்ட்’
‘ம்ம்ம்ம்ம்ம்….’
‘இங்க ஒருத்தர் உன் புண்டையவே குறிபாத்துகிட்டு நிக்கிறார்டி.’
‘ச்ச்சீய்ய்.. சாருக்கு இப்போ என்ன வேணுமாம்?’
‘அப்படியே உன் ஓட்டைக்குள்ள போயி ஓக்கனுமாம்.’
‘அய்ய.. அதான் முடிவு பண்ணிட்டாருல்ல.. அப்புறம் என்ன மொறச்சு பாத்துகிட்டு. வர வேண்டியதானே?’
‘ம்ம்ம்.. மால்லு.’
‘சொல்லு சிவா..’
‘குனிஞ்சு நில்லுடி.’
‘வாட்? குனிஞ்சுனா எப்படிப்பா?’
‘எனக்கு குண்டிய காட்டி நில்லுடி.’
‘போ சிவா. இப்படியே பண்ணு.’
‘நீ நிக்கிறது அவ்வளவு வசதியா இல்லடி.’
‘அய்யோடா.. அதான் நேத்து காலைல படிக்கட்டுல நிக்கும்போது மட்டும் வசதியா இருந்துச்சாக்கும்?’