(அவள் கூச்சத்தில் நெளிந்தபடி) ‘ஐயோ ராமாõ.. இந்த பொறுக்கி கிட்ட மாட்டிகிட்டு நான் முழிக்கிறேன்..’
‘ஹாஹா.. ஏய் மாலு..’
‘ம்ம்ம்.. என்ன?’
‘பண்ணவா?’
‘என்னது? சும்மா இருடா..’
‘இப்பவே பண்ணனும் போல இருக்குடி..’ (என் இரண்டு விரல்கள் அவளின் புண்டையில் நுழைந்திருந்தன.)
‘சும்மா விளையாடாத சிவா.. ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்… அவரு இந்த நிலைமல இருக்கும் போது நாம இப்படி பண்றதே பெரிய பாவம்ம்ம். வேணாம்..’
‘ப்ளீஸ்ஸ்டி..’
‘நோ சிவாõ என்னைப் புரிஞ்சுக்கோ..’
‘என் பீலிங்ஸ் நீ புரிஞ்சுக்கோடி..’ (அவளின் பருப்பை நிமிண்டினேன்.)
‘புரியுது சிவ்வ்வ்வா. ஏய்ய்.. ஆங்ங்ங். ஸ்ஸ்ஸ்…சிவாõõõõ.. உனக்காக இவ்வளவு பெரிய ரிஸ்க் எல்ல்ல்லாம் நான் எடுக்க்க்கல்ல்லயா.. ம்மம்ம்..
ம்ம்ம்ம்..’ (என் விரல்கள் அவளின் அந்தரங்கப் பருப்பை கவ்வி இழுத்து விளையாடின.)
‘எந்தப் பொம்பளையும் இவ்வ்வளவ்வ்வு பெரிய பாவத்த்த செய்ய மாட்டாõ சிவாõ. ஆனா நான் வெக்கமில்லாம இப்படியெல்லாம் பண்ணிட்ட்ட்டு இருக்க்கேன்ன்ன்.. ஏய்ய்.. மெதுவ்வ்வாடாõ வலிக்குது…ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்..
ம்ம்ம்ம்..’ (என் விரல்கள் ஒவ்வொன்றாக மாறி மாறி அவளுடைய புண்டைக்குள் சென்று சென்று வரத் தொடங்கின.)
‘உன்னை என்னால தவிர்க்கவும் முடியல. ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்.. தடுக்கவும் முடியல. சிவா.. உண்மையிலேயே நான் உன்னை எவ்வளவு ம்ம்ம் அம்ம்மமாõõ… நேசிக்கிறேன்ன்ன் தெரியுமா..’
‘தெரியும்டி முன்டம்..’
‘அப்புறம் என்ன்ன்னடாõ.. என் பொசிசன் புரிஞ்சுக்கோ.. அம்ம்மமாõடி.. மெதுவ்வ்வா சிவாõõ… ஆங்ங்…’
‘ம்ம்ம்..’ (என் இரண்டு விரல்கள் ஒன்றாக உள்ளே சென்றன. நான் அவற்றை மெதுவாக உள்ளே விட்டு விட்டு எடுத்தேன். அவளும் தொடைகளை விரித்திருந்தாள். நான் வெறியுடன் விரல்களை உள்ளே நுழைத்து நுழைத்து எடுத்தேன்.)
‘சிவாõõ.. பயமா இருக்கு சிவாõõ.. அவரு வந்துடப் போறாõரு.. ஸ்ஸ்ஸ்அம்ம்ம்மாõõõ.. சிவ்வ்வாõõõ…
‘வர மாட்டாருடி.. அவரு எப்படி வர முடியும்?’ (என் விரல்கள் வெறித்தனமாக இயங்கிக் கொண்டிருந்தன.)
‘ம்ம்ம்ம்… சிவ்வ்வ்வாõõõõ… ஏண்டாõ என்னை இப்படி படுத்த்த்துற… ஸ்ஸ்ஸஆஆஆ…’
‘ம்ம்மாலு…. ம்ம்ம்ம்’
‘ம்ம்வ்வ்வ்…’ (உதடுகளைக் கடித்துக் கொண்டாள். என் கையை இறுக்கிப் பிடித்திருந்தாள்.) ‘சிவ்வ்வாõõ ஐ லவ்வ் யூடாõõ … கையை எடுக்காத.. ப்ளீஸ்ஸ்.. எனக்கு என்ன்ன்னவோ பண்ணுதும்ம்மமாõõடி….’ (அவள் உடல் குலுங்கியது.)
நான் வேகத்தைக் கூட்டினேன். அவள் துடித்தாள். அவள் உடல் சிலிர்த்தது. நெளிந்தாள். அவள் அடைந்த உச்சகட்டம் என் விரல்களை நனைத்து பேண்டியைத் தாண்டி தொடைகளில் வழிந்தது. அவசரமாக என் கையை விலக்கிவிட்டு ஆடைகளை சரி செய்து கொண்டு பாத்ரூமுக்குள் சென்று கதவை அடைத்தாள்.
மணி ஒன்பதாகி விட்டிருந்தது. ‘ரொம்ப நேரமாச்சு சாப்பிட்டு விட்டு போ’ என்று சொன்ன மாலதி சூடாக சாதம் வைத்து பரிமாறினாள். நான் சாப்பிடப் போகும் போது குறும்புடன் பார்த்தபடி கேட்டாள். ‘கையை கழுவிட்டியா?’ நான் சிரித்துக் கொண்டேன். அப்போது ஆர்த்தி ஸ்கூல் டீச்சரிடமிருந்து போன் வந்தது. பிக்னிக் தாமதமாகி விட்டதாகவும் வருவதற்கு இரவு பத்து மணிக்கு மேலாகி விடும் என்றும் கூறினார்கள். மாலதி எரிச்சலைடந்தாள். ‘சே என்ன மேனேஜ்மென்ட். பத்து மணிக்கு மேல பொம்பளைப் புள்ளைகள கொண்டு வந்து விட்டா எப்படி வீட்டுக்கு வர முடியும்’ என்று புலம்பிய படி கணவரிடம் சென்று விஷயத்தைத் தெரிவித்தாள்.
நான் சாப்பிட்டுவிட்டு எழுந்தேன். அதற்குள் கணவரிடம் பேசிவிட்டு வந்த மாலதி, என்னிடம் ‘சிவா.. ஒரு ஹெல்ப் பண்ண முடியுமா?’ என்றாள்.
‘என்ன மாலதி?’
‘பிள்ளைங்கள கூப்பிட இவரால போக முடியாது. நானும் அந்த நேரத்துல போயிட்டு வரமுடியாது. அதனால உனக்கு சிரமம் இல்லேனா, நீ போயி கூப்பிட்டுட்டு வரமுடியுமா? அவர்கிட்ட சொன்னேன். உன்கிட்ட கேட்டுப்பாருனு சொன்னார்.’
(நான் யோசித்து விட்டு) ‘சரி எனக்கு ஒன்னும் பிரச்சினை இல்ல. நான் போய் கூட்டிட்டு வரேன்.’
(அவள் மகிழ்ச்சியுடன்) ‘ரொம்ப தேங்ஸ் சிவா.’
சிறிது நேரம் டிவி பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன். மாலதி கணவருக்கு சாப்பாடு கொடுத்துவிட்டு பின்னர் அவளும் சாப்பிட்டாள். பின்னர் பாத்திரங்களைக் கழுவச் சென்றுவிட்டாள். அரைமணி நேரம் கழித்து நான் கிளம்பிச் சென்றேன்.
ஸ்கூலில் காத்திருந்தேன். பிக்னிக் சென்ற பஸ் வருவதற்கு இன்னும் தாமதமானது. பதினோரு மணிக்குத்தான் வந்தது. ஆர்த்தியையும் கவுசியையும் வண்டியில் அமர்த்தி வீட்டுக்குத் திரும்பினேன். வீட்டுக்கு வர பதினொன்றரையானது. சேலையிலிருந்து நைட்டிக்கு மாறியிருந்த மாலதி கடுகடுப்புடன் மகள்களிடம், ‘நல்லா பிக்னிக் போனீங்கடி.. பாதி ராத்திரில கொண்டு வந்து விட்டுகிட்டு.. என்ன ஸ்கூலோ.. சே..’ என்று புலம்பினாள். ‘போயி கை, கால் எல்லாம் அலம்பிட்டு வந்து சாப்பிடுங்க’ என்று பரபரத்தாள். ‘சாப்பாடு எல்லாம் அரேன்ஜ் பண்ணிருந்தாங்கம்மா. சாப்பிட்டுட்டோம்.’ என்று சொல்லிக் கொண்டே கவுசி கொட்டாவி விட்டாள். ‘ம்ம்.. சரி டிரஸ் சேஞ்ச் பண்ணிட்டு படுங்க’ என்று சொல்லிவிட்டு எனக்கு டம்ளரில் பால் கொண்டு வந்தாள். நான் குடித்து விட்டு கிளம்பினேன். அவள் தடுத்தாள்.
‘இரு சிவா மணி பன்னண்டாச்சு.. இனிமே எங்கிட்டு போவ.. இருந்து காலைல போலாம்..’
‘இல்ல மாலதி.. பரவால்ல. நான் போயிடுவேன்.’
‘ஏய்.. ரொம்ப நேரமாயிடுச்சு.. அவரும் உன்னை இருந்துட்டு காலைல போகச் சொல்லுனு சொன்னார்.’
நான் தயங்கினேன். பின்னர் ‘சரி’ என்று சொல்லிவிட்டு வீட்டுக்கு போன் செய்து ‘நைட் வரமுடியாது’ என்று சொல்லிவிட்டு சோபாவில் உட்கார்ந்தேன். ஆர்த்தியிடம் எனக்கு ஒரு கைலி கொடுத்தனுப்பினாள். நான் அதை அணிந்து கொண்டு ஒரு புத்தகத்தை எடுத்து புரட்டினேன். மாலதி மகள்களைப் படுக்க வைத்துவிட்டு வந்து ‘நீ எங்க படுத்துக்குறே?’ என்று கேட்டாள். ‘நான் இந்த சோபாவிலேயே படுத்துக்குறேன்’ என்றேன். ‘இதுலயா?’ என்று கேட்டவளிடம், ‘நோ ப்ராப்ளம்.. எனக்கு இதுவே போதும்’ என்றேன். அவள் உள்ளே சென்று ஒரு தலையணையும், போர்வையும் கொண்டு வந்து தந்தாள். பின்னர் கிச்சனை கிளீன் செய்துவிட்டு வந்து ‘குட்நைட்’ சொன்னாள். நான் அவளைக் கூர்ந்து பார்த்தேன். பச்சை நிற ஷைனிங் கிளாத் நைட்டியில் செக்சியாக இருந்தாள். அவள் பார்வை என்னைச் சந்திக்கத் தடுமாறியது. ‘லைட்டை அணைச்சுக்கோ’ என்று கூறிவிட்டு பெட்ரூமுக்குள் சென்று கதவைச் சாத்தினாள்.
நான் சட்டையைக் கழற்றிவிட்டு பனியனுடன் லைட்டை அணைத்துவிட்டுப் படுத்தேன். உறக்கமே வரவில்லை. மணி பனிரென்டரையாகியிருந்தது. மாலதியைப் பார்க்க வேண்டும் போலிருந்தது. அவள் தூங்கியிருப்பாளா என்று யோசித்தபடி படுத்திருந்தேன். எனக்கு விறைத்தது. ஜட்டியைக் கழட்டி சோபாவின் மேல் போட்டுவிட்டு கைலியோடு தடவினேன். செல்லை எடுத்து மெசேஜ் அனுப்பினேன்.
‘மாலதி.. என்ன செய்யிர? தூங்கிட்டியா?’
எதிர்பார்த்தபடி உடனே ரிப்ளை வந்தது. ‘இல்ல சிவா..’
‘ஏன்?’
‘இன்னும் தூக்கம் வரல. நீ தூங்கலையா?’
‘இல்லடி.. உன் நினைவா இருக்கு. அவரு தூங்கிட்டாரா?’
‘ம்ம்ம்..’
‘மாலு..’
‘ம்ம்’
‘உன்னைப் பாக்கனும் போல இருக்குடி.’
‘போ சிவா.. சும்மா இரு..’
‘உனக்கு என்னை பாக்கனும் போல இல்லையா?’
‘போ.. எனக்கு ஆச்சரியமா இருக்கு.. என் வீட்ல நைட் ஸ்டே பண்ற அளவுக்கு வந்துட்ட.. எங்க பேமிலில ஒருத்தன் மாதிரி ஆயிட்ட. சந்தோசமா இருக்கு சிவா.’
‘ம்ம்ம்.. மால்லு…’
‘ம்ம் என்னடா?’
‘பாக்கனும் போல இருக்குடி.’
‘சும்மா இரு சிவா.. தூங்கு’
‘நான் தூங்கினாலும் இங்க ஒன்னு உன்னைப் பாக்கனும்னு கைலிக்குள்ள துடிக்குதுடி.’
‘ஐயோ.. ச்சீய்ய்.. போடா’
‘மாலுக்குட்டி..’
‘சொல்லுடா’
‘வர முடியாதா?’
‘ஏய்ய்.. என்ன விளையாடுறியா? இந்த நேரத்துல எப்படி வரமுடியும். சும்மா தூங்கு.’