சுற்றி முற்றும் பார்த்தேன் யாரும் இல்லை. நானும் என் கைகளால் அவளை அணைத்தேன். என் கைகளால் அவளின் முதுகை சுற்றி அணைத்தேன். அவள் கைகள் என் இடுப்பை சுற்றி இருந்தது. நான் என் அணைப்பை இறுக்க அவள் மார்புகள் என் மார்புக்கும் வயிற்றுக்கும் இடையில் உள்ள இடத்தில் அழுத்தியது. ஒரு பெண்ணின் முதல் ஸ்பரிசத்தை தாங்க முடியாத என் தம்பி சற்று விடைக்க, என் தங்கை என்னை விட்டு விலகினாள். எதனால் என்று எனக்கு தெரியவில்லை. நான் இறுக்கி அணைத்தனால அல்லது என் தம்பி விடைப்பை உணர்ந்ததனாலோ தெரியவில்லை.
நான் அவள் முகத்தை பார்த்தேன், கண்களில் நீர் குறைத்து இருந்தது முகத்தில் ஆச்சரியமும் அதிர்ச்சியும் கலந்து இருந்தது. பின் என்னை பார்த்து “தேங்க்ஸ் டா” என்று சொல்லி விட்டு முகம் கழுவ சென்றாள். நானும் பாத்ரூம் சென்று கொஞ்சம் ரிலாக்ஸ் ஆகி வெளியே வந்தேன். சத்யா ரயில் படிக்கட்டு பக்கத்துல நின்னுக்கிட்டு இருந்தாள். சத்தம் கேட்டு திரும்பி என்னை பார்த்தாள், நான் தான் என்று தெரிந்ததும் என்னை பார்த்து சிரித்தாள். கண்களில் ஆனந்தம் உதட்டில் சிரிப்புடன் அவள் முகத்தை பார்க்கும்போது தேவதை போல் தெரிந்தாள். நானும் அவளை பார்த்து சிரித்தேன். பின் அவள் வலது கையை என்னை நோக்கி நீட்ட நான் என் இடது கையால் அவள் கையுடன் கோர்த்து கொண்டு அவள் அருகில் சென்று நின்றேன். அவள் கண்ணிலும் உதட்டிலும் அதே உணர்வுடன் நிற்க நான் அவளிடம்
சீனு: மணி 10 ஆச்சு, தூங்க போலாமா
சத்யா: எனக்கு தூக்கம் வரல இன்னும் கொஞ்ச நேரம் இப்படியே நிக்கலாமா, காற்று நல்லா இருக்கு
சீனு: ஹ்ம் சரி
கைகள் பிணைய தோள்கள் உரச காற்று வாங்கி கொண்டு இருந்தோம். அவ்வப்போது அந்த வழியில் வந்தவர்கள் எங்களை பார்த்து கொண்டு போனார்கள். ஆனால் நாங்கள் அதை கண்டுகொள்ளவில்லை.
சீனு: கேக்கணும்னு நெனச்சேன், இது நாள் வரைக்கும் நான் எப்படி நடந்துக்கிட்டேன்னு சொன்ன இப்போ என்ன வித்தியாசமா இருந்ததுனு நீ சொல்லவே இல்ல.
சத்யா: அப்பாடி இப்போவாவது கேக்கணும்னு தோணுச்சே என் செல்ல அண்ணனுக்கு
சீனு: என்னது செல்லம்மா
சத்யா: என் செல்ல அண்ணன்
என்று சொல்லி என் கன்னத்தை கிள்ளினாள்
சீனு: போதும் டி கொஞ்சினது சொல்லு
என்று சொல்லி என் கன்னத்தை தடவினேன்
சத்யா: எனக்கு போதாது என்று மீண்டும் கொஞ்சினாள்
சீனு: இனி ஒன்னாதான இருக்க போறோம் அப்புறம் கொஞ்சிக்கோ இப்போ சொல்லு
சத்யா: ஹ்ம் சரி ஒரு நிமிஷம் (சற்று கோபத்துடன்)
ரயில் படிக்கட்டு கதவை அடைத்துவிட்டு என்னை நோக்கி திரும்பினாள். அந்த நேரம் ஆள் நடமாட்டம் சற்று குறைந்து இருந்தது. பயணிகள் ஒவ்வொருவராக தூங்க ஆரம்பித்தார்கள்.
சத்யா: நாம வீட்ல இருந்து கிளம்பும் போது நீதான் என்னோட பை எல்லாம் கொண்டு போய் ஆட்டோல வெச்ச
சீனு: இதுல என்ன டி இருக்கு
சத்யா: டேய் இதுக்கு முன்னாடி நீ என்ன ஒரு ஆளா கூட மதிச்சது இல்ல அப்புறம் எப்படி என் பை எல்லாம் உன் கண்ணுக்கு தெரியும். நான் தான் தூக்கிட்டு வருவேன்
சீனு: ஹ்ம் சரி சரி அப்பறோம்
சத்யா: நாம ஆட்டோல வரும்போது என் துப்பட்டா கொஞ்சம் மேல ஏறி இருந்தது, அத அந்த ஆட்டோ டிரைவர் பார்த்துட்டு இருந்தான். நான் அத கவனிக்கல ஆனா நீ அத கவனிச்சு என் துப்பட்டாவ நீயே சரி செஞ்சது
Story super ah irukku
Paathila niruthama mulusa mudiyunga nanba