ஹொலிடேய் 144

அர்ச்சனாவிற்கு பேரானந்தம் ஏனெனில் இன்னும் மூணு நாளைக்கு மனோவோட ஜாலியா இருக்கலாம் ராதாவின் தொந்தரவு இல்லாமல் என்று , ஆனால் அடுத்த சில மனி நேரங்களில் அமுதனுக்தும் ஒரு போன் வந்தது. அதாவது அர்ச்சனாவின் அம்மாவுக்கு அர்ச்னாவை பார்க்க வேண்டுமாம் உடம்பு சரியில்லாமல் இருந்தவளுக்கு அவளை பார்க்க வேண்டும் என்ற ஆவல் இருந்ததால் அர்ச்னாவின் அண்ணண் கதிர்வேலன் அமுதனுக்கா போன் பன்னி சொல்ல , இப்போது ஜெய்க்கு பெரும் ஏமாற்றமாக இருக்க , அய்அய்யோ இவளும் போய்ட்டா ,நம்ம என்ன பன்னுறதுனு முழிக்க?

அப்போது அமுதன் ஜெய்யை கூப்பிட்டு ” ஜெய் எனக்கு ஒரு ஹெல்ப்டா”

” சொல்லுடா ‘

“இல்ல! அர்ச்னாவ அவ அம்மா வீட்டுக்கு கூட்டிட்டு போகனும் இன்னிக்கு நைட்டு லோட் வருது ,அதுனால நான் அவக்கூட போக முடியாது அது நால விடியற்காலை நீ அவள அவ அம்மா வீட்டுக்கு கூட்டிட்டு ஒரு ரெண்டு இருந்துட்டு வரியா ! ”

அமுதனின் இந்த சொல்லை கேட்டவுடன் ஜெய்க்கு காற்றில் பறப்பது போல இருந்தது , இருந்தாலும் கொஞ்சம் பீகு பன்னுவது போல

” கூட்டிட்டு போறது சரி ! அங்க இருந்து நான் என்ன பன்ன போறேன் !”

” இங்க இருந்து மட்டும் என்ன பன்ன போற அண்ணணும் அண்ணியும் ஊருக்கு போய்டாங்க, நான் வேலைக்கு போயிடுவேன், அப்பாவும் வயல் வேளலனு போயிடுவாறு , நீ இங்கு இருந்து என்ன பன்ன போறே , பேசாம நீ‌ அர்ச்சனாவோட அவ ஊருக்கு போயிட்டு வா ,அங்க இருக்க நம்ம சொந்தகாரங்கல பாத்த மாறி ஆச்சு ”

” ஆமா ஜெய் நீயும் வா ! என் வீட்டு ஆளுங்கலா நீ இன்னும் பார்த்தது இல்லல!” என்ற‌அர்ச்சனா நாக்கை சுழித்து அவனிடம் சொல்ல
]
” சரி அமுதா நான் அக்காவுடன் போய்ட்டு வாரேனு” அவளை பார்த்து கண்ணடித்தான். சரி அர்ச்சனா ஊருக்கு போற பசு விடியற்காலை தான் வரும் அதுனால சீக்கிரம் எழுந்துடு னு அமுதன் சொல்லிட்டு போக

” இதுக்குமேல நான் எங்கடா தூங்க போறேனு” மனுசுல நினைச்சிட்டு விடியலை நோக்கி எதிர்பார்த்து காத்திருந்தான்.

அவன் காத்திருந்த விடியலும் வந்தது காலை 5 மணி பஸ்க்கு ஜெய்யும் அர்ச்சனாவுக்கு புறப்பட்டார்கள்.அதிகாலை 5 மணி என்பது நாலும்,அது கிராமம் என்பதினாலும் அந்த பஸ்ஸில் கூட்டம் இல்லை மொத்தமாகவே ஒரு 8 பேர் தான் இருந்தனர் . ஜெய்யும் அர்ச்சனாவும் பின்னாடி‌ இருந்த சீட்டில் உக்கார்ந்து கொண்டனர். ஜெய் ஆவலாக டிக்கெட் எடுக்க காத்து கொண்டிருந்தான்.ஏனெனில் டிக்கெட் எடுத்துவிட்டா கன்டக்டர் முன்னாடி போய் உக்கார்ந்து விடுவர் பிறகு ஜெய் அவன் லீலைகளை தொடங்கலாம் அல்லவா!. அதற்காக தான் ஜெய் டிக்கெட் எடுக்க ஆவலாக காத்திருந்தான்.

அவன் காத்திருப்பதை பார்த்த அர்ச்சனா அவனை பார்த்து “ஏன்டா ரொம்ப நேரமா எதே யோசிச்சிட்டு இருக்க?, பெருசா எதோ ப்ளான் பன்ற போலன்னு அவனை பார்த்து கேட்டாள்.
பெருசா லாம் ஒன்னுமில்லக்கா! புதுசாதான் ஒன்னு ட்ரை பன்ன போரேனு அவளின் முந்தானையை இழுத்து இடது பக்கம் முழுவதும் இடுப்பு வரை மறைத்துக்கொண்டு அவன் கையை இடுப்புப் பக்கமாக உள்ளே விட்டுக்கொண்டான். அவளின் வழ வழ இடுப்பைத்த தடவிக்கொண்டே கையை மெல்ல மேலேற்றினான். அவன் தோள் மீது சாய்ந்துகொண்டு முகத்தை கழுத்தில் புதைத்துக்கொண்டாள் அர்ச்சனா. அவளின் மூச்சுக் காற்றின் வெப்பம், புண்டையிலும் சூடு அதிகம் என்பதை அவனுக்கு சொல்ல, விம்மிக்கொண்டிருக்கும் அவளின் முலையை ஜாக்கெட்டோடு அழுத்தினான்.

கழுத்தை லேசாகக் கடித்தபடி ‘ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்’ என்று சத்தமில்லாமல் முனகினாள் அர்ச்சனா. அவன் தொடையை இறுக்கிய அவளின் கையை மெல்ல இழுத்து முட்டிக்கொண்டிருந்த சுன்னி மேட்டில் அழுத்திக்கொண்டான். பஸ் சீரான வேகத்தில் ஓடிக்கொண்டிருந்தது. இருவர் உடலிலும் காமச் சூடு தகிக்க ஆரம்பிக்க, ஜாக்கெட்டின் கீழ் ஹூக்கை கழட்டும் முயற்சியில் இறங்கினான் ஜெய்.

” டேய் !‌ஜெய் என்ன பன்ற? இது பஸ்ஸுடா சும்மா கைய வச்சு தடவிக்க! அதெல்லாம் கழட்டாதடா”

“அதான் புடவை மூடிருக்குள்ள இருட்டுல யாருக்கும் தெரியாதுகா! சும்மா ரெண்டு கொக்கிய‌ மட்டும் கழட்டிக்கிரேனே! என்று அவளை பார்த்து சினுங்கினான் ஜெய்.

“டேய் ஜெய் நீ அடங்கவே மாட்டியா! யாராவது பாத்தா நம்ம மானமே போயிடும்,என்டா‌ இப்படி‌ என்ன பாடா படுத்துறனு’ அவன் காதை கடித்தாள் அர்ச்சனா.

“அதுதான்கா நான் சொன்ன புதுசு, வீட்டுகுள்ள நம்ம பன்னதவிட இப்படி வெளியில பன்றப்ப தான் கிழக்கே னு ” சொல்லிட்டு அவள் முலையை பிடித்து திருகி , அப்போது டிக்கெட் எடுக்க கன்டக்டர் வர அவளை விடுவித்து விட்டு அந்த பக்கம் வேடிக்கை பார்பது போல தன் பார்வையை திருப்பினான்.கன்டக்டர் வந்து டிக்கெட் எடுத்து விட்டு செல்ல ,அந்த பக்கம் வேடிக்கை பார்த்துக் கொண்டிருந்த ஜெய் மீண்டும் தன் கையை அர்ச்சனாவின் முலை பகுதியில் படரவிட்டான்,அவளின் ஜாக்கெட்டின் மேல் கொக்கி இரண்டை அவிழ்த்து விட்டு அவளது முலையை மெல்ல வெளியே எடுத்து கசக்க ஆரம்பித்தான்.