நல்லவனே.. நீ எப்படி இருக்க? 2 86

“என் அக்காட்ட, உங்களுக்கும் உங்க தம்பிக்கும் இடையில எப்படிபட்ட ரிலேஷன்சிப் இருக்கு எனக்கு தெரியும். காலைல உங்கள காபி குடிக்க கூப்பிட வந்தேன். அப்ப நீங்க உங்க தம்பி கூட சந்தோஷமா இருந்தீங்க.. நீங்க முனங்குன சத்தம் எனக்கு கேட்டுச்சு சொல்லு..”

“அதுக்கு அவ அழக்கூட செய்வா.? நீ அவளை அதுக்கு மேல அழவிடாம சமாதானப்படுத்து.”

“உங்களுக்குள்ள இது எப்படி ஸ்டார்ட் ஆச்சு தெரிஞ்சுக்க விரும்புறேன். அவன பத்தி என்ன நெனக்கிறிங்க? உங்களுக்குள்ள இருக்குற இந்த ரிலேஷன்சிப் எப்படி இருக்கு? எப்படி போகுதுனு? கொஞ்சம் சொல்லுங்க.” கேள்வியா கேளு.

“அடுத்து.. இதெல்லாம் உங்க பர்சனல் மேட்டர். நா கேட்டு இருக்க கூடாது. சே ஜட்ஸ்ட் லீவ் இட் சொல்லி முடிச்சிடு..”

அடுத்து நா வந்து என் அக்காவ ஹாஸ்பிட்டல் கூட்டிட்டு போய்ட்டு ஈவினிங்க்கு மேல அவள பஸ் ஏத்தி விட்டுறேன்.. அவ்வளவு தான்..

“இந்த கெல்ப் உன்னால பண்ண முடியுமா?”

பிருந்தா எதுவும் பதில் சொல்லாமல் அமைதியாக இருந்தாள்.

“எனக்கு தெரியும் பிருந்தா.. இது கொஞ்சம் கஷ்டமானது தான்.. ஜெஸ்ட் 10-15 மினிட்ஸ் தா நீ பேச போற.. நீ கம்பெல் பண்ணி எதுவும் பண்ண வேணாம்.. என்ன ஓகே வா.?”

“ஓகே டன்.. உனக்காக பண்றேன்டா. எங்க ரெண்டு பேருக்கும் முன்ன பின்ன பழக்கமில்ல சோ ஐ டோன்ட் ஃபீல் ஸ்சை டு ஆஸ்க் கெர்.” சொல்ல அவளை கட்டிப்பிடித்து உதட்டை கவ்வி ஒரு உறுஞ்சு உறிஞ்சிவிட்டு ரூமிற்கு வந்துவிட்டேன்.

பிருந்தாவின் அழைப்புக்காக காத்திருக்க ஆரம்பித்தேன். அவள் எப்போது காலை டிபன் சாப்பிட கூப்பிடுவாள் டிபன் எப்போது சாப்பிட்டு முடிப்போம் நான் கேட்க சொன்னதை எப்போது கேட்பாள் என ஒவ்வொன்றையும் நினைத்துக் கொண்டிருந்தேன். பிருந்தாவின் அழைப்பு எப்போது வரும் என மிகவும் ஏக்கத்துடன் காத்திருந்தேன். அவளின் அந்த ஒற்றை சொல்லுக்காக காத்திருந்த ஒவ்வொரு வினாடியும் ஒரு யுகம் மாதிரி சென்றது.. இறுதியில் ஒருவழியாக பிருந்தாவிடம் இருந்து அழைப்பு வந்துவிட்டது.. நான் மிகவும் சந்தோஷத்தில் இருந்தேன். அவள் வீட்டிற்கு சாப்பிட வர சொல்லிவிட்டு போக நானும் பிருந்தாவின் பின்னாடியே வேகமாக போனேன்..

அதை ஒரு மாதிரியாக பார்த்த அக்காவிடம், “பசிக்குது அதான்” என அசடு வழிய அவள் தலையில் அடித்துக் கொண்டு சிரித்தாள். ஒரு வழியாக நானும் அக்காவும் சாப்பிடுவதற்க்காக பிருந்தாவின் வீட்டிற்கு வந்து ஹாலில் வெயிட் பண்ணினோம்.. பிருந்தா சிறிது நேரத்தில் 3தட்டில் இட்லி வைத்து சட்னி, சாம்பார் ஊற்றி எடுத்து வந்தாள்..

பிருந்தா செய்த அனைத்தும் சுவையாக இருந்தது. அதனாலே அதிகமாக சாப்பிட்டேன். அதே சமயம் பிருந்தா எப்போது எப்படி அக்காவிடம் கேட்க சொன்னதை கேட்பாள் என யோசித்து கொண்டிருந்தேன். அந்த நேரத்தில் அக்காவும் பிருந்தாவும் சாதரணமாக சாப்பாடு செய்வதை பற்றி பேச ஆரம்பித்து அதை பற்றி சில நிமிடங்கள் தொடர்ந்து பேசினர்.. நான் சாப்பிட்டு முடித்துவிட்டு பிருந்தாவிடம்,

“உங்கள் இட்லி சூப்பர்.. நல்ல ரவுண்டா வெள்ளையா சாப்டா இருந்துச்சு..” சொல்ல பிருந்தா மற்றும் அக்காவின் முகம் அதிர்ச்சி மற்றும் ஆச்சரியத்தில் சிவப்பாக மாறியது..

உடனே சுதாரித்த பிருந்தா, “அப்படியா தாங்க்ஸ் பா”

“உங்க ஹஸ்பண்ட் சோ லக்கி.. அவரால மட்டும் தான் டெய்லி இது மாதிரி இட்லி சாப்பிட முடியும்”

“அட.. அவர விட அதிகமா நீ தான் என் இட்லி சாப்பிட்டு இருக்க” சொல்லி பிருந்தா கண் அடிக்க எனக்கு அது ஷாக்கிங் ஆக இருந்தது. பின் அவளே “நீ தான் சாப்பாட்டு ராமன் ஆச்சே அத சொன்னேன்” சொல்லி வயிற்றில் பாலை வார்த்தாள்..

உடனே அக்கா, “ஆமா பசில சாப்பிட ஆரம்பிச்சா எதையுமே விட்டு வைக்காம எல்லாத்தையும் ஆசை தீர டேஸ்ட் பண்ணிட்டு தான் எந்திரிப்பான்” சொல்லி அடுத்த ஷாக்கை குடுத்து என்னை பார்த்து கண் அடித்தாள்..

இருவரும் மாறி டபுள் மீனிங்ல பேசிக் கொண்டனர்.. அதை அப்படியே தொடருவோமா? வேண்டாமா? என யோசித்துக் கொண்டிருக்க பிருந்தா எங்கள் இருவருக்கு டீ கொண்டு வந்து குடுக்க

பிருந்தாவிடம், “நா பால் தான் குடிப்பேன் உங்களுக்கு தெரியாதா?” கேட்க பிருந்தா ஒரு வினாடி அதிர்ச்சியாகி பின் சுதாரித்து கொண்டு,

“உன் அக்கா வந்து இருக்காங்கள அதான் டீ போட்டு கொண்டு வந்தேன். இன்னிக்கு ஒரு நாள் கொஞ்சம் அட்ஜட்ஸ் பண்ணிக்கோ.. நாளைல இருந்து பால் தரேன்” சொல்ல நான் அதிர்ச்சியில் அவளை பார்க்க எப்படி என்பதை போல புருவத்தை உயர்த்தி கண் அடித்தாள்..

அதற்கு அக்காவும் “ஆமா, இவனுக்கு இன்னும் சின்ன பையன் நெனப்பு.. துரை டீ, காபிலாம் குடிக்கமாட்டார்.. பால் தான் ஸ்பெஷலா குடிப்பார்” சொல்லி அவள் பங்குக்கு சொல்லி கண் அடித்தாள்…

இனியும் அங்கிருந்தால் மானம் போய் காரியமும் கெட்டுவிடும் நினைத்து அந்த இடத்தை விட்டு கிளம்பினேன்..

எனக்கு கொஞ்சம் வெளியில் வேலை இருப்பதாக சொல்லி அந்த இடத்தை விட்டு நகர அக்கா,

“டே நாம ஹாஸ்பிட்டல் போகனும்டா உனக்கு நியாபகம் இருக்கா? நீ பாட்டுக்கு வேலை இருக்குனு வெளில சுத்திட்டு இருக்காத..”

“அதலாம் நியாபகம் இருக்கு.. மறக்கமாட்டேன். நீ கவலைப்படாத ஓகே வா..”

“ம்ம் சரிடா.. ஆனா நீ வரவரைக்கும் நா என்ன பண்றது..”

“இங்க இருந்து இவங்க கூட பேசிட்டு இரு” பிருந்தாவை கைகாட்டினேன்

“பிருந்தாவும் எனக்கும் டைம்பாஸ் ஆகும்” என வேகமாக தலையாட்ட அக்காவும் “சரி” என ஒத்துக் கொண்டாள்.. பிருந்தா டீ கப்பை எடுத்துக் கொண்டு கிச்சனுக்குள் சென்று பின்பக்க கதவை திறக்கும் சத்தம் கேட்க நான் அங்கிருந்து வெளியே வந்து பின்பக்க கதவுக்கு அருகில் நின்றேன். பின்பக்க கதவை தாள்ப்பாள் திறந்து வைத்துவிட்டு முன்பக்க கதவை பூட்டிவிட்டு என் அக்காவை பெட்ரூம்க்குள் அழைத்து சென்றாள் பிருந்தா..