“அதெல்லாம் நான் எப்பவும் தயார்தான்…. நீங்கதான் கொஞ்சம் லேட் பண்ணிட்டீங்க…” பத்மினி என்னை தாங்கி… தாங்கி… முனகினாள்..
பிறகென்ன… ரயில் வேகமெடுக்க… நானும் பத்மினியும் பயணமானோம்….காமரயில் வேறு பயணிகளை ஏற்றாமல் முழுவேகத்தில் பயணித்தது….
எத்தனை நேரம் பயணித்தோம் என்றே தெரியவில்லை…. பத்மினி மட்டும் தனியே புயலானாள்….
“ஏண்டி….”
“ம்ம்ம்….ம்ம்…. அம்மாவுடையதில் முடிச்சிடுங்க…..”
“ம்ம்ம்….ம்ம்ம்..ம்ம்ம்….”
சிறிது நேரத்தில் பத்மினி இறங்கிக்கொள்ள….
ஆன்ட்டி களைப்புடன் ஏறினார்கள்…
ஆனால் ரயில் அவர்களின் களைப்பை லட்சியம் செய்யாமல் பயணத்தை தொடர்ந்தது…
இந்த முறை ரயிலை நான் இயக்கினேன்….
ஆன்ட்டியின் பாடு திண்டாட்டமானது….
ஆனாலும் எனக்கு சளைக்காமல் ஈடுகொடுத்து… பயணித்தார்கள்…
மிக மிக மிக இனிமையான காமம்.. எங்களை மூழ்கடித்தது…
இடையே சில நேரங்களில் பத்மினியும் கலந்து கொள்ள…. சுகமான பயணம் இனிமையாக இருந்தது…
கடைசியில் என் விந்துவை ஆக்ரோஷமாய் ஆன்ட்டியின் புண்டைக்குள் பீய்ச்சி அடித்து…..ஓய்ந்தேன்…
மூவருக்கும் அசைய கூட முடியவில்லை….
அப்படியே களைப்பில் விழுந்தோம்…..
நான் நடுவில் இருக்க.. இருபுறமும்…
ஆன்ட்டியும் பத்மினியும் என்னை இறுக்கி…
எனக்குள் ஒடுங்கி….
பெட் கவரே எங்களுக்கு போர்வையாக….
அதுக்குள் மூவரும் நித்தரையில் விழுந்தோம்……
கனவில் மூவரும் சந்தோஷமாய் ஓத்து மகிழ்ந்து கொண்டிருந்தோம்…. எங்களின் சந்தோஷத்தை பார்த்த மக்கள் மணியடித்து தங்களின் மகிழ்ச்சியை தெரிவிக்க… மணியோசை காதைப் பிளந்தது… சட்டென கனவு கலைந்தது…
ஒரு கணம் ஒன்றுமே புரியவில்லை…. நான் ஒருகளித்து ஆன்ட்டியை இறுக்கியவாறு இருக்க…. பத்மினி என் பின்னால் இருந்து என்னை இறுக்கி… என்மேல் காலைத்தூக்கிப் போட்டபடி….
ஆனால் ஒரு ஆச்சர்யம்…. பத்மினியும், ஆன்ட்டியும முழுஉடையில் இருந்தனர்…
எப்போது ஆடைகளை அணிந்து கொண்டனர் என்றே தெரியவில்லை… ஆனால் நான் மட்டும் நிர்வாணமாகவே இருந்தேன்…. என் சுன்னி விரைத்து… ஆன்ட்டியின் வயிற்றில் குத்தியபடி இருந்தது… ஆன்ட்டி என் கை அணைப்பில் ஆழ்ந்து உறங்கிக்கொண்டு இருந்தாள்…..
எனது செல்தான் அடித்துக்கொண்டு இருந்தது…
நான் இருவரின் தூக்கமும் கலையாமல் மெல்ல எழுந்து போய் மணியை பார்த்தேன்….
மணி பதினொன்று… செல்லை ஆன் பண்ணினேன்…..
மாமாதான் பேசினார்.
“என்ன ரவி தூங்கிட்டியா?….”
“ஆவ்…” போலியாய் கொட்டாவி விட்டபடியே “சொல்லுங்க மாமா” என்றேன்
“நான் மஞ்சுளாவைத்தான் கூப்பிட்டேன்…. தடிக்கழுதை தூங்கிட்டு இருப்பா போலிருக்கு… அதுதான் உன்னை கூப்பிடவேண்டியாதாய் போயிற்று…. உனக்கு ஒன்னும் சிரமம் இல்லையே?…”
“பரவாயில்லை சொல்லுங்க மாமா…”
“வர்ஷினியின் பாட்டி இறந்துட்டாங்களாம்…. அதுதான் மஞ்சுளாவையும், பத்மினியையும் நீ கூட்டிட்டு போ.. நானும் காலையில் வந்து விடுகிறேன்….”
“இந்நேரத்துக்கா…..”
“கோயம்பேடு போனா கண்டிப்பாய் பஸ் இருக்கும்… இல்லையின்னா ஆம்னி கூட இருக்கும்… கண்டிப்பாய் போய்த்தானே ஆகனும்?.. நீயும் கண்டிப்பாய் வந்து தானே ஆகனும்…. அவர்களை எழுப்பி விஷயத்தை சொல்லி எல்லோரும் ஆட்டோ பிடிச்சு ஸ்டேண்டுக்கு போயிடுங்க… “
“சரிங்க மாமா…” என்றேன்…