பகுதி நேர ஆசிரியை 234

“ஹலோ…எங்கள என்ன திருடனுகனு நினச்சீங்களா…” என சொல்லிக்கொண்டே அவன் வண்டியை ஓட்ட, வண்டி என் பைக் அருகே இடிப்பது போல வர..

“ஏய்… பாத்து டா…” என நான் சொல்ல

“மாப்ள… பைக் மேல இடிச்சிடாத டா… பைக் வேற நல்லா அழகா புதுசா இருக்கு டா… அடிகிடி பட்டுட போகுது டா….” என ஒருத்தன் சொல்ல,

“மாமா பைக் புதுசு இல்ல, ஆல்ரெடி ரிஜிஸடர் பன்னி ஓட்டிகிட்டு இருக்குற வண்டி தான் டா” என சொல்ல அப்போது தான் அவன் என்னை தான் வண்டி என்று கூறினான் என்பதை உணர்ந்தேன்.

அடுத்து என்ன பேசனும்னு தெரியாத எனக்கு அவர்கள் கூட பேசிகிட்டே வரனும்னு மட்டும் தோனுச்சு…

“ஏய்… டபுள் மீனிங்ல பேசுறீங்களா….” என சொல்லிவிட்டு வண்டியின் வேகத்தை மேலும் குறைக்க, அவர்களும் வேகத்தை குறைத்து எனக்கு அருகே வந்தனர்.

“ஆமாம் அக்கா…. டபுள் மீனிங் தான்… சரி இப்போ ஓபனா கேட்குறேன்… வண்டிய ஓட்டலாமா…?” என கேட்டான்.

அவன் கேட்டு முடிந்த அந்த நொடி நடுவாக உட்கார்ந்தவன், “டேய் ஒரு வண்டிய ஒரே நேரத்துல 3 பேரு ஓட்டுனா வண்டிபயப்படும்ல டா” என ஒருவன் கூற,

அதுக்கு என்ன மாமா, ஒவ்வொர்த்தரா ஓட்டுவோம், வண்டிக்கு சேதாரம் இல்லாம” என சொல்லி என் இடுப்பை பார்க்க இப்போது தான் எனக்கு முழுமையாக புரிந்தது.

“ஆகா… நாம தான் வண்டி, நம்மல ஓக்க தான் கூப்பிடுறானுக இவனுக” என நான் புரிந்து கொள்ள, என் மனதில் பல விதமான கற்பனைகள் தோன்றியது. அவர்களுடன் சென்றூ ஓல் வாங்க என் மனசு துடித்தது. ஆனால் ஆசைகளை விட பல மடங்கு அதிகமாக பயம் தான் இருந்தது. இருப்பினும் சமாளித்தபடி,

“ஏய், பைக்க ஓட்ட அதோட ஓனர் இருக்காரு டா… கண்டவங்க ஓட்ட இது ஒன்னும் பப்ளிக் பைக் இல்ல பா… பிரைவேட் பைக்” என சொல்லி சிரித்தேன்.

“அதான் பைக்கோட டிரைவர் தினமும் ஓட்டுறாருல… ஒரு நாள் நாங்க 3 பேரும் ஓட்டுறோம்… நாங்களும் இது வரை பைக் ஓட்டுனதே இல்ல அக்கா… வெறும் கைல தான் பைக் ஓட்டிகிட்டு இருக்கோம்” என்றான்.

“அது என்ன வெறும் கைல பைக் ஓட்டுறது இதுவும் டபுள் மீனிங்கா” என மனதில் நினைத்த நான்,

“ஏய்… அது என்ன கைலயே பைக் ஓட்டுறது” என கேட்க, அவன் வண்டியை என்னை ஒட்டி வந்து, “கை அடிச்சிட்டு தான் அக்கா இருக்கோம், 3 பேரும் கன்னி பசங்க அக்கா” என்றான். இந்த வார்த்தைகளை கேட்டதும் என் உள்ளம், பதறியது, கைகளும் கால்களும் நடுங்கியது, அதே நேரம் அவர்களுடன் ஓல் போடும் ஆசையும் பல மடங்கு அதிகமானது.

ஓல் வாங்கும் ஆசை அதிகமாக அதிகமாக, முன் பின் தெரியாதவன் கூட படுத்தது வெளியே தெரிஞ்சு மானம் மரியாதை போயிடும்னுங்குற பயம் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக குறைந்தது. நான் மௌனமாக வண்டியை ஓட்ட, எதிரே ரயில்வே லெவல் கிராசிங்க் வந்தது, கேட் பூட்டபட்டிருக்க, நான் பைக்கை ஓரமாக இருந்த மரத்தடியில் நிறுத்த, எனக்கு அருகே அவர்களும் வந்து நிறுத்தினர். மூவரில் 2 நபர்கள் கீழே இறங்கினார்கள். ஒருவன் மட்டும் வண்டியில் உட்கார்ந்து என்னை பார்க்க ஒருவன் என் அருகே வந்தான்,