அம்மா: இல்லடா, நான் நல்லாதான் இருக்கேன்
நான்: மா சொல்லுமா, நான் இத்தனை நாளா உன்ன இப்படி பார்த்ததே இல்லை. உடம்பு ஏதும் சரி இல்லையா
அம்மா: ஒன்னும் இல்லடா,
நான் ஏற்கனவே லதாவின் நினைப்பில் கஷ்டப்பட இங்கு அம்மா கூறியதை பெரிதாக எடுத்துக்கொள்ளவில்லை.
நான் சென்று கட்டிலில் படுத்து தூங்க முயற்சி செய்ய, லதாவின் நினைப்பு என்னை தூங்கவிடவில்லை.
நான் அன்று இரவு சாப்பிடவில்லை, அடுத்த நாள் மாலை வரையில் எதுவும் சாப்பிடவில்லை காரணம் லதாவின் நினைப்பு.
பின் நான் சாப்பிடாமல் இருப்பதை அறிந்த அம்மா என் பக்கத்தில் வந்து.
அம்மா: ராஜா ஏன் டா சாப்பிடாம இருக்க
நான்: அதெல்லாம் ஒன்னும் இல்லை
அம்மா சென்று சாப்பாடு எடுத்து வந்து எனக்கு ஊட்டினாள்.
அம்மா: ராஜா நம்ம ஊருக்கு போகலாமா
நான்: ஏன் மா என்னாச்சு
அம்மா: இங்க வந்ததுல இருந்து என் மனசு சரியில்லை. நம்ம ஊருக்கு போகலாம் வா
நான்: ஆமா மா எனக்கும் மனசு சரியில்லை வா போகலாம்.
பின் அம்மா அங்கு இருந்தவர்களிடம் எதையோ காரணம் சொல்லி ஊருக்கு கிளம்பினோம்.
இரவு 10 மணி, கார் மெதுவாக ஊரை கடந்து சென்று கொண்டிருந்தது.
நான் லதாவின் நினைப்பிலேயே காரை இயக்கி கொண்டிருந்தேன்.
அம்மா: ராஜா என்னாச்சு, இங்க வந்ததுல இருந்து மனசு சரி இல்லைனு சொன்ன
நான்: ஆமா மா , நான் இங்க லதாவை பார்த்தேன்
அம்மா: எப்போ பார்த்த
நான்: நானும் தாத்தாவும் பக்கத்து ஊருக்கு போகும் போது வழியில் பார்த்தேன். அவளுக்கு கல்யாணம் ஆகிடுச்சு. அவளும் அவள் புருஷனும் இருந்தார்கள்.
இதை சொல்லும்போது என் கண்களில் நீர் வழிய
அம்மா: ராஜா, இது உனக்கு எவ்வளவு வழிக்கும்னு எனக்கு தெரியும். போகப்போக சரி ஆகிடும், கவலைப்படாதே.
என்னால் என் சோகத்தை கட்டுப்படுத்த முடியாமல் அழுதேன் இதனால் கார் என் கட்டுப்பாட்டை மீறி அங்கிருந்த மரத்தில் மோதியது.
எனக்கு லேசான அடிபட்டது, அம்மாவை பார்க்க அவளுக்கு இடது கையில் கார் கதவின் கண்ணாடி குத்தி இருந்தது.
நான் உடனே ஆம்புலன்ஸ் போன் செய்து அம்மாவை ஆஸ்பிட்டலில் சேர்த்தேன்.
இரண்டு நாளில் அம்மாவை வீட்டிற்கு அழைத்துச்சென்றேன்.
நான்: அம்மா சாரி மா, நான் லதாவை பத்தி நினைச்சுட்டு வண்டி ஓட்டுனதால தான் இப்படி ஆகிடுச்சு, சாரி மா
அம்மா: சரி விடு ராஜா, நடந்தது நடந்துருச்சு இனிமேல் நடக்கபோவதை பாரு.
சரி எனக்கு கையில் கட்டு போட்டு இருக்கு, கை வலிக்குது வேற , இன்னும் சில நாளைக்கு என்னால சமைக்க முடியாது. அதுக்கு என்ன பண்றது.
நான்: அதைப்பத்தி கவலைபடாதே மா, நீ பக்கத்துல இருந்து எப்படி சமைக்கனும் சொல்லு நான் பண்றேன்.
அம்மா: ம் சரி டா, நான் போய் தூங்குறேன்.
நான்: சரி மா
இரண்டு மணி நேரம் கழித்து அம்மாவின் குரல் பாத்ரூமிலிருந்து கேட்டது.
அம்மா: ராஜா இங்க கொஞ்சம் வா
நான்: இதோ வரேன் மா
நான் சென்று பாத்ரூம் அருகில் நின்று என்ன என்று கேட்டேன்.
அம்மா: உள்ள வாடா
நான்: ( பாத்ரூம் கதவு பூட்டாமல் இருந்தது) உள்ளே கதவை திறந்து பார்க்க ஒரு பேரதிர்ச்சி.
அம்மா அங்கு வெஸ்டர்ன் டாய்லெட்டில் நைட்டியை இடுப்புக்கு மேலே தூக்கி உட்கார்ந்து கொண்டு இருந்தாள்.
நான்: அம்மா எதுக்கு கூப்பிட்டிங்க
அம்மா: ஒன்னும் இல்லடா அது வந்து
நான்: தயங்காம சொல்லுங்க மா
( அப்போது அம்மாவின் இடுப்புக்கு கீழே எதேச்சையாக பார்க்க அதை அவள் கவனித்து நைட்டியை புண்டை தெரியாதபடி மூடினாள்).
அம்மா: ஒன்னும் இல்லடா, பாத்ரூம் வந்தேன், என்னால கழுவ முடியலடா, கை வழிக்குது.
நான்: இதுக்குதான் தயங்குனிங்களா, நான் கழுவி விடறேன்
அம்மா: உனக்கு ஒன்னும் பிரச்சினை இல்லைல
நான்: எனக்கு ஒரு பிரச்சனையும் இல்லை,
அம்மா: சரி அப்போ எனக்கு பின் பக்கமா வந்து நில்லு
நானும் அம்மாவின் பின்பக்கம் போய் நிற்க, அம்மா லேசாக முன்பக்கம் நகர்ந்து நான் கழுவிவிடுவதற்கு ஏற்றவாறு இருந்தாள்.
Story is good upload the next