நான்: சரி அம்மா ஆனா மாமா ஒத்துப்பாரா
அம்மா: டேய் நான் எங்க அண்ணன் கிட்ட ஏற்கனவே பேசிட்டேன் டா. நீ அங்க லதாவ கூட்டிட்டு போறதுக்கு வேலையை பாரு, அப்பறம் இந்தா இதுல கொஞ்சம் காசு, பணம், நகை எல்லாம் இருக்கு உங்களோட செலவுக்கு வச்சுக்கோ.
அப்பறம் லதா நம்ம வீட்டு மருமகடா அவளை பத்திரமா பாத்துக்கோ, உனக்கு இன்னும் எதாவது பணம் தேவைப்பட்டா பக்கத்து வீட்டு அக்காவுக்கு போன் பண்ணு நான் உன் அக்கவுண்ட் ல போட்டு விடுறேன்.
நான்: அம்மா தேங்க்ஸ் மா, என்று அவளை கட்டியணைத்தேன்.
அம்மா: சரி சரி நீ முதல்ல லதா கிட்ட சொல்லி இன்னைக்கு நைட்டு கிளம்ப ரெடி ஆகுங்க.
நானும் லதாவிடம் இதை கூற முதலில் வேண்டாமென்று கூறியவள் பின்பு என் குடும்ப நிலைமையை கூறியவுடன் ஒத்துக்கொண்டாள்.
இரவு 10 மணிக்கு கிளம்ப தயார் ஆனோம்.
மணி இரவு 9 நெருங்க அம்மா எனக்கு உதவி செய்தாள். பின் ஒரு பட்டுப்புடவை எடுத்து என்னிடம் கொடுத்து உங்கள் திருமணத்தின் போது லதாவை இந்த புடவையை கட்டிக்க சொல்லுடா என்று என்னை கட்டி பிடித்து ஆல் தி பெஸ்ட் என்று கூறி அப்பா வருவதற்குள் கிளம்பு என்று வழியனுப்பி வைத்தாள்.
நான் லதா வீட்டிற்கு சென்று யாருக்கும் தெரியாமல் லதாவை கூட்டிச் சென்று கோயம்புத்தூர் பஸ்ஸில் ஏறி புறப்பட்டோம்.
இரவு சுமார் 1 மணி அளவில் பஸ் யாரோ மர்ம நபர்களால் நிறுத்தப்பட்டது. பஸ்ஸில் ஏறிய அந்த நபர்கள் என்னையும் லதாவையும் இழுத்து சென்றனர்.
அப்போதே எனக்கு புரிந்தது இது என் அப்பாவின் வேலை என்று. எங்களை இழுத்து சென்ற அந்த மர்ம நபர்கள் காரில் எங்களை ஏற்றி அருகில் இருந்த ஆள் நடமாட்டம் இல்லாத இடத்தில் காரை நிறுத்த அங்கு என் அப்பா மற்றும் சில அடியாட்கள் இருந்தனர்.
எங்களை காரை விட்டு இறக்கினார்கள். வேகமாக கோபத்துடன் வந்த அப்பா என்னை முதல்முறை அடித்து பிழிந்து விட்டார். இதற்கு முன்பு நான் அவரை இவ்வளவு கோபமும் கொடூரமாக பார்த்ததில்லை.
என் கைகள் பின்னால் கட்டப்பட்டு இருந்ததால் நான் நிலை தவறி கீழே விழுந்தேன். அப்பவும் அவருக்கு என் மேல் கோபம் குறையாமல் என்னை ஓங்கி ஓங்கி மிதிக்க நான் மயக்க நிலைக்கு சென்றேன்.
இவ்வளவு கொடூரமான மனிதனை நான் பார்த்ததில்லை. எனக்கு என் அப்பாவின் மேல் கொலைவெறி ஏற்பட்டது.
என்னால் லேசாக கண் மட்டுமே திறந்து பார்க்க முடிந்தது. அங்கே லதாவின் குடும்பத்தினர் அனைவரும் காரில் இருந்து இறங்கி லதாவை கட்டிப்பிடித்து அழுதார்கள். அவர்களின் தோற்றத்தை வைத்து பார்க்கும்போது அப்பா மற்றும் அவரின் அடியாட்கள் லதாவின் குடும்பத்தினரை அடித்து துன்புறுத்தியதை உணர்ந்தேன்.
பின் அப்பா லதாவின் அப்பாவை அடிக்க, லதா வேண்டாம் வேண்டாம் என்று கதறி அழுதாள்.
அப்போது அப்பா லதாவை பார்த்து, உனக்கு உன் குடும்பத்தில் இருப்பவர்களின் உயிர் முக்கியம் என்றால் நீயும் உன் குடும்பமும் ஊரை விட்டு வேறு ஊரு போக வேண்டும் மேலும் இதற்கு மேல் ராஜாவுடன் பழகினால் உன் குடும்பத்தை இருப்பவர்களை கொன்று விடுவேன் என்று லதாவின் அப்பாவை சரமாரியாக அடித்து என்னையும் ஒரு கம்பை எடுத்து சரமாரியாக அடிக்க ஆரம்பித்தார்.
உடனே லதா என் அப்பா காலில் விழுந்து நாங்கள் வேறு ஊருக்கு போகிறோம், இனி ராஜா யாரோ நான் யாரோ என்று கதறி அழதாள்.
உடனே அப்பா அங்கிருந்து ஒரு பணப்பெட்டியை எடுத்து லதா அப்பாவிடம் கொடுத்து இனிமேல் நீங்க இருக்கும் இடம் யாருக்கும் தெரிய கூடாது உடனே கிளம்பு என்று கூற அங்கிருந்த ஒரு காரில் அனைவரும் ஏறி சென்றனர்.
அப்போது அம்மாவின் மேல் எனக்கு கோபம் வந்தது, அவள் தான் எனக்கு ஐடியா கொடுத்து லதாவை கூட்டிச்சென்று கல்யாணம் செய்ய சொன்னாள், இப்படி அவளின் பேச்சை கேட்டதால் மட்டுமே இவ்வளவு பிரச்சினைகளுக்கும் காரணம் என்று.
அதுவரை மட்டுமே எனக்கு நியாபகம் இருந்தது அதன்பின் மயங்கினேன்.
கண் முழித்து பார்த்தேன், ஹாஸ்பிடலில் படுத்த படுக்கையாக இருந்தேன். என் கை, கால்களை அசைக்க முடியவில்லை.
உடம்பெல்லாம் ஒரே வலி. என் அப்பாவின் மேல் கோபம் சீறிக்கொண்டு வந்தது.
பக்கத்தில் யாரோ அழும் சத்தம் கேட்டது, லேசாக தலையை அசைத்து பார்க்க என் அம்மா அங்கு அழுது கொண்டு இருந்தாள்.
நான் கண் முழித்ததை பார்த்த அம்மா, உடனே என்னை பார்த்து ராஜா ராஜா எப்படி இருக்கு, உன்ன இந்த நிலைமைல என்னால பாக்க முடியல கண்ணா என தேம்பி தேம்பி அழுதாள்.
நான் அவளிடம் பேசவில்லை.
மூன்று நாட்கள் ஹாஸ்பிடலில் இருந்தேன். என் அம்மா என் அருகிலயே இருந்தாள், நான் அவளிடம் எதுவும் பேசவில்லை.
அவ்வப்போது டாக்டர் வந்து கேட்கும் போது மட்டுமே பேசுவேன். அப்பா தினமும் இரண்டு வேலை என்னை பார்த்து செல்வார். அவரிடமும் நான் பேசவில்லை.
மூன்று நாட்கள் கழித்து நான் குணமானேன், காயங்கள் குணமாகியது.
என்னை வீட்டிற்கு கூட்டி சென்றார்கள்.வீட்டிற்கு சென்ற உடன் என் அம்மா என்னிடம் பேச நான் அவளிடம் எதுவும் பேசவில்லை.
அவள் எவ்வளவோ கெஞ்சியும் நான் அவளிடம் பேசவே இல்லை. அப்பாவின் முகத்தை கூட பார்க்க பிடிக்கவில்லை.
அம்மா சாப்பாடு எடுத்து வந்து ரூமில் வைப்பாள், நான் சாப்பிடுவேன் பின் மருந்து மாத்திரைகளை சாப்பிட்டு தூங்குவேன் அவ்வளவு தான் என் வாழ்க்கை என்று என் ரூமிலயே பொழுதை கழிப்பேன்.
பிறகு ஒருநாள் என் அம்மா சாப்பாடு வைத்து விட்டு சென்றாள் நானும் சாப்பிட்டு விட்டு மாத்திரைகளை போட்டு விட்டு தூங்கும் போது கை வலித்தது. நேரம் ஆக ஆக என்னால் கை வலியை பொறுத்துக்கொள்ள முடியாமல் வீட்டில் இருக்கும் ஃபெயின் கில்லர் மாத்திரையை எடுக்க ஹாலில் தேடினேன் கிடைக்கவில்லை. பின் அப்பா ரூமில் தேட அங்கு மாத்திரை வைக்கும் பாக்ஸில் காய்ச்சல், தலைவலி என்று சிறு சிறு அறை அறையாக இருக்கும். அதில் ஃபெயின் கில்லர் ராக்கில் இருந்த மாத்திரைகளை எடுத்து என் ரூமிற்கு வந்து மூன்று இரண்டு வேறு வேறு மாத்திரைகளை சாப்பிட்டு படுத்தேன்.
தூக்கத்தில் லதாவின் முகமே வந்து போனது. அவள் எங்கே இருக்காளோ எப்படி இருக்காளோ என்று ஆயிரம் நினைவுகள் என்னை சுற்றி வந்தது.
நான் லதாவிற்கு போன் செய்ய ஸ்விட்ச் ஆஃப், லதாவின் நண்பர்களுக்கு போன் செய்து கேட்க லதாவை பற்றி யாருக்கும் எதுவும் தெரியவில்லை.
நாட்கள் செல்லச் செல்ல நான் மிருகமானேன். அப்பாவும் அவரின் தொழிலை கவனிக்க வட மாநிலத்துக்கு கிளம்பினார். அவர் கிளம்பி செல்லும்போது ஏதோ சாதித்த உணர்வு அவர் முகத்தில் தெரிந்தது.
நான் வீட்டில் இருந்தால் லதாவின் நியாபகம் என்னையே சுற்றி வந்தது. அதனால் வீட்டில் அதிகமாக இருப்பதில்லை. என் நண்பனுடன் சேர்ந்து பொழுதை கழித்தேன்.
வீட்டிற்கு சாப்பிட கூட போக மாட்டேன். இரவு தூங்குவதற்கு மட்டும் தான் வீட்டிற்கு செல்வேன்.
ஒருநாள் அம்மா என்னிடம் வந்து ராஜா நான் உன் கூட பேசனும், ஃப்ளீஸ் அம்மா கூட பேசுடா என்று கண்ணீருடன் கூற நானோ அவளை கண்டுகொள்ளாமல் ரூமிற்கு சென்றேன்.
லதாவை பிரிந்த ஏக்கம் நாளுக்கு நாள் என்னை வாட்டி வதைத்தது.
நண்பனுடன் சேர்ந்து சரக்கு அடிக்க ஆரம்பித்தேன். தினமும் குடிக்க ஆரம்பித்தேன்.
அம்மா இதையைல்லாம் கவனித்து மிகவும் கவலைப்பட்டாள்.
தினமும் குடித்துவிட்டு வீட்டிற்கு வருவேன் ஒருசில நாட்களில் பெட்டிலயே வாந்தி கூட எடுப்பேன்.
அதை எல்லாம் அம்மா தான் சுத்தம் செய்தாள்.
இப்படியே போயிக்கோண்டு இருக்க எனக்குள் ஒரு மாற்றம் தெரிய ஆரம்பித்தது. முன்பு இருந்த என் ஆண்குறியின் அளவு அதீத வளர்ச்சி அடைந்தது. இவ்வளவு வேகமாக ஆண்குறி வளருமா என்று யோசித்தேன்.
Story is good upload the next