“ஏன் என்ன போய் அந்த மாதிரி பார்த்தான்… அவன் லீவுக்கு வரும் போதெல்லாம் என்ன பாக்குற பார்வையே ஒரு மாதிரி தான் இருக்கு…குனியும் போதும், நடக்கும் போதும் கண்டகண்ட இடத்தை பாக்குறான்….இதெல்லாம் ரொம்ப தப்பு…”
இப்படி மனஓட்டம் போய் கொண்டே இருக்கும் போது அவளை அறியாமல் அசோக்கின் பார்வை அவள் உடம்பில் மேய்கின்ற காட்சியை நினைத்து பார்த்தாள், அவளை அறியாமல் ஒரு விதமான உணர்ச்சி அவள் புண்டையில் ஏற்பட்டது. அடக்கி கொண்டு, என்ன ஓட்டத்தை மாற்ற பழைய வார இதழை படித்தாள், கொஞ்சம் நேரம் கழித்து தூங்கினாள். ஆனால் நாட்கள் செல்ல செல்ல அசோக்கின் நினைப்பு அதிகமானது, தாயின் நினைப்புதான். ஆனாலும் இரவில், அசோக்கின் ஆசையான பார்வை அவள் உள்ளே தூங்கிக்கொண்டிருக்கும் காம ஆசையை தட்டி எழுப்பியது. அசோக் ஆசையாக தோட்ட இடுப்பை தொட்டு பார்த்தாள். சதை பிடிப்போடு கெட்டியாக இருந்தது, லேசாக தடவினால்…ஒரு விதமான கிளர்ச்சி வந்தது, சேலையை லேசாக இறக்கி விட்டால், தொப்புள் மேலே நல்ல தேய்த்தாள்…சுகமாக இருந்தது….மெல்ல தொப்புள் உள்ளே விரலை விட்டாள், நன்றாக தொப்புளுக்குள் ஆட்டினாள்…புண்டையில் நீர் சுரந்தது, அரிப்பு கூடியது…விரலை தொப்புளுக்குள் வைத்து இன்னும் அழுத்தினாள், லேசாக முனங்கினாள் “ஆஹ்ஹ்ஹ்” உதட்டை கடித்தாள். புண்டையின் தேவையை அறிந்து, பாவாடையை மேலே தூக்கினாள், பெருத்த தொடைகளை விரித்து, ஈரமான புண்டை மேலே வைத்து தேய்த்தால் “ஆஹ்ஹ்ஹ் ம்ம்ஹ்ஹ்ஹ ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்” தேய்க்க தேய்க்க சுகமாக இருந்தது….புண்டையில் நீர் பீச்சியடித்தது. தலையோ சுற்றுவது போல் இருந்தது அவளுக்கு. இப்படி சுகம் தனக்கு எப்போது கிடைத்தது என்று அவளுக்கு நினைவில் இல்லை. அவள் மனம் உண்மையை ஒரு வழியாக ஒத்து கொன்றது, ரவி தன் மீது செலுத்தும் கவனம் அவளுக்கு மிகவும் தேவை என்று, தன் மீது யாரும் இவ்ளோ ஆசை பட்டது இல்லை. அந்த உணர்வு காயத்ரிக்கு ஒரு விதமான கிளர்ச்சியை கொடுத்தது. அசோக் தன்னை காமோதோடு பார்க்கும் பொது எவ்ளோ கோவம் வந்ததோ அதே அளவுக்கு அவள் உள்ளே கிளர்ச்சியும் பண்ணியது. அதை வெளி காட்டிகொல்லாமல் எவ்ளோ நாள் தான் மறைப்பது?
வெகு சீக்கிரமே, அவள் மனம் அசோக்கின் நடவடிக்கையை நியாய படித்துயது “அப்படி என்ன தப்ப பண்ணிட்டான்….எல்லாம் வயசு கோளாறு…கொஞ்சம் வருசத்துல கல்யாணம் ஆச்சுன்னா இல்ல எவலையாச்சும் காதலிச்ச எல்லாம் மாறிடும். அப்படி என்ன தான் என் மேல இருக்கோ…இருந்தாலும் பாக்குறதுனால என்ன தப்பு”. அசோக் வீட்டை விட்டு சென்று ஒரு மாதம் மேல் ஆகி விடாது, இந்த இடைப்பட்ட நாட்களில் இருவரும் பேசி கொள்ளவே இல்லை. காயத்ரி ஒரு முடிவு பன்னாள்.
சனிக்கிழமை காலை, சுமார் 7 அளவில் அசோக்கின் வீட்டின் கதவில் யாரோ தட்டும் சத்தம் கேட்டது. அசோக் அரை தூக்கத்தோடு எழுந்து கதவை திறந்தான், அவனுக்கு இன்ப அதிர்ச்சி “அம்மா….நீ எப்படி இங்க….”
காயத்ரிக்கு அசோக்கை பார்த்ததும் சந்தோசம் தாங்கமுடியவில்லை, இருந்தாலும் எதுவும் வெளிகாட்டிகொல்லாமல், பொய் கோபத்துடன் “என்ன பண்றது….பெத்த மனம் சும்மா இருக்குமா…உன் நினைப்பு வந்துச்சு….”
“சோபால உட்காருங்க மா…எனக்கும் மட்டும் உன் நினைப்பு இல்லையா, நா உன் phonuku எத்தனை தடவ கால் பண்ணேன், நீ தான் எடுக்கவே இல்ல.”
“சரி அத பத்தி எதுக்கு பேசிட்டு…வீடு ஏண்டா இப்படி குப்பை மாதிரி இருக்கு…”
“என்ன பண்றது என் அம்மா என்கூடவே இருந்தா, cleanaa இருக்கும்…”