“டேய் உதய் வாங்க போற, முதல போய் குளிச்சிட்டு வா, காபி டிபன் சாப்பிடலாம்” கொஞ்சம் கண்டிப்பாக சொன்னால். நானும் சுதாரித்து கொண்டு குளிக்க கிளம்பினேன்.
அம்மா கொஞ்சம் யோசித்தால், அவள் மனதில் சில கேள்விகள் உதித்தது “இவன் ஏன் திடீருன்னு கெட்டியெலாம் பிடிக்கிறான், இதெல்லாம் இவன் செஞ்சு ரொம்ப வருஷமாச்சே……ஒரு வேலை நா இல்லாம ரொம்ப கஷ்ட போடுறான் போல, பாவும் ஒரே பையன் என்ன சுத்தி சுத்தியே வளந்திட்டான்….” என்று அவள் மனம் அவளுக்கு சமாதானம் சொல்லியது.
நான் குளித்து கொண்டு இருக்கும் பொது, அம்மாவை கெட்டி அணைக்கும் பொது ஏற்பட்ட சுகமான நினைவை எண்ணி பாத்து என் சுன்னி தூக்கியது “ம்ம்ஹ்ஹ்ஹ என்ன ஒரு வாசம், அம்மா உடம்பு எவ்ளோ softaa பஞ்சு மாதிரி இருக்கு….அப்படியே கடிச்சு திங்கலாம்” என் அதிர்ஷ்டம் அன்றைக்கு அம்மா உடுத்திய ப்ரா ஒன்று பாத்ரூமில் இருந்தது, அதை முகர்ந்து பாத்து, பெரிய முலைகளை சப்புவதை போல் நினைத்து கை அடித்தேன் விந்து பீச்சி கொண்டு வந்தது.
குளித்து முடித்து வெளியே வந்ததும் மீண்டும் பார்வை அம்மாவை தேடியது. அம்மா சமையல் அறையில் சமைத்து கொண்டு இருந்தாள் நான் அம்மாவின் பறந்து விரிந்த முதுகை பார்த்தான், அழககாக ஒரு சில வேர்வை துளிகள் இருந்தன, மடிப்போடு இருக்கும் அந்த இடுப்பு சதைகளை ரசித்தேன் அம்மா தோசை சுடுவதில் மும்மரமாக இருந்ததால் நான் அவள் பின்னால் இருப்பதை கவனிக்காமல் இருந்தாள் அங்கும் இங்குமாக நடந்து கொண்டு இருந்தாள் அம்மா அவளுடைய தர்பூசணி குண்டி அதற்கு ஏற்றாற்போல் ஆடி கொண்டு இருந்தது. எனக்கு இந்த காட்சி ஒரு வெறியை கிளைப்பியது, என்ன ஆனாலும் சரி….கொஞ்சம் கூட யோசிக்காமல் அம்மாவின் இடுப்பை பின்னால் இருந்து அணைத்து அவள் கழுத்தில் முத்தம்தயிட்டேன் அம்மாவுக்கு ஒரே அதிர்ச்சி.
அம்மா என் கையை உடனே உதறி, பளார் என்று என் கன்னத்தில் அரை விட்டாள். சற்று நேரம் இருவரும் எதுவும் பேசாமல் ஒருவரை ஒருவர் பார்த்து கொண்டு இருந்தோம் அம்மா என்னை பார்வையாலையே எரிப்பது போல் பார்த்தாள் “என்னடா ஆச்சு உனக்கு, பைத்தியமா நீ….” கத்தினாள்…என்னால் ஒன்று சொல்ல முடியவில்லை.
“நீ பண்றது எதுவுமே சரி இல்ல….நா உன்னோட அம்மாடா…வெட்கமா இல்ல…அசிங்கமா இல்ல…நீ சென்னைக்கு போனதில் இருந்து எதுவும் சரி இல்ல…” கோவப்பட்டு பேசி கொண்டே இருக்கும் பொது, அவள் கண்களில் இருந்து நீர் வந்தது. நான் எதோ பேச முற்பட்டேன் அம்மா விட வில்லை “நீ உடனே கிளம்பு, எங்க இருந்து வந்தியோ அங்கையே போ…நீ இங்க இருக்க வேண்டாம். உன் காசும் வேண்டாம், என்னோட தையல் வேலைய வச்சு எனக்கு பொழைக்க தெரியும். இப்போ நீ கிளம்பலானா நா வெளில போறேன்….”
“அம்மா போதும்….நா என்ன சொன்னாலும் உனக்கு புரியாது…நா கிளம்புறேன்…உனக்கு தனிமை தான் சரி வரும், இப்படியே இரு வாழ்க பூரா …நா கிளம்புறேன்” கோவத்தோடு சொல்லி நான் கிளம்பினேன்.
சிலநாட்கள் கழித்து……………..
நான் அப்படி சொன்னது அம்மாவுக்கு பயங்கர மனக்குழப்பம், இரவில் தூக்கம் இல்லை. “நல்லா தான வளத்தோம்…எப்படி இப்படி மாறினான்…நா அவன் அம்மானு கூட பாக்காம…இப்படியா அசிங்கமா சீ…”
ஒரு பக்கம் மனம் இப்படி சொன்னாலும், மறுப்பக்கம்